Doskonale pamiętam moment, gdy ciągnąc za brodę Mikołaja, zrobiłam to na tyle mocno, że odpadła i zamiast Mikołaja pojawił się mój tata. Równie dobrze przypominam sobie rozczarowanie, które wtedy poczułam. Chciałam wybiec z domu i uciec jak najdalej przed siebie boso po śniegu zalewając się łzami. Jako grzeczna dziewczynka, nie zrobiłam tego. Przełknęłam ślinę z goryczą, a z policzków popłynęły mi pojedyncze łzy.
Święty Mikołaj nie istnieje – pomyślałam.
W życiu każdego małego człowieka przychodzi moment, w którym wiara w Mikołaja zostaje zachwiana. Czasem sprawcami tego zdarzenia są sami rodzice. Najczęściej jednak brutalną prawdę wyjawiają inne dzieci (koledzy z przedszkola, szkoły czy starsze rodzeństwo).
Wiara w Mikołaja jest kwestią bardzo indywidualną, bo zależy od wielu czynników (charakteru dziecka, wychowania rodziców, rówieśników itp.). Najczęściej dzieci zaczynają poddawać w wątpliwość istnienie Mikołaja ok. 7-8 roku życia. Oczywiście zdarza się też, że sporo starsze dzieci (a nawet dorośli :)) nie tracą wiary.
Jeśli twoje dziecko ma starsze rodzeństwo prawdopodobnie wiara w Mikołaja zostanie zachwiana wcześniej. Starszaki lubią brutalnie uświadamiać młodsze rodzeństwo. Tak również było w przypadku moich dzieci.
"Mój synek ma 4 lata i nie wierzy w Św. Mikołaja. Nie wciskam dziecku tego kitu z Mikołajem, bo co dalej? Będzie wierzył, a tu nagle okaże się, że on wcale nie istnieje i co takie dziecko sobie pomyśli? No tak, rodzice kłamali."
To wypowiedź znaleziona na forum i co ciekawe zyskała ona poparcie innych mam.
Czy więc mówiąc dziecku, że Mikołaj istnieje, okłamujemy je? Najpierw odpowiedzmy sobie na pytanie, czy każde kłamstwo jest złe? Jeśli dostajemy od męża prezent, który nie do końca nam się podoba, ale mimo to mówimy, że jest śliczny, czy jest to złe kłamstwo? Wszystko zależy od intencji. Czyż nie dlatego zaszczepiamy w dziecku wiarę w Mikołaja, bo sami pamiętamy, jak wspaniale było w niego wierzyć? W ten sposób chcemy wprowadzić w jego życie odrobinę magii i wiarę w dobro, którą często tracimy wraz z wiekiem.
Nadszedł moment, gdy twoje dziecko poznało prawdę i nie da się już dłużej utrzymać w nim wiary w Mikołaja, co wtedy robić? Porozmawiaj z nim szczerze. Opowiedz o tradycji, która wprowadza w dziecięce życie magię, o tym, jak sama wierzyłaś w Mikołaja. To dobry moment, by zaangażować dziecko w przygotowywanie prezentów. Teraz i ono może stać się Mikołajem i sprawić babci czy siostrze wymarzony prezent. Pamiętajmy też, że dzieci często mówią "nie wierzę", by sprawdzić naszą reakcje, a tak naprawdę w głębi serca wciąż pragną pozostawać w świecie magii, którego częścią jest straszy pan z białą brodą.
Poznaj 10 powodów, dla których warto wierzyć w św. Mikołaja
Być może i ty zastanawiasz się, czy warto mamić malca istnieniem Świętego Mikołaja, tego dobrotliwego staruszka uszczęśliwiającego podarkami wszystkich ludzi. Albo rozważasz, co zrobić, gdy twój kilkulatek zacznie dociekać prawdy o św. Mikołaju. Odsłonić tajemnicę, czy może lepiej podtrzymywać fikcję? Kto przynosi prezenty? Malec jest święcie przekonany, że zabawki pod choinką zostawia Mikołaj. Ty chcesz wyprowadzić dziecko z błędu, jednak twój partner radzi zaczekać, aż synek sam zapyta, jak to jest ze św. Mikołajem. Kto ma rację? Tym razem partner. Psychologowie radzą, by z wyjaśnieniami lepiej poczekać, aż maluch sam zacznie zgłaszać wątpliwości. Wiara w Świętego Mikołaja jest bardzo korzystna dla dziecka: stymuluje jego rozwój psychiczny uczy cierpliwości uwrażliwia na potrzeby innych. Dziecko może też doświadczyć w święta czegoś niezwykłego. Przecież Mikołaj to jakby dobry czarodziej – sunie saniami po chmurach, odgaduje najskrytsze marzenia... Dziecko czuje się ważne, że ktoś tak wyjątkowy pamięta o nim. Dlatego przybysza z dalekiej krainy oczekuje z wielką radością. Nie trzeba mu w tym przeszkadzać. Piękne przeżycia z pewnością wzbogacą jego dzieciństwo. Zobacz też: Czy już czas na zapraszanie Mikołaja dla dziecka? Kiedy wyjawić prawdę? Dziecko zaczyna powątpiewać w istnienie św. Mikołaja. Zastanawia się np., dlaczego zawsze przychodzi wtedy, kiedy wołasz je do kuchni, po czym natychmiast znika. Jak w takiej sytuacji reagować? Dopóki dziecko tylko delikatnie krąży wokół tematu (wątpliwości zwykle pojawiają się w wieku czterech–sześciu lat), nie burz jego wiary w Mikołaja. Ono może podejrzewać, że to rodzice kładą prezenty pod choinką, ale nie być jeszcze gotowe na potwierdzenie swoich domysłów. Dlatego spróbuj podtrzymać w nim wiarę w realną obecność wyjątkowej osoby. Wytłumacz np.,...
Dziecko smacznie śpi, a ty owijasz w kolorowy papier zabawki i słodycze, które już niedługo znajdą się pod choinką. Niestety, cały ten trud i tak nie tobie zostanie przypisany. Wszystkie zasługi zbierze staruszek z siwą brodą, którego w dodatku nikt nigdy nie widział! A może skończyć już z tą konspiracją? Czy nie lepiej otwarcie powiedzieć dziecku, że Święty Mikołaj to postać historyczna? Czy kolorując rzeczywistość, nie sprawimy, że dziecko boleśnie się zawiedzie, gdy wreszcie odkryje prawdę? Nie zabieraj dziecku magii Twój kilkulatek wcale nie musi wiedzieć, że staruszek z białą brodą podrzucający prezenty pod choinkę to bajka wymyślona przez dorosłych. Przeciwnie, wiara w zdarzenia niezwykłe i tajemnicze to coś, czego przedszkolaki, a nawet dzieci w wieku wczesnoszkolnym bardzo potrzebują, bo: rozpala wyobraźnię, rozwija fantazję i kreatywność. uczy rozpoznawać swoje pragnienia i wyrażać je. Już samo pisanie listu do św. Mikołaja jest dla malucha ważnym doświadczeniem. ćwiczy trudną sztukę cierpliwości, czekając na przybycie magicznej postaci. czuje się kimś ważnym i wyjątkowym, co ma duże znaczenie dla poczucia własnej wartości dziecka, gdy zostaje obdarowany (choć nieraz malca korci, by narozrabiać, nie kaprysi przy stole i bez ociągania idzie spać, by zasłużyć na wymarzone podarki). Nie spiesz się z całą prawdą Któregoś dnia malec zacznie jednak powątpiewać w istnienie Świętego Mikołaja. Zaskoczy pytaniem np., jakim cudem Święty wchodzi do domu przez nikogo niezauważony czy sunie po chmurach saniami zaprzężonymi w renifery. Czy to oznacza, że w tym momencie należy powiedzieć dziecku prawdę o Świętym Mikołaju? Niekoniecznie. Cztero-, sześciolatek często zadaje takie pytania wcale nie dlatego, że domyśla się prawdy. Interesują go po prostu różne szczegóły dotyczące magicznej postaci....
Kiedy dziecko odkrywa, że Mikołaja nie ma, czuje się zawiedzione. Ośmielam się stwierdzić, że nawet nie tak bardzo oszukane, że wszyscy wokoło karmili go kłamstwami, co rozczarowane, że Mikołaj nie istnieje , bo zdążyło go już pokochać. Mikołaj jest fajny i dobry, a oczekiwanie na jego przybycie jest jedną z najprzyjemniejszych rzeczy w dzieciństwie. Nie ma jednak wyjścia: pewnego dnia twoje dziecko wróci z przedszkola lub szkoły i oznajmi ze złością lub smutkiem, że Mikołaj nie istnieje. Co wtedy zrobić? Może wziąć przykład z pisarki Marthy Brockenbrough , która napisała cudowny list do swojej córki Lucy, w którym wyjaśnia jej prawdę o Mikołaju ? Jej córka także poinformowała ją w liście o swoim smutnym odkryciu. Kiedy dziecko odkryje, że nie ma Mikołaja Martha Brockenbrough pozwoliła nam podzielić się z wami jej listem, wcześniej opublikowała go w "New York Times": "Kochana córko, Zadałaś mi bardzo dobre pytanie: "Czy to Ty jesteś Mikołajem?". Wiem, że już długo czekasz na odpowiedź na to pytanie, ale musiałam się nad nią dobrze zastanowić. Odpowiedź brzmi: nie. Nie jestem Mikołajem . Nikt nie jest Mikołajem. Ale to ja wkładam prezenty do skarpetek. Wybieram też i pakuję prezenty , które znajdujesz pod choinką, tak samo, jak kiedyś robiła moja mama dla mnie, a wcześniej jej mama dla niej. (Tak, tatuś też przy tym pomaga). Myślę, że Ty też kiedyś będziesz robić to samo dla swoich dzieci i wiem, że będziesz szczęśliwa, widząc, jak zbiegają w Święta po magicznych świątecznych schodach. Będziesz szczęśliwa , widząc je siedzące pod choinką, z twarzyczkami rozjaśnionymi światłem choinkowych lampek. To nie będzie jednak oznaczało, że jesteś Mikołajem. Mikołaj to coś więcej niż ludzie, a jego praca trwa dłużej niż my wszyscy żyjemy. To, co robi jest proste, ale ma ogromne znaczenie ....
