Wystarczy zaopatrzyć się w dzwoneczek i dowolnego rodzaju opaski na oczy (chustki, szaliki itp.). No i niezbędna jest dość duża, bezpieczna dla dzieci przestrzeń – trawnik przed domem, placyk z dala od ruchu ulicznego, ewentualnie spory pokój. W miejscu zabawy nie powinny przeszkadzać smykom żadne przeszkody, przez które mogłyby się przewrócić, ostre krawędzie lub rzeczy kruche, łatwe do strącenia. Rzecz w tym, że wszystkie dzieciaki, oprócz jednego wybrańca, będą poruszać się po omacku z zasłoniętymi opaską oczami. Lepiej więc zabezpieczyć teren manewrów.
Widzący szczęśliwiec trzyma dzwoneczek i porusza się tak, by nie złapali go pozostali uczestnicy gry. Ten kto schwyta „dzwonkowego”, zamienia się z nim miejscami. To taka trochę zmodyfikowana zabawa w „Ciuciubabkę”.
Oprócz walorów rozrywkowych gra zapewnia też dzieciom porcję zdrowej aktywności fizycznej, a przede wszystkim pomaga im wyrobić sobie umiejętność słuchania. W końcu chodzi w niej o to, by rozpoznać, skąd dobiega dźwięk dzwonka. Słuch jest zaś niezbędny, by poprawnie rozwinęła się mowa (a w konsekwencji również czytanie i pisanie ze słuchu). Tylko w ten sposób język może właściwie pełnić swoją najważniejszą funkcję – komunikatywną.
Ciut teorii… W logopedii wyróżniamy trzy rodzaje słuchu:
Od stanu słuchu zależy powodzenie w usuwaniu wad wymowy, dlatego warto zacząć go trenować jak najwcześniej. Zwłaszcza że przy okazji, bawiąc się w „Dzwoneczek”, sprawimy naszym dzieciakom masę frajdy.
Do powyższych ćwiczeń możecie wykorzystać między innymi grę z serwisu MiMowa.pl -”Znajdź misia”.
Mangan – dzienne zapotrzebowanie Kobiety w ciąży powinny przyjmować 2,0 mg manganu dziennie, natomiast kobiety karmiące piersią – 2,6 mg. Ten pierwiastek najistotniejszy jest w I trymestrze ciąży , gdy rozwija się słuch oraz organy wewnętrzne dziecka. Ważne! Wchłanianie manganu zmniejszają: żelazo, wapń, cynk, potas i magnez , witamina C, witamina B1 i B6, błonnik oraz fityniany. Natomiast nadmiar manganu utrudnia wchłanianie żelaza . Warto przeczytać: Jaką rolę w organizmie odgrywa błonnik? Jaką rolę w organizmie pełni mangan? Mangan jest niezbędny do wytworzenia estrogenu, czyli żeńskiego hormonu płciowego . Hormon ten odpowiada za regulację cyklu miesiączkowego , popęd płciowy kobiet oraz za rozwój cech płciowych. Pierwiastek ten jest również składnikiem enzymów niezbędnych do syntezy białek, dopaminy (neuroprzekaźnika wpływającego na nastrój i wzmacniającego popęd płciowy ), kwasów tłuszczowych, czerwonych krwinek. Uczestniczy w przemianach cholesterolu, metabolizmie węglowodanów. Jest niezbędnym elementem budowy kości , wpływa na pracę układu nerwowego oraz rozrodczego. Z czym się wiąże niedobór manganu? Niedobór manganu może przyczyniać się zmniejszenia płodności, a także do zaburzeń metabolizmu. Z powodu braku tego pierwiastka dochodzi do nieprawidłowej mineralizacji kości , podniesienia stężenia cholesterolu we krwi , zmian skórnych (sucha i popękana skóra), opóźnień wzrostu, pogorszenia słuchu. Niedobór magnezu może też prowadzić do zaburzeń funkcjonowania układów: rozrodczego, nerwowego, krążenia, oddychania. Może również pojawić się niedokrwistość . Z czym się wiąże nadmiar manganu? Nadmiar manganu występuje bardzo rzadko i nie można go przedawkować z pożywienia. Jeśli jednak się pojawi, może prowadzić do zaburzeń psychicznych, neurologicznych. Może również zaburzać...
Dlaczego warto dzieciom czytać rymowane teksty? Powodów jest kilka, te najważniejsze są związane z mową, z płynnością mówienia, to znaczy z kształtowaniem słuchu fonematycznego, czyli rozumienia tego, co się słyszy, rozpoznawania głosek. Wiersze, a właściwie rymy, które dziecko słyszy, melodia języka, którą zaczyna dostrzegać, wspierają rozwój mowy i języka. Czytając wierszowane teksty, trenuje się słuch fonematyczny. Trenuje, bo umiejętność ta uwidacznia się zwykle około piątego–szóstego roku życia (choć są maluchy, które już w wieku trzech–czterech lat mają w pełni rozwinięty słuch fonematyczny). Wtedy dziecko, słysząc wypowiadane głoski, np. o-s-a, rozumie, że oznaczają one osę. Wcześniej maluchy nie widzą tej zależności, nie mają syntezy słuchowej, która pozwala im usłyszeć dane słowo, gdy je się przegłoskuje. Rymowane teksty pomagają dziecku wyodrębnić poszczególne sylaby. Rymy się powtarzają, co pozwala je uchwycić, tworzą wpadającą w ucho melodię. A jeśli ktoś ma zaburzony słuch fonomatyczny? Takie osoby często nie potrafią tworzyć rymów, nie rozróżniają sylab, co wpływa na ich problemy z mówieniem, pisaniem i rozumieniem. Tak się dzieje w wypadku np. dyslektyków. Co jeszcze ćwiczymy, czytając dzieciom wiersze? Pamięć, słuch, kojarzenie językowe, bo musimy umieć powiązać brzmienie słów z ich znaczeniem, i generalnie zdolności językowe, które przydadzą się później, np. w zawodach, w których pracuje się językiem (reklama, media). W jakim wieku dzieci gotowe są na rymowany tekst? Wiersze warto czytać już najmłodszym. Zresztą robimy to, recytując niemowlakowi różne wyliczanki np. tę o sroce, co warzyła kaszkę. Stymulując słuch fonematyczny, sprawiamy, że dziecko kształci umiejętność słyszenia melodii języka, rozróżniania rymów, zacznie postrzegać, że słowa tworzą pary lama-gama-rama. To ważne dla...
Podstawowym warunkiem prawidłowego rozwoju mowy jest poprawnie funkcjonujący słuch . Dlatego dobrze jest systematycznie sprawdzać, czy dziecko właściwie odbiera dźwięki płynące z otoczenia. Każdemu maluchowi przyda się stymulacja w kształtowaniu wrażliwości muzycznej oraz umiejętność skupienia na bodźcach dźwiękowych. Oprócz codziennych sytuacji, świetnym sposobem „rozruszania” słuchu może być zabawa polegająca na wrzucaniu różnych przedmiotów do dużego słoika ze szkła. Najpierw pokazujemy dziecku wszystkie przedmioty, których będziemy używać w zabawie, np. monety, kostka do gry, szklana kulka, agrafka, kredka itd. Przy wyborze elementów powinniśmy się kierować zasadą zróżnicowania materiałów, z których zostały wykonane, czyli wykorzystajmy coś z drewna, metalu, szkła, coś papierowego, coś plastikowego. Na dobry początek przeprowadźmy pokaz demonstracyjny – hop, wrzucamy każdy przedmiot do słoja. W tym czasie dziecko niech uważnie przysłuchuje się wydawanym odgłosom. Następnie przewiązujemy naszemu smykowi oczy opaską i zachęcamy go do prób zidentyfikowania dźwięków wpadających do słoika przedmiotów wyłącznie na podstawie tego, co słyszy. Nie jest to wcale takie łatwe jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka (a właściwie ucha). Rozróżnianie dźwięków najmłodsi mogą również potrenować w grach z serii „Magiczne pudełka”. Brzmią w nich odgłosy natury, dźwięki wydawane przez zwierzęta, zabawki oraz przedmioty codziennego użytku, a także wyizolowane głoski. Zadaniem przedszkolaka jest połączyć w pary pudełka, które wydają takie same dźwięki. Gdy się to uda, każda para kolorowych pudełeczek, jakby odmieniona cudownym zaklęciem (kliknięciem), ukaże swe prawdziwe oblicze i przekształci się w odpowiednie obrazki. Tym sposobem, świetnie się bawiąc, nasze pociechy mogą jednocześnie utrwalić prawidłowe brzmienie np. głoski...
