Tsatsiki podobnie jak wy ma masę problemów, podkochuje się w koleżankach, ma kłopoty w szkole, nie zawsze potrafi się dogadać z mamą, zwaną Mamuśką, która gra na basie w zespole rockowym. Właśnie skończył siedem lat i rozpoczął naukę w pierwszej klasie, a to oznacza, że czekają go nowe obowiązki i nowe wyzwania. Musi na przykład sprawić, aby zalecający się do Mamuśki kolega z zespołu nie został jego nowym tatusiem. A to zadanie niezwykle dla siedmiolatka trudne.
Jest nadzieja, że po wakacjach wszystko się zmieni. Tsatsiki wybiera się z Mamuśką do Grecji, aby poznać swego tatę. Trochę się boi tej podróży, bo nóż się okaże, że Tata Poławiacz Ośmiornic wcale nie jest takim tatą, o jakim marzył. Spróbować jednak trzeba, jedzie przecież na pierwsze prawdziwe wakacje, a one nie muszą przynieść samych rozczarowań. Będzie nurkował, polował na ośmiornice, jeździł na osiołku, i chyba się po raz pierwszy w życiu zakocha. Ale o tym już dowiecie się już z drugiego tomu przygód szwedzkiego chłopca Tsatsiki i Tata Poławiacz Ośmiornic.
W części trzeciej, Tylko Tsasiki, chłopiec rozpoczyna trzecią klasę. Czuje się okropnie dorosły. Nie gra już w piłkę nożną, za to chodzi na kurs tańca, nosi długie włosy, bo jest przecież prawdziwym rockmanem, zaczyna mieć na serio powodzenie u dziewczyn, co go bardzo martwi, bo dorosłemu mężczyźnie nie wypada chodzić z dwoma dziewczynami naraz. Poza tym ma dwóch ojców. Jensa, z którym mieszka w sztokholmskim mieszkaniu, i Tatę Poławiacza Ośmiornic, daleko w Grecji. Za dużo tego nawet jak na dorosłego. Ale od czego ma Mamuśkę, i Jensa, którzy nad nim czuwają? Na szczęście na nich zawsze może liczyć. W przeciwnym razie nie poradziłby sobie z dziecięcymi problemami, a one wcale nie są takie zwyczajne. Tsatsiki musi na przykład stawić czoła starszym prześladowcom, szkolnym rasistom, musi sobie poradzić ze śmiercią dziadka, zaradzić szkolnym konfliktom. Okropnie to trudne, zwłaszcza gdy ma się nietypową rodzinę i tak mało lat.
Wierzę, że po lekturze tych trzech książek z niecierpliwością będziecie czekać na ostatnie dwie części przygód Tsatsikiego. Ufam także, że wasi rodzice nie przestraszą się problemów dotykających bohatera. Świat dziecka nie zawsze jest kolorowy i radosny.
Tsatsiki i Mamuśka
Tsatsiki i Tata Poławiacz Ośmiornic
Tylko Tsatsiki
Autorka: Moni Nilsson
Tłumaczka: Barbara Gawryluk
Wydawnictwo: Zakamarki
Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki dla dzieci polecają inne mamy.
A czwarta klasa jak wiadomo to prawdziwa rewolucja. Po młodym człowieku fruwają hormony, w sercu nieustanny maj, w życiu same problemy. Sami zresztą wiecie, co mam na myśli. Zrozumiecie też Tsatsika. W pierwszym semestrze czwartej klasy (Tsatsiki i miłość) chłopcu umrze dziadek, z którym był bardzo zaprzyjaźniony, urodzi się siostra, o którą, jak się okaże, będzie zazdrosny, zawrze braterstwo krwi z Perem Hammarem, który nie potrafi się całować z dziewczynami. Będzie więcej problemów niż dni w semestrze, będzie także sporo fajnego humoru i szalonych pomysłów. W drugim semestrze, a o tym już przeczytacie w piątej i ostatniej książce zatytułowanej Tsatsiki i Retzina, na bohatera spadnie morze nieszczęść, dużych i większych problemów, kłopotów. Nieszczęściem pierwszym będzie zazdrość, bo Tsatsiki poczuje się zaniedbany przez mamę reckmenkę, kolejnym będzie zerwanie z Sarą, z którą już nie chce się całować, i awantura z Perem. Zerwanie z przyjacielem i dziewczyną będzie proste, wyciągnięcie ręki na zgodę o wiele trudniejsze. W wieku, w którym jest nasz bohater, łatwo się mówi nie, ale bardzo trudno przychodzi mówienie tak. Czy Tsatsika będzie na to stać? Czy już dojrzał do wybaczania? Jeśli przyjaźń się rozleci, a miłość z hukiem zakończy, to z kim Tsatsiki pojedzie na wakacje do Grecji. Wspaniale się te książki czyta, podobnie zresztą jak poprzednie tomy. Polecam wszystkim czwartoklasistom, młodszym także. Niech wiedzą, co je czeka w czwartej klasie. Przekonajcie się sami i przeczytajcie na próbę krótki fragment: - Tsatsiki westchnął i podniósł z podłogi brudne majtki. Pod majtkami leżała skarpetka, a pod nią wdeptany w dywan cukierek. Musiał tam chyba leżeć od Bożego Narodzenia, bo był okropnie brudny i nie dało się go oderwać. Tsatsiki odwrócił dywan na druga stronę, żeby cukierka nie było widać… Prawda, że samo...
Dakar to najdłuższy i najbardziej niebezpieczny rajd terenowy na świecie, w którym biorą udział: ciężarówki, samochody, motory i quady. Zawsze marzyliście, aby się tam wybrać? Teraz możecie spełnić swoje marzenia i pojechać tam... wraz z dzieckiem i to wcale nie wychodząc z domu! To wszystko dzięki nowej, trzymającej w napięciu grze planszowej " Mój Dakar ". Przez planszową pustynię Gra rozpoczyna się w Limie, prowadzi przez Peru i Chile, a kończy się w Buenos Aires. Po drodze na zawodników czeka wiele przygód , bo na Dakarze zdarzyć się może wszystko i nigdy nie wiadomo, co czeka za pustynną wydmą. Zwycięża ten, kto pierwszy dojedzie do mety. W niesamowitą podróż pełną przygód zaprasza autor gry, Jacek Bonecki , fotograf, który od 1997 roku startuje w rajdach Dakar. Gra została wzbogacona o innowacyjne rozwiązanie na rynku wydawniczym - aplikację TAP2C. Dzięki niej gracze mogą skorzystać z dodatkowych treści multimedialnych! Polecamy małym i dużym chłopcom oraz wszystkim miłośnikom motoryzacji i adrenaliny! Grę będzie można kupić od 28 grudnia w dobrych sklepach i salonikach prasowych, a już teraz dostępna jest w przedsprzedaży na HitSalonik.pl . Idealny prezent na długie zimowe wieczory, który umili wam oczekiwanie na ciepłe, wiosenne dni i wakacje!
Jako babcia cieszę się, że kolejne gromady wielbicieli Nowych, Nieznanych, i Przygód Mikołajka stoją w kolejce do czytania. Chyba mnie nie obśmiejecie, że namawiam na książkę, o której od ponad pięćdziesięciu lat mówi cały świat. Chcę, abyście posłuchali Nowych przygód Mikołajka, bo czytają je dla was Jerzy i Maciej Stuhrowie. Mikołajek, bardzo sławny francuski uczeń jest prawdziwym szczęściarzem. Nigdy się nie starzeje, i wciąż jest przez kolejne rzesze dziewczynek i chłopców uwielbiany. Tak zresztą jak i jego klasowi koledzy, choć to on, bardzo średni uczeń, gra pierwsze skrzypce. Jestem ciekawa, czy ta popularność też wkurza ich opiekuna, nazywanego przez urwisów Rosołem? Pewnie że wkurza, podobnie jak Rosół wkurza chłopaków z małego francuskiego miasteczka. Alcesta, Kleofasa, Ananiasza, Joachima, Rufusa, Maksencjusza, czy Gotfryda. Mikołajkowe przygody są tak skonstruowane, że to, co dzieje się między dziećmi, dzieje się także między dorosłymi – świat maksi i świat mini. Oba się przenikają, oba uzupełniają, oba naśladują. Może dlatego te historie są tak zabawne, i tak prawdziwe. W osiemdziesięciu proponowanych opowiadaniach będzie między innymi mowa o przekupieniu Ananiasza, pupilka klasowego, i o ogromnym awansie Kleofasa, który z ostatniego wywindował się na przedostatnie miejsce w klasie. Przeczytajcie zresztą, jak do tego doszło: Kiedy w domu wydało się, że wypadłem najgorzej na klasówce z matematyki, zrobiła się straszna afera! Jakby to była moja wina, że Kleofas jest chory i nie było go na klasówce! No bo co w końcu, kurczę blade, ktoś musi być najgorszy, kiedy go nie ma! Tata bardzo krzyczał, mówił, że szykuję sobie piękną przyszłość, no! no!, i że warto było wypruwać z siebie żyły, żeby osiągnąć taki rezultat, ale że oczywiście, ja myślę tylko o zabawie, a nie o tym, że kiedyś go zabraknie i kto wtedy zapewni mi byt, że...
