Nauka, to lubię. Od ziarnka piasku do gwiazd

Czyli nie ma tematów, których nie można poruszyć z dzieckiem? Nawet o atomach... Nie ma. I nie powinniśmy bać się tego, że podczas wyjaśniania padnie słowo, którego dziecko nie zrozumie. Właśnie podczas takiego tłumaczenia porównałem atomy do klocków Lego. Że tak jak z nich buduje się np. zamki, tak z atomów zbudowane są drzewa, domy... Z tym że atomów nie widać, są tak malutkie. Dziecko nie potrzebuje wykładu akademickiego, będzie zadowolone z tego, że dowiedziało się, iż świat zbudowany jest z klocków! Według mnie, rodzice, którzy odsyłają dziecko bez odpowiedzi, bo nic z tego nie zrozumie, robią błąd. W ten sposób zabijają jego ciekawość. Wystarczy, że szkoła to robi. Rodzic musi dać dziecku odpowiedź, także z innego powodu. Może tak być, że maluch pozostawiony teraz bez odpowiedz, za kilka–kilkanaście lat stwierdzi, że właściwie ci rodzice nie są mu potrzebni. Bo jacy z nich przewodnicy po świecie? A to oni powinni go do niego wprowadzać, dać mu solidne fundamenty. Zawsze zna Pan odpowiedź? Nie. Jeśli czegoś nie wiem, mówię, że poszukamy odpowiedzi razem. I tak jest lepiej, niż odesłanie dziecka z niczym. Po pierwsze, mówiąc dziecku "Wiesz co, zadałeś mi bardzo trudne pytanie", dajemy mu sygnał, że jego pytania nie są głupie. Po drugie, twórczo spędzamy czas i pokazujemy malcowi, jak to zrobić. Podpowiadamy też, gdzie szukać informacji, tłumaczymy, po co są książki. Jeśli powiemy kilkulatkowi raz, drugi, trzeci: "A co mi głowę zawracasz jakimiś pytaniami", to sprawiamy, że nie będzie już nas pytał, pomyśli też, że jego pytania są głupie, a on sam niemądry. Czy Pana bliźniaki, wiedzą kim jest ich tato? Czym zajmuje się fizyk, dziennikarz naukowy? Wiedzą, że fizyk to ktoś, kto próbuje zrozumieć świat i wyjaśnić, co się dzieje dookoła. Że woda jest raz gazem i jej nie widać, innym razem, że jest...

Na wizycie patronażowej położna zasugerowała, że powinnam ciasno zawijać synka w rożek, bo to pomoże mu się uspokoić. Kamilek dużo płacze, a opatulony cienkim kocykiem rzeczywiście szybciej się uspokaja. Ale czy to dobrze tak krępować ruchy dziecka? Jak długo to robić? Weronika Traska z Płocka Spowijanie to znany od dawna sposób zawijania noworodka razem z rączkami w kocyk lub rożek, który stwarza dziecku warunki zbliżone do panujących w brzuchu mamy. Noworodki nie kontrolują ruchów rąk i nóg, gdy są zmęczone intensywnie nimi poruszają, nie mając świadomości, że są częścią ich ciała. Zawinięcie sprawia, że kończyny przestają dziecku przeszkadzać, przez co staje się spokojniejsze. Spowijać można noworodka przez 1. miesiąc życia , a czasem nawet niemowlę do 3. miesiąca. Późniejsze spowijanie mogłoby ograniczać rozwój ruchowy dziecka. Warto pamiętać, że zbyt ciasne owinięcie noworodka może utrudniać oddychanie oraz że nie wszystkie dzieci lubią takie opatulanie, co zwykle sygnalizują głośnym płaczem. Zobacz, jak układać niemowlę do snu - film

Rozpoczął się nowy rok szkolny więc jak boomerang wrócił temat tego, czy posłanie  6-letniego dziecka do szkoły jest dobrym pomysłem. W ostatnich tygodniach poradnie pedagogiczno-psychologiczne przeżywały szturm. Rodzice 6-latków starali się o to, by ich dzieciom odroczono pójście do 1. klasy. Czy w całym sporze na pewno chodzi o dobro dzieci? Dyskusję w sprawie podjęli goście programu telewizyjnego „Świat się kręci” : dr Aleksandra Piotrowska – psycholog dziecięcy, Tomasz Elbanowski – Prezes Fundacji Rzecznik Praw Rodziców, oraz – dr Ewa Pietrzyk. Panika rodziców, czy rzeczywista opinia nauczyciela?  Jak zauważyła psycholog dziecięca orzeczenia dyspozycji dziecka do szkoły wydawane są przez poradnie, ale wnioskują zawsze rodzice. -  Jeśli wychowawca przedszkola ma obawy związane z tym, że dane dziecko sobie nie poradzi w pierwszej klasie, może porozmawiać z rodzicami, ale to oni muszą być ostatecznie stroną inicjującą– wyjaśnia dr Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięcy. Pojawia się jednak kwestia obiektywizmu, w całej sprawie bo: „ Co to właściwie znaczy, że dziecko sobie nie poradzi? – pytała dr Ewa Pietrzyk Zieniewicz. Czy chodzi o to, że intelektualnie jest jeszcze nieprzygotowane do nauki szkolnej, czy też może o to, że nasze szkoły są nie do końca przygotowane na przybycie tak małych dzieci? Polecamy: Rodzice nie puszczają sześciolatków do szkół   Szokujące dane odnośnie gotowości dzieci do szkoły Zdaniem Tomasza Elbanowskiego, Prezesa Fundacji Rzecznik Praw Rodziców, 98 proc. 6-latków nie ma dojrzałości szkolnej. Te szokujące dane wyjaśniał powołując się na badania przeprowadzone jeszcze przed reformą. Jak przedstawiciel głosu rodziców zaniepokojonych, a nawet zdecydowanie przeciwnych posyłaniu 6-latków do szkoły, wymienił także szereg umiejętności, które...