Wyspa Skarbów – recenzja audiobooka

Do opisania przygód Oscara zainspirowali go mali pacjenci, rysując historie wyobrażające ich choroby. Pilla przetłumaczono na wiele języków, a prawa do ekranizacji wykupiła wytwónia Warner Bros. Niezła zachęta, prawda?   Oscar Pill, to rudowłosy dwunastolatek mieszkający w ubogiej dzielnicy Pleasantville  razem ze swą starszą o rok siostrą Violette, i dość marnie zorganizowaną mamą Celią. Któregos dnia, w szkole do której chodza dzieci, dochodzi do bójki, a jej następstwie do wypadku Violette. Właśnie ten wypadek ujawni niezwykłe zdolności niby zwyczajnego rudzielca. Okazuje się, że Pill tylko samym dotknięciem potrafi leczyć wszelkie rany. Wkrótce po wypadku do chłopca przychodzi tajemnicza kobieta. Ostrzega, że grozi mu śmiertelne niebezpieczeństwo ze strony człowieka, który zabił jego ojca. Przy okazji wyjaśnia, skąd u Oscara takie zdolności. Rudzielec należy do Medykusów, którzy uzdrawiają innych wnikając w głąb ludzkiego organizmu. Od tej pory zaczyna się niesamowita przygoda pełna czarów, magii, wrażeń, niebezpiecznych podróży.    Przyznam się wam, że moja dziesięcioletnia wnuczka przeczytała  zarówno Zakon Medykusów jak i Dwa królestwa jednym tchem. Ilekroć ktoś z dorosłych usiłował wkroczyć w jej książkowy świat i o cos zapytać, była bardzo niezadowolona. - Bo ta książka – powiedziała – wciągnie nawet tych, których do czytania trudno zagonić. To prawda, że początek jest dość rozwlekły, a nawet nudnawy, ale gdy akcja się rozwinie, nie można się od książki oderwać.   Mnie również spodobała się historia Pilla, nieustannie poddawanego najrozmaiszym próbom, i coraz niebezpieczniejszym wyzwaniom. Chłopiec będzie docierał do kolejnych światów, aż stoczy walkę z Czarnym Księciem, przywódcą Patologusów, przeciwnikiem najgroźniejszym i najokrutniejszym. Czy uda się Pillowi wyjaśnić zagadkę śmierci swego ojca? Rozwiązanie...

Film w polskiej wersji językowej. W kinach od 22 lipca 2011 r. OPRACOWANIE  WERSJI POLSKIEJ – STUDIO SONICA NAGRANIA – MAFILM  AUDIO BUDAPESZT TŁUMACZENIE – ARLETA WALCZAK DIALOGI POLSKIE – JOANNA KURYŁKO REŻYSERIA – MIRIAM ALEKSANDROWICZ DŹWIĘK I – GEORGY FEK MONTAŻ – MACIEJ BRZEZIŃSKI ORGANIZACJA PRODUKCJI – AGNIESZKA KUDELSKA WYSTĄPILI: TOM POPPER – WALDEMAR BARWIŃSKI AMANDA – LUCYNA MALEC BILLY POPPER – MACIEJ FALANA JANIE POPPER – NINA FALANA PANI VAN GUNDY – DANUTA SZAFLARSKA PIPPI – AGNIESZKA KUDELSKA NAT JONES – PAWEŁ CIOŁKOSZ YATES – MIŁOGOST RECZEK FRANKLIN – JERZY MOLGA W POZOSTAŁYCH ROLACH: DOROTA FURTAK, BARBARA SZAMBORSKA, MIRIAM ALEKSANDROWICZ, JACEK CZYŻ, HENRYK ŁAPIŃSKI, MODEST RUCIŃSKI, JAN ALEKSANDROWICZ, ROBERT KUDELSKI, WOJCIECH SŁUPIŃSKI, WOJCIECH SZYMAŃSKI, TYMEK RUCIŃSKI, BIANKA RUCIŃSKA Barwny (Deluxe) Czas projekcji: 95 min. O FILMIE "Pan Popper i jego pingwiny" to opowieść o mężczyźnie, którego relacje z rodziną są chłodne, ale ocieplają się, gdy dostaje w spadku sześć uroczych, chociaż nieco niegrzecznych pingwinów. Mały Tommy Popper wychowywał się na Brooklynie i kiedy tylko mógł rozmawiał z tatą-podróżnikiem. Dorosły pan Popper (Jim Carrey) to majętny agent nieruchomości mieszkający na Manhattanie. Rozwiódł się z Amandą (Carla Gugino), z którą ma dwójkę dzieci (Madeline Carroll i Maxwell Perry Cotton) i żyje w luksusowym apartamencie na Park Avenue. Jego życie się zmienia, kiedy kurier dostarcza dziwną paczkę z Antarktyki... W paczce znajduje się pingwin. Nie pluszowy, jak początkowo zakłada pan Popper, tylko prawdziwy, który zaczyna chodzić po mieszkaniu i robić niezły raban. Bohater kontaktuje się z różnymi miejscami w nadziei, że ktoś zabierze od niego zwierzę, ale niestety nikt się do...

Kłamstwa, mity, niedomówienia. Rodzice dzielą się na tych, którzy patrzą na wychowywanie dzieci przez różowe okulary, a nawet jak tak nie jest, to wszystkim dokoła mówią jakie wspaniałe jest życie z dziećmi. Drudzy z kolei ciągle narzekają na swoje pociechy, na problemy wychowawcze , na zmęczenie, niewyspanie się, niezadowolenie. Najlepiej byłoby, gdyby wypośrodkować spostrzeżenia rodziców i zarówno zachować umiar w narzekaniu, jak i nie przechwalać za bardzo, nie dostrzegając żadnych problemów. To, co łączy wszystkich rodziców, a do czego nie zawsze się przyznają to jedna myśl. Posłuchajcie tej mamy, której zwierzenia znaleźliśmy na stronie scarymommy: „Mam dość udawania. Mówię dość milczeniu rodziców! Jestem zmęczona sekretami. Nikt nie chce tego powiedzieć głośno, ale każdy rodzic tak myśli – "Nie mam pojęcia co mam robić!", " Nie mam pojęcia czy robię dobrze"! Jestem wykształconą osobą, do macierzyństwa przygotowywałam się długo. Czytałam książki, oglądałam filmy, teoretycznie byłam przygotowana. Aż do pewnego dnia, kiedy godzinami zastanawiałam się co robić. Po przeczytaniu wielu artykułów, rozmowie z rodziną i koleżankami, debatach z mężem, mogłam zaufać tylko swojej intuicji. Ale – czy robię dobrze dla swojego dziecka? Tego nie wiedziałam. Tak jest przy każdej sprawie. Pierś czy butelka? Łóżeczko, czy kołyska? Szczepić, czy nie, a jak tak, to które szczepionki wybrać? Nagradzać, czy nie? Jakie kary stosować? Ile czasu mogą spędzać dzieci przed ekranem? Jakie buty, jakie zajęcia dodatkowe, czy pomagać w odrabianiu lekcji? Rodzice boją się do tego przyznać , stąd biorą się te wszystko wiedzące mamuśki, które swoją "wiedzą" na siłę próbują uszczęśliwić cały świat. Stąd, gdy zadajemy pytanie sypie się na nas fala hejtu, bo inni robią inaczej, więc lepiej, niż my. Nie bójmy się przyznać,...