Współpraca Reklamowa

Lekcja nr 1, starszaki: Emocja – siła i znak

Jak odróżnić emocje od uczuć i jak nauczyć się prawidłowego wyrażania emocji? Ten zestaw ćwiczeń nauczy tego twoje dziecko.

Emocje, uczucia i pragnienia są czynnikami aktywizującymi. To one określają kierunki czy sposoby naszego działania. Decydują także o indywidualności i niepowtarzalności każdego z nas.

 

Dlaczego to ważne

Często pojęcie emocji i uczucia używane są zamiennie. Warto jednak dokonać ich rozróżnienia.

Nasze życie emocjonalne wędruje od prostych emocji takich jak np. strach, złość, radość poprzez emocje złożone, oparte na wcześniejszych doświadczeniach (strach+zaufanie = uległość, zaskoczenie+smutek = rozczarowanie), aż do uczuć złożonych, wyższych, charakterystycznych dla przeżyć ludzkich takich jak np. przyjaźń czy miłość. Emocje zwykle są zależne od określonych sytuacji i nie trwają długo. Mają jednorodny charakter, to znaczy, że jednocześnie może występować tylko jedna emocja. Emocje są zawsze reakcją na coś i na ogół nie wymagają uczenia się. Są wrodzone. W emocjach impulsywność przeważa nad refleksyjnością. Emocje są ściśle związane z procesami fizjologicznymi człowieka oraz, zwłaszcza te najprostsze, występują zarówno u ludzi, jak i u zwierząt.

Uczucia są przeżyciami specyficznie ludzkimi. Od emocji różni je to, że są trwałe, chociaż często ta trwałość jest bardzo trudna do uchwycenia i określenia w czasie. Bywają, jak wiemy, uczucia przelotne. Brak bezpośredniej zależności od naszej aktualnej sytuacji jest jednym z elementów odróżniających uczucia od emocji. Te drugie dzieją się tu i teraz, w zależności od tego, co na nas wpływa, te pierwsze przychodzą często w sposób niezauważony, aż do momentu ich uświadomienia. Uczucia bywają niejednorodne pod względem treściowym, co oznacza, że różne uczucia mogą równocześnie występować i wzajemnie się przenikać.

W tym zestawie ćwiczeń skupimy się na okazywaniu emocji.

Istnieją cztery podstawowe składniki emocji. Każdy z nich odgrywa odmienną rolę w zachodzących w organizmie procesach regulacji i samoregulacji. Owe role to: pobudzenie emocjonalne, znak emocji, treść emocji i siła emocji.

Emocje mogą mieć znak ujemny (negatywne) i dodatni (pozytywne). Te o ujemnym znaku mogą wyrażać się w formie niezadowolenia, przykrości, cierpienia, zaś emocje o znaku dodatnim człowiek przeżywa w formie zadowolenia, radości, szczęścia, euforii.

Emocje przykre wytwarzają u człowieka tendencje do zaniechania czynności, które je wywołały, albo unikania kontaktu z obiektem, który je wytworzył. Natomiast cechą charakterystyczną emocji przyjemnych (o znaku dodatnim) jest podtrzymanie odpowiedniej aktywności bądź kontaktu z przedmiotem, który ją wywołał.

Ćwiczenia

  • Odgadnij emocje

Rekwizyty: zestaw (kupiony – gotowy lub zrobiony samodzielnie): kontur twarzy, oczy, nosy, usta itd., kartki z jednym, dwoma lub trzema wykrzyknikami oraz kartki ze znakiem "+" oraz "–"
Miejsce: gdziekolwiek

Przygotowanym zestawem baw się z dzieckiem, zmieniając wyraz papierowej twarzy tak, by wyrażała ona różne emocje: słabsze, silniejsze, pozytywne lub negatywne. Możesz zabawę uprościć, korzystając z emotikonów czy zdjęć.

  • Każdy ma emocje

Rekwizyty: zdjęcia lub obrazki ludzi oraz zwierząt w różnych sytuacjach (warczący pies, bawiący się kłębkiem kot, podskakujący z radości człowiek, atakujący wąż...)
Miejsce: gdziekolwiek

Podczas oglądania zdjęć, proś dziecko, by rozpoznawało poszczególne emocje u ludzi i zwierząt. Proponuję rozszerzyć ćwiczenie o historyjkę, którą ułożysz razem z dzieckiem, opisującą sytuacje z obrazka i wyjaśniającą, dlaczego zwierzę czy człowiek przedstawiony na obrazku doświadcza określonej emocji.
 

Artykuł powstał z udziałem marki KINDER Niespodzianka