Jak oswoić dzieci ze strachem przed wizytą u lekarza?

Każde dziecko przeżywa czasem chwile grozy, chwile prawdziwego, paraliżującego strachu i nie jesteśmy w stanie go przed tym uchronić. Możemy jednak sprawić, by sytuacje te nie zdarzały się często, a przede wszystkim, by dziecko poczuło się lepiej a w przyszłości  umiało zapanować nad lękiem. Ale po kolei... Zobacz także: Czego boją się dzieci? Strach jest potrzebny Odczuwając strach , dziecko uczy się, że nie wszystko mu wolno. Że istnieją pewne ograniczenia, których przekroczenie powoduje przykre następstwa. W takim strachu nie ma nic złego, przeciwnie, jest bardzo pomocny w prawidłowym rozpoznawaniu, co jest dobre, a co złe. Strachu nie można bagatelizować Zdarza się, że malec czuje lęk , który nam, dorosłym, wydaje się nam zupełnie nieuzasadniony. Zwykle rodzice starają się zlekceważyć sprawę, mówiąc dziecku, że nie ma się czego bać lub że boją się tylko “baby i beksy”.  To błąd! – Nie wolno zaprzeczać uczuciom dziecka — apelują psychologowie. Strach zawsze jest prawdziwy Nawet jeśli źródło lęku wydaje się nam absurdalne, to strach , jaki dziecko odczuwa, jest jak najbardziej prawdziwy. Warto sobie tu uświadomić, że powód strachu, który z naszego punktu widzenia jest nierozsądny, z perspektywy dziecka może mieć jak najbardziej racjonalne podstawy. Przestraszone dziecko potrzebuje wsparcia To, co powinnaś dać swemu malcowi w chwili, gdy odczuwa on strach, to całkowite, bezwarunkowe wsparcie . Na tłumaczenie, że nie ma powodu do obaw, przyjdzie czas później, gdy malec się uspokoi. W chwili gdy płacze, krzyczy, lub powodowany irracjonalnym lękiem odmawia wykonania jakiejś czynności (na przykład umycia się w wannie lub wyjścia z domu), powinnaś przede wszystkim pomóc mu zapanować nad silnymi emocjami. Na pewno nie uspokoisz dziecka krzycząc , grożąc mu lub lekceważąc jego uczucia czy...

Dzieci w starszym wieku, które pamiętają wszystkie nieprzyjemne sytuacje związane z pobytem u lekarza (np. badania, zastrzyki, pobieranie krwi), boją się kolejnych wizyt. Aby nie potęgować strachu dziecka, należy przede wszystkim podejść ze zrozumieniem do jego lęków i nie bagatelizować ich. Przed każdą kolejną wizytą trzeba dziecko nastawić psychicznie , opowiadać o spotkaniu z lekarzem i przedstawić możliwy scenariusz wydarzeń. Bardzo ważne są częste rozmowy na ten temat, odpowiadanie na każde pytanie, czytanie książek i oglądanie obrazków lekarzy i pielęgniarek, a także zabawa w lekarza, aby dziecko przywykło do tego tematu. Przy każdej wizycie trzeba dziecku okazać maksymalnie dużo wsparcia, zapewniając jak największe poczucie bezpieczeństwa. Dobrze jest wziąć dziecku jego ulubioną zabawkę, która może się okazać dla niego dużym wsparciem psychicznym. Dobry skutek przynosi też obietnica dziecku jakiejś nagrody po wizycie u lekarza. Pobyt dziecka w szpitalu Pobyt dziecka w szpitalu jest zawsze koniecznością i wiąże się z dużym stresem, lękiem i poczuciem osamotnienia. Źródłem lęku jest zazwyczaj brak wiedzy i wyobrażeń na temat szpitala i tego, co tam się dzieje. Dlatego, aby zmniejszyć negatywne uczucie, należy dziecko jak najlepiej przygotować na czekające go przeżycia. Pierwszym krokiem jest wyczerpująca rozmowa (do której dziecko może wracać przez kilka kolejnych dni), w czasie której rodzice powinni wytłumaczyć dziecku: co to jest szpital , co się tam robi, po co dzieci tam chodzą. Trzeba się postarać wytworzyć dobre nastawienie dziecka do szpitala i znajdujących się tam lekarzy i pielęgniarek. Trzeba również nastawić swoje dziecko, że rodzice najprawdopodobniej nie będą mu towarzyszyć cały czas i będzie musiało pobyć tylko z personelem medycznym i z innymi dziećmi które też tam poszły żeby się wyleczyć; ale również trzeba...

Gdy widzisz, że twój 2-letni maluch się boi, sama zaczynasz się bać. W twojej głowie pojawiają się różne myśli. Czy to normalne, że 2-letnie dzieci boją się karuzeli, basenów z kolorowymi piłeczkami i zjeżdżalni ? Dlaczego to, co sprawia innym dzieciom radość, przeraża moje dziecko? Uspokajamy: strachu malucha nie trzeba się bać! Maluch się boi – rodzic panikuje Każdy zna kogoś, kto boi się przejażdżki kolejką górską, zjeżdżania na ślizgawce w parku wodnym czy skoku do wody z trampoliny. Strach nie jest zarezerwowany wyłącznie dla dzieci. Jeśli dorosły może bać się przejażdżki na diabelskim młynie, dlaczego 2-latek nie może odczuwać strachu? Malec może być przerażony, bo jak na razie, jego główną potrzebą w życiu jest bliskość i miłość najbliższych. 2-latek chce być blisko mamy, chce czuć jej ciepło i wsparcie. Gdy dorosły rozmawia w zatłoczonym korytarzu, koncentruje się wyłącznie na rozmówcy, dobiegające dźwięki są tłem. Dla 2-latka to zbyt dużo bodźców docierających w tym samym czasie. Jest zaniepokojony, a jego jedyną myślą jest być blisko mamy, bo przy mamie jest bezpiecznie. Dla dziecięcego mózgu to zbyt dużo informacji, by móc czuć się komfortowo i pewnie. Co sprawia, że dziecko się boi? Zmuszanie. Nie popychaj i nie ciągnij malca na siłę. Będzie bać się nie tylko tego, do czego go zmuszasz, ale także ciebie. Nagradzanie albo karanie . To najgorszy sposób, żeby przekonać do czegoś dziecko. W ten sposób nie wygrasz z jego strachem! Chwalenie. Nie mów "będzie świetnie, zobaczysz". To nie działa, wręcz przeciwnie – malec czuje, że wywierasz presję. Porównywanie. Nigdy nie mów dziecku, że jest tchórzem, a inne dzieci są "takie odważne". Będzie czuł się gorszy, a tego nie chcesz. Co sprawi, że maluch poczuje się bezpiecznie? Szanowanie odmowy dziecka. Jeśli pytasz, czy...