Jak mądrze kochać swoje dziecko?

Doskonale wie, czego chce, ale potrafi również zaakceptować zdanie innych. Lubi nowe wyzwania, choć jeszcze ciągle najlepszym miejscem pod słońcem są dla niego ramiona rodziców. Tak właśnie wygląda pewny siebie dwulatek . Twoje dziecko także może nim zostać. Jak to zrobić? Oto kilka wskazówek. Kochaj dziecko z całych sił Tak to już jest, że pewność siebie nierozerwalnie jest związana z miłością. Jeśli ją okazujesz dziecku, mówisz tym samym: jesteś kimś bardzo ważnym i wartym kochania. W ten sposób dziecko uczy się kochać siebie , zaczyna lubić swoje cechy i je akceptować. Dzięki temu w tym nowym dla niego świecie czuje się bezpiecznie. A to poczucie pozwala mu nie bać się nowych wyzwań (np. stawiania pierwszych kroczków , jazdy na rowerku itp.). Miłość warto (i trzeba!) okazywać dziecku na różne sposoby. Nie wystarczy tylko mówić, jak bardzo się kocha. Potrzebne są również czułe gesty, przytulanie, wspólne śmiechy i wygłupy podczas zabawy. Potrzebna jest w odpowiednich momentach uwaga, którą rodzice skupiają na dziecku w stu procentach. Dlatego mów, jak bardzo kochasz, przytulaj, baw się z dzieckiem, śmiej i nie zostawiaj go samemu sobie, gdy płacze (nawet gdybyś była na niego zła czy zmęczona jego zachowaniem). Bądź oparciem dla dziecka Dziecko, które może zawsze na ciebie liczyć , czuje się pewniej i bezpieczniej. Łatwiej mu wtedy podejmować się nowych zadań, bo wie, że w razie trudności przyjdziesz mu z pomocą: pokażesz, jak włożyć klocek do pudełka i co zrobić, gdy dokuczają koledzy w piaskownicy. Pamiętaj, że dziecko oparcie znajduje nie tylko w słowach otuchy, ale także w ciepłej atmosferze. Twoje dziecko na pewno bardzo lubi, gdy przytulasz się do swojego męża, bo wtedy czuje, że jest częścią kochającej się rodziny. Łatwiej mu wtedy nabrać pewności siebie , bo dom jest jego ostoją. Pozwól dziecku na...

Prosisz dziecko, żeby zrobiło wreszcie porządek w szafie, a ono marudzi, że jest zmęczone. Namawiasz kilkulatka, by pomógł ci przygotować kolację, a ten czmycha czym prędzej do swojego pokoju. Może rzeczywiście jest zmęczony albo po prostu nie umie ci pomóc? – zastanawiasz się i... odpuszczasz. Tymczasem kilkulatek może, a co więcej powinien mieć swoje obowiązki. Oto jak je mądrze wprowadzić i egzekwować. 1. Dokładnie wyjaśnij czego oczekujesz Dla przedszkolaka polecenia w rodzaju „ posprzątaj pokój" mogą być zbyt ogólne, a przez to niejasne. Lepiej powiedz: powrzucaj do pojemników zabawki, ustaw książeczki na półce. 2. Pokaż, jak to zrobić Nawet całkiem oczywiste (dla nas, dorosłych) czynności mogą sprawiać dziecku kłopot (skąd np. ma wiedzieć, jak układa się ser i wędlinę na kanapkach?). Krótkie szkolenie powinno załatwić sprawę. 3. Wyznacz termin zadania Powiedz na przykład: „Poukładaj książeczki przed kolacją" albo „Zaraz po śniadaniu zbierz ze stołu talerzyki i wstaw do zlewu". Takie jasne określenie czasu pomaga dziecku nie odkładać wszystkiego na później. 4. Pomagaj dziecku w obowiązkach Ale tylko na tyle, na ile jest to konieczne. To znaczy, że np. dziecko może powkładać klocki do pudełka, a ty pudełko możesz pomóc mu włożyć na górną półkę. Ty kroisz chleb i smarujesz kromki masłem, a dziecko układa na nich wędlinkę, ser, plasterki ogórka. Sprawdź też: Obowiązki przedszkolaka 5. Bądź cierpliwa To jasne, że posprzątasz/nakarmisz rybki/umyjesz talerz szybciej niż kilkulatek. Robiąc to za niego, unikniesz też innych kłopotów: bałaganu , mokrej podłogi itd.  Jednak, wyręczając dziecko, sama strzelasz sobie gola: przyzwyczajasz je do tego, że nie musi się wysilać, bo ostatecznie i tak wszystko za nie zrobi mama. 6. Przypominaj Gdy ma się kilka lat, łatwo...

Rodzice przyszłych przedszkolaków zadają mnóstwo pytań. Począwszy od tych poważniejszych, w jaki sposób przygotować dziecko do debiutu, a skończywszy na praktycznych, jak ubrać dziecko 1 września . Oto, co powinnaś wiedzieć o przedszkolu, zanim twoje dziecko przekroczy jego progi.     Pierwszy września jest bardziej uroczystym dniem od innych? To zależy od przedszkola. W większości jednak uroczyste pasowanie na przedszkolaka jest organizowane później, dopiero po kilku tygodniach, kiedy dzieci już oswoją się z nową sytuacją. Pierwszy dzień w nowym miejscu to dla nich bardzo duży stres , a uroczyste otwarcie wprowadzałoby tylko dodatkowe zamieszanie. Czy przez pierwsze dni mogę zostawać z dzieckiem w przedszkolu? W niektórych placówkach istnieje taka możliwość – trzeba o nią zapytać dyrekcję. Lepiej jednak tego wyjścia zbytnio nie wykorzystywać, bo przedszkolak musi się przyzwyczaić do samodzielnego zostawania. Jeśli jest przy nim mama, okres jego całkowitej adaptacji często się wydłuża. Jak mam ubierać dziecko do przedszkola? Przede wszystkim wygodnie i praktycznie. Co z tego, że założy piękne spodnie, gdy nie będzie mogło ich samodzielnie rozpiąć, a klamerka od paska przez cały czas będzie uciskała jego brzuszek? Lepiej też nie przesadzać z elegancją - szkoda najnowszej sukienki do zajęć plastycznych czy zwykłego obiadu, podczas którego przedszkolak ma prawo się przecież ubrudzić. Wybierając ubranie, trzeba jednak także uwzględnić gust dziecka . Gdy będzie musiało pójść w znienawidzonej koszulce, trudniej będzie mu zachować dobry humor w przedszkolu. A wtedy łatwiej o zniechęcenie już na starcie. Zajrzyj też na: Zakupy dla przedszkolaka Przedszkolak przed wyjściem powinien coś zjeść? Przedszkolaki dostają pierwsze śniadanie , więc dziecko nie musi koniecznie jeść we domu. Jeśli jednak jest głodne, nie ma sensu...