Czary w Krainie Oz – recenzja audiobooka

Bohaterami opowieści są między innymi konstruktor Trurl, wynalazca maszyny i jego dzieło, oraz konstruktor Klapaucjusz, wyjątkowo zawistny naukowiec. Pragnę wam jeszcze przypomnieć, że bajki należą do literatury sf, udoskonalonej właśnie przez Stanisława Lema. I to jak udoskonalonej! Do tych bajek nie muszę was zachęcać, należy je po prostu przeczytać lub posłuchać, bo czyta Borys Szyc.    Konstruktor Trurl zbudował maszynę do robienia rzeczy na n. Na polecenie mistrza maszyna zrobiła nimby, nausznice, neutrony, nurty, nosy, nimfy, ale nie potrafiła skonstruować natrium, bo nie znała łaciny. Obejrzał ją Klapaucjusz i o mało nie pękł z zazdrości, bo naukowiec ten był osobnikiem wyjątkowo zawistnym… I tak dalej, i tak dalej.   Zauważyliście już, że bajki są pełne humoru, ale także, że zawiść może wszystko zniszczyć. Zauważycie także, że w bajkach tych jest cała masa wyrazów nowych i do tej pory nieznanych. No, bo czy wiecie co znaczą słowa kambuzele, pćmy, wytrzopki, czy niedostópki. Pisarz sypie tymi nazwami jak z rękawa, wymyśla, i bawi się tym wymyślaniem.    Bajki napisane w konwencji baśni, są przewrotne i komiczne, a ich język przypomina język starodawny (archaiczny), co nie znaczy, że nie spotkacie tu wyrazów nowoczesnych nazywanych neologizmami.   Różne cuda też wyczynia pisarz ze światem przedstawionym.  Na przykład niektóre wydarzenia przeczą podstawowym prawom fizyki, ale nigdy logice. Wiele bajek ma także zaskakujące zakończenie, wiele śmieszy, ale nie jest to śmiech pusty, on nas zmusza do myślenia.    Ważne jest także, że to literatura najwyższych lotów, ona się nie starzeje, i że naprawdę każdy myślący człowiek powinien tę książkę poznać. A przecież wy do takich należycie. Gdy będziecie starsi, z przyjemnością sięgniecie po inne książki Stanisława Lema. Solaris, Pamiętnik...

Audiobook czyta Sławomir Holland, popularny aktor teatralny, serialowy, filmowy. Czego się więc z tej książki dowiecie? Poznacie przede wszystkim Kanadę z jej niepowtarzalną przyrodą, Indianami, klimatem. Pisarz wspomina w książce swoją podróż do Kanady, opowiada o trudnej historii kraju, Indianach, prawowitych mieszkańcach tej części świata. A że jest dociekliwym obserwatorem, więc i wy w tej podróży chętnie weźmiecie udział, i razem z pisarzem przyjrzycie się życiu Indian, z którymi historia dość okrutnie się obeszła, poznacie losy polskich emigrantów, z jednym nawet na indiańskim canoe popłyniecie po najciemniejszych zakątkach kraju. Arkady Fiedler, którego starsi znają też dzięki słynnemu Dywizjonowi 303, to niezwykle dociekliwy pisarz. Ponadto pięknie opowiada, a język jego opowieści może zachwycić najbardziej wybrednego czytelnika. Przeczytajcie fragment książki napisanej w 1935 roku.  Ileż w nim tajemnicy, urody, groźnego piękna. Marzy mi się tak wytworny język  na co dzień. (Indianie) wierzyli w dwa bliźniacze bóstwa: w Nanabosho - ducha dobra, słońca i światła, oraz w Czakenapenoka - ducha zła, księżyca i ciemności. Bóstwa te walczyły ustawicznie ze sobą, ale tak się zawsze szczęśliwie składało, że w końcu zwyciężał dobry duch, a ginął zły. Ginąc, zły duch pękał ze złości i zamieniał się w skały, góry i kamienie. Dokoła całej Zatoki Hudsońskiej zły Czakenapenok musiał dostawać paskudne lanie, bo cała okolica, na przestrzeni kilku tysięcy kilometrów, to jedna skalna tarcza, usiana głazami i skalistymi wzgórzami. I dalej… Na brzegu leżały płyty skał niby olbrzymie wieka skarbów. Wiadomo, że to królestwo złowrogiego Czakenapenoka. A gdyby tak siłą magiczną podnieść te skały, usunąć złośliwy balast i zajrzeć, jakie tam skarby ukrywał niedobry bożek? Od lasu zalatywał powiew i przynosił upajający balsam...

Przedszkolaki uwielbiają śpiewać piosenki, a to zajęcie, które nie tylko uwrażliwia na muzykę i rozwija zdolności, lecz także znakomicie ćwiczy pamięć. Śpiewaj więc z dzieckiem jak najczęściej, najlepiej codziennie. Poniższe gotowe teksty dziecięcych piosenek będą bardzo pomocne.  Spis najlepszych piosenek dla przedszkolaków Pieski dwa My jesteśmy krasnoludki Mam chusteczkę haftowaną Kukułeczka Jestem sobie przedszkolaczek Była sobie żabka mała Na marchewki urodziny Kolorowe kredki Ta Dorotka Kundel bury Pieski dwa Pieski małe dwa Chciały przejść przez rzeczkę Nie wiedziały jak Znalazły kładeczkę Kładka była zła Skąpały się pieski dwa Sibą sibą lala lala lala Sibą sibą lala lala lala Pieski małe dwa Poszły raz na łąkę Zobaczyły tam czerwoną biedronkę A biedronka ta mnóstwo czarnych kropek ma Sibą sibą lala lala lala Sibą sibą lala lala lala Pieski małe dwa Wróciły do domu O przygodzie swej Nie rzekły nikomu Wlazły w budę swą Teraz sobie smacznie śpią Sibą sibą lala lala lala Sibą sibą teraz sobie smacznie śpią Teraz sobie smacznie śpią Teraz sobie smacznie śpią Teraz sobie smacznie śpią Sibą sibą teraz sobie smacznie śpią My jesteśmy krasnoludki My jesteśmy krasnoludki, hopsa sa, hopsa sa, pod grzybkami nasze budki, hopsa sa, hopsa sa, jemy mrówki, żabkie łapki, oj tak tak, oj tak tak, a na głowach krasne czapki, to nasz, to nasz znak. Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy, trutu tu, trutu tu, gdy ktoś senny, to uśpimy, lulu lulu lu, gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka, ajajaj, ajajaj, to zapłacze niezabudka, uuuuu. My jesteśmy krasnoludki, hopsa sa, hopsa sa, pod grzybkami nasze budki, hopsa sa, hopsa sa, jemy mrówki, żabkie łapki, oj tak tak, oj tak tak, a na głowach krasne czapki, to nasz, to nasz znak. Gdy ktoś...