„Basia, Franek i krokodyl" – czytaj z dzieckiem opowiadanie z serii o Basi

Basia poszła do przedszkola, Janek do szkoły, a Franek został z Mamą. – Musisz się przez chwilę czymś zająć – powiedziała Mama. Postawiła na podłodze kosz z zabawkami, a sama siadła przed otwartym laptopem i po chwili całkiem skupiła się na pracy. Franek przez jakiś czas wyjmował z kosza zabawki i z powrotem je wkładał, ułożył też krzywą wieżę z klocków i włączył grającą farmę. Wkrótce jednak zabawkami się znudził, wieża go rozzłościła, bo wciąż się wywracała, a melodyjka zirytowała Mamę do tego stopnia, że wyjęła z farmy baterie i skończyło się granie. Franek ruszył więc na zwiedzanie mieszkania. W salonie znalazł gazetę. Usiadł nad nią i przez chwilę się jej przyglądał. Potem klepnął ją lekko i gazeta zaszeleściła przyjemnie. Franek uśmiechnął się szeroko i klepnął jeszcze raz. I jeszcze. A ponieważ miał lekko lepką rączk?ę, kawałek gazety przykleił się do niej i oddarł od reszty z przyjemnym chrzęstem. Franek pisnął z zachwytu. Zdjął oddarty kawałek z dłoni i starannie podarł na małe kawałeczki. A ponieważ gazeta i tak była już zniszczona, ją też podarł najstaranniej jak tylko umiał. Darta gazeta wydawała cudowne dźwięki. O wiele ciekawsze od elektronicznej farmy. Po rozdrobnieniu wszystkich kartek Franek rozsypał papierowe resztki po całym pokoju, bo pięknie wyglądały, kiedy fruwały w powietrzu i opadały na podłogę i meble. Przez chwilę podziwiał swoje dzieło, a potem ruszył dalej. Drzwi do sypialni rodziców były uchylone. Franek zajrzał do wnętrza. Na stoliku koło łóżka leżało kolorowe pismo. Nie miało tak dużych kartek jak gazeta z salonu, ale przy darciu też wydawało miłe dźwięki. Po zakończeniu zabawy z pismem Franek przeniósł się do pokoju Basi. Znalazł tam zeszyt z naklejkami, ale po paru próbach wyrwania z niego pokrytych folią kartek zrezygnował i przeniósł się do łazienki. Miał...

Franek był głodny. Zjadł na śniadanie kaszkę i banana, a potem Basia dała mu kawałek swojego kabanosa, ale i tak wciąż chciało mu się jeść. Poraczkował więc do Mamy, która tego dnia pracowała w sypialni. – Nanek am, am – oznajmił. – Tak, Franku – odpowiedziała Mama nieuważnie, bo właśnie pisała list do wydawcy. – Nanek am? – upewnił się Franek. – Tak, tak, synku. Uspokojony Franek poraczkował do kuchni. Najpierw sprawdził, czy lodówka jest otwarta. Niestety, była zamknięta. Przeniósł się więc w pobliże spiżarni. Po drodze wyjadł suchy plasterek kiełbasy, który utknął między lodówką a szafką, i dwie czekoladowe kulki wyjęte ze szpar w podłodze. Tak pokrzepiony stanął chwiejnie przy framudze i przyjacielsko poklepał rączką drzwi do spiżarni. Wiele razy widział, jak Mama uderzała w nie lekko, gdy chciała, żeby się uchyliły. Jemu też się udało za trzecim klepnięciem. Skrzyp... – zaskrzypiały zawiasy i Franek aż usiadł na pieluszce z wrażenia na widok zastawionych torebkami i słoiczkami półek. – Am, am... – wyszeptał w ekstazie i wsunął się do pełnego skarbów wnętrza. Chwilę stał niepewnie, trzymając się jednej z półek, a potem sięgnął po najbliższą torebkę. Puff! – spadła i zawartość rozsypała się po podłodze. Franek usiadł, pochylił się i polizał biały proszek. Cukier puder. Fantastycznie! Zlizał prawie cały, a potem sięgnął po jedną z puszek. Było w niej słodkie kakao. I jeszcze po słój z makaronem. Twarde muszelki wyglądały po wysypaniu jak małe łódeczki na kakaowym morzu. – Plum, plum – wymruczał Franek, bardzo zadowolony. Właśnie wtedy do spiżarni zajrzała Basia. – Co ty tu robisz?! – zawołała groźnie na widok siedzącego w brązowym proszku brata. – Am, am – poinformował Franek i polizał oblepiony kakao palec. Basia zawahała się i obejrzała, czy ktoś nie nadchodzi. A...

Rodzice zabrali Basię, Janka i Franka nad morze. Zaraz po przyjeździe wyruszyli na plażę. Franek podskakiwał w chuście na plecach Taty i pokrzykiwał z radości. – Ka ka! – zawołał na widok przelatującego nad leśną ścieżką ptaka. – To mewa, nie kaczka – wyjaśniła Basia tonem znawcy.  – Me ma? – upewnił się Franek. Nie doczekał się jednak odpowiedzi, bo właśnie wyszli z lasu na skraj wydmy. Ach! Jakie morze było ogromne! O wiele większe niż jezioro, nad którym biwakowali późną wiosną. – Plum plum? – spytał Franek niepewnie. – Hura! – zawołali Basia i Janek. Cisnęli niesione siatki z ręcznikami i rzucili się biegiem przez piasek. – Dzieci! – zawołała Mama. – Wracajcie po rzeczy! Chwilę trwało, zanim udało im się znaleźć odpowiednie miejsce do rozłożenia koca. Gdy Tata rozstawiał parawan, a Mama z Basią i Jankiem przebierali się w stroje plażowe, uwolniony z chusty Franek zajął się wypakowywaniem rzeczy. Wyjął z torby piłkę, wiaderko, drożdżówki, ogórki małosolne, czereśnie... – Mamo, Tato, Franek niszczy jedzenie! – zaraportował Janek, który przebrał się najszybciej. Tata natychmiast zostawił parawan i rzucił się na ratunek ogóreczkom. Nie wyglądały najlepiej, bo Franek wyjął je z plastikowego pudełka i starannie obtoczył w piasku. – Musimy iść na lody! – zawołała Basia na widok zapiaszczonych drożdżówek otoczonych wianuszkiem wysypanych z torebki czereśni. – Najlepiej od razu – poparł ją Janek. – Jestem okropnie głodny. – Od razu to umyjemy czereśnie i ogórki, i zobaczymy, czy da się ocalić chociaż jedną bułkę – powiedziała Mama. Przez chwilę dyskutowali o tym, czy i kiedy pójdą na lody i kto ma umyć czereśnie. Nikt nie zwracał uwagi na Franka, który znalazł tubkę z kremem do opalania. Ukrył się za rozstawionym do połowy parawanem i zanim ktokolwiek się zorientował, co robi, wsmarował grubą...