Dzięki uprzejmości wydawnictwa Mamania mamy dla was fragment rozdziału "Skąd się wziąłem? Pytania i rozmowy" z książki "Nowe wychowanie seksualne" Agnieszki Stein. Zobaczcie, jak zdaniem psycholożki, radzić sobie z dziecięcą ciekawością dotyczącą seksu i prokreacji.
Wiedza dzieci na tematy związane z seksualnością stale się zmienia. Zmieniają się też pytania i czas ich pojawienia się. Dzieci mają też różne tempo zaciekawiania się kolejnymi kwestiami. Tam, gdzie jedno dziecko będzie czekało z pytaniem do siódmego roku życia, inne zainteresuje się jako czterolatek. Kolejność pojawiania się określonych zagadnień jest z grubsza taka: najpierw dziecko pyta, skąd się wzięło, potem jak dziecko wychodzi z brzucha, potem jak się tam znalazło. Po informacji, że łączą się dwie komórki, z których jedna pochodzi od ojca i nazywa się plemnik, zadaje w końcu pytanie: a jak ten plemnik się tam dostał? Wszystko poza tym jest bardzo indywidualne. Będę więc bardziej dostarczać wiedzy, jak rozmawiać, niż kiedy i o czym (zakładam też, że czytelnicy tej książki wiedzą, jak ten plemnik się tam znalazł).
Kiedy ma się tego świadomość, warto to wykorzystać. Dzieci bardzo dużo uczą się, kiedy słuchają dorosłych. Mówiąc o sobie, swoim ciele, swoich emocjach do innego dorosłego, partnera, przyjaciół, pokazujemy, na czym może polegać rozmowa na różne tematy, także związane z seksualnością. Można przy dziecku pytać kobietę w ciąży, jak się czuje. Rozmawiać o karmieniu piersią. Rozmawiać o znajomych jednopłciowych parach. Można rozmawiać o miesiączce i kupowaniu staników, i na milion innych tematów.
Kwestie związane z seksualnością mogą pojawić się w każdym momencie, w każdym temacie, czasem nawet rodzice ich nie zauważają. Każda też rozmowa może dać dziecku taką informację, która połączy mu się jakoś z wiedzą o seksualności. Warto to obserwować. Warto też z większą uważnością przyglądać się, jak tematy związane z seksualnością pojawiają się w naszym codziennym życiu. Także w rozmowach między dorosłymi.
Im dzieci są starsze i im mniej seks w waszym domu jest zwykłym tematem, tym trudniej może być zacząć rozmowę na ten temat. Tym więcej może być potrzeba czasu, rozmawiania o niczym albo o innych sprawach, zanim dziecko coś powie. Może więc być tak, że jeśli spędzamy z dzieckiem mało czasu i widujemy się tylko w przelocie, to niektóre kwestie nigdy nie wypłyną. Fajnym czasem na poważne rozmowy dla wielu dzieci może być też czas przed zaśnięciem, dlatego nie warto z niego zbyt pospiesznie rezygnować.
Zawsze bardzo ciekawa jestem tego, jak dorośli opisują swoje doświadczenia z rodzicami. To, czy rodzice chcieli rozmawiać, czy nie, jak odpowiadali na pytania dzieci i ich zaproszenia do kontaktu. Z wszystkich tych rozmów przebija się potrzeba tego, żeby mieć kontakt i taką relację z rodzicem, która umożliwia otwartą rozmowę w tej sferze. Jeśli nie będziecie rozmawiać ze swoimi dziećmi o seksualności, to jest nadzieja, że one sobie jakoś poradzą i dowiedzą się tego, czego potrzebują, od kogoś innego, ale w żadnej relacji z dorosłym dziecko nie osiągnie takiego poczucia intymności, zaufania, otwartości i bliskości, jakie może mieć z rodzicami. Chciałabym podkreślić, że piszę „może mieć", a nie - „ma". I nie chodzi mi o to, że dziecku nie wolno rozmawiać z innymi dorosłymi, tylko że rodzica nikt w tym nie jest w stanie zastąpić. Zdarza mi się przeczytać w jakimś poradniku, że od pewnego momentu trzeba powiedzieć dziecku, żeby poszło lepiej pytać do nauczyciela o różne rzeczy i do specjalisty, a nie do rodzica, i zastanawiam się, z czego w ogóle wynika taka porada i jakie szkody może wywołać. Czy wynika ze strachu przed nadmierną bliskością z dzieckiem? Czy z tabu, jakim jest temat seksualności? Że można go poruszać tylko ze specjalistami? Czy z lęku przed nadużyciem dziecka i ostrożnością na zapas? Czy z własnego dyskomfortu i przekonań autorów tych porad?
Co z tego może wyniknąć? To, że dzieci w ogóle przestaną rozmawiać i pytać. To, że rodzic coraz mniej będzie wiedział o dziecku. To, że dziecko dowie się od innego dziecka lub dorosłego czegoś niepokojącego i nawet nie będzie w stanie tego przegadać i zweryfikować. To, że w swoim dorosłym życiu dziecko też będzie szło rozmawiać ze specjalistą tam, gdzie warto by najpierw porozmawiać ze swoim partnerem.
Im dziecko starsze, tym bardziej to, co się dzieje w relacji z nim, zależy od tego, co było wcześniej. Im dalej, tym ważniejsze jest uważne sprawdzanie, na ile dziecko chce nas wpuszczać do swojej prywatności. Ale wycofywanie się z kontaktu z dzieckiem i z rozmów z nim na tematy związane z seksualnością, bo już jest za duże i powinno na takie tematy rozmawiać z kimś innym, może być odebrane jako porzucenie. Nie jest też do niczego potrzebne. Można mieć otwartą relację z rodzicami, w której można szczerze porozmawiać, a mimo to doskonale radzić sobie z przejściem do bardziej dorosłego życia. Nie poprzez zerwanie relacji, a poprzez stopniowe poszerzanie ich o inne ważne osoby.
"Nowe wychowanie seksualne" Agnieszka Stein, wydawnictwo Mamania - unikalna na polskim rynku książka o rozwoju seksualności i edukacji dzieci w tym aspekcie. Zanurzona w filozofii rodzicielstwa bliskości, teorii więzi, Porozumienia bez przemocy, oparta na najnowszych doniesieniach naukowych, bez balastu nieaktualnej i często szkodliwej wiedzy. To książka, w której ludzka seksualność nie jest oddzielona od reszty życia, napisana z szacunkiem dla intymności dziecka i troską o jego optymalny rozwój. Stanowi wartościowe źródło rzetelnej wiedzy o rozwoju człowieka i pokazuje, jak traktowanie dziecka z szacunkiem i empatią pomoże mu we wchodzeniu w dorosłość.
- Ciociu zobacz, jakie fajne siusiaki - powiedział mój siostrzeniec, oglądając szwedzką kreskówkę, zapowiadającą kolejny sezon edukacyjnego programu Bacillaakuten. Zerknęłam mu przez ramię i zamurowało mnie. Bohaterowie kreskówki - siusiaki i cipki - wesoło podrygiwali w rytm piosenki. Spojrzałam na mojego siostrzeńca, który równie wesoło podskakiwał, klaszcząc w dłonie. Gdy film skończył się, zapytałam: "Czy wiesz, o czym była ta piosenka?". "O siusiakach!" - radośnie krzyknął malec, prosząc bym puściła ten film jeszcze raz. Warto przeczytać: Od kiedy wychowanie seksualne? Zboczona pani jest, czy co?! Postanowiłam zrobić eksperyment. Ten sam film puściałam mojej siostrze, jej mężowi, sąsiadce, jej córce i zaprzyjaźnionej sprzedawczyni z pobliskiego sklepu. Ich reakcje były diametralnie różne. Siostra, podobnie jak siostrzeniec, zachwyciła się obrazem. Pod nosem rzuciła: "Szkoda, że my nie robimy takich rzeczy", jej mąż zachował większy dystans, z niepokojem zapytał, czy to, aby niezbyt obsceniczne . U sąsiadki i jej córki najpierw pojawiły się rumieńce na twarzy, a później słowa: " Zboczona pani jest, czy co?!". Trochę zaniepokojona pokazałam ten filmik zaprzyjaźnionej sprzedawczyni z warzywniaka, starszej pani (wiek około 70 lat). Najpierw w uwagą go obejrzała, później chichocząc, jak młoda dziewczyna, powiedziała: "Kiedyś to było nie do pomyślenia, by takie rzeczy robić, a co dopiero oglądać, ale teraz to ja już stara jestem i mogę wszystko". Dodała: "A o czym oni śpiewają?". No właśnie, też byłam ciekawa. Poszukałyśmy w internecie tłumaczenia: "Oto siusiak w pełnym galopie. Ten, kto nie ma majtek, dynda siusiakiem i gołym tyłkiem. Cipka jest świetna, uwierz w to! Nawet u starszej pani prezentuje się elegancko (...) Tak różne, a jednak ta sama rzecz....
Nasz synek ledwo zaczął mówić, a już zaczął zadawać różne trudne pytania, np.: "Kupicie mi braciszka? Dlaczego się całujecie?". Wskazuje intymne części ciała i pyta: "A co to jest?". Próbujemy jakoś odpowiadać, ale właściwie nie wiemy, ile możemy mu powiedzieć i czy już właściwe można rozmawiać z dzieckiem o seksie ? - Klaudia z Poznania Odpowiadają: Prof. Anna Brzezińska, psycholog dziecięcy, kieruje Zakładem Psychologii Socjalizacji i Wspomagania Rozwoju w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, pracuje w Instytucie Badań Edukacyjnych w Warszawie. Dr Joanna Urbańska, psycholog społeczny, adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Prof. Anna Brzezińska: Powiem coś, co rodzicom może wydać się dziwne lub kontrowersyjne – wychowanie seksualne zaczyna się od narodzin dziecka. W każdej rodzinie temat seksualności jest obecny w naturalny sposób. Słowa dużo znaczą, więc lepiej mówić po prostu o wychowaniu dziecka także ku szeroko pojętej zdrowej seksualności, w której ważne miejsce zajmują świadomość siebie i ciała, intymność i odpowiedzialność. Dr Joanna Urbańska: Tematem najczęściej i najszybciej poruszanym z małym dzieckiem jest ciało – nazywanie jego części i określanie ich funkcji. Początkowo mówimy, że penis jest do siusiania (dostosowując język do maluszka), z czasem – że także do tego, by w dorosłości mieć dzieci , którym okażemy czułość i bliskość (np. podczas karmienia). Każda rodzina nadaje różne nazwy częściom ciała w zależności od swojego "kodu językowego" – bardziej naukowe lub codzienne. Najważniejsze, żeby móc się porozumieć w ramach tego kodu, by był on zrozumiały dla dziecka, by mogło ono wyjaśnić, co je boli, a rodzic mógł...
Ania Lewandowska niebawem zostanie mamą po raz drugi. Zazwyczaj w sieci chwali się rosnącym brzuszkiem. Tym razem postanowiła zdradzić, jak Klara reaguje na to, że wkrótce zostaje starszą siostrą. „Mały przytulasek ❤ Moja córeczka mnie dzisiaj rozczuliła: „Mamusiu, przytulaski z dzidzią robimy” kocham!” - podpisała na Instagramie zdjęcie, na którym widać, jak jej mała córeczka przytula się do brzuszka trenerki. Wyświetl ten post na Instagramie. Post udostępniony przez Anna Lewandowska (@annalewandowskahpba) Sty 22, 2020 o 10:12 PST Fotografia rozczuliła fanki Ani. Trzeba przyznać, że każda mama, która spodziewa się kolejnego dziecka czy też taka, która ma kilkoro dzieci, wie bardzo dobrze, że dla starszaka to wielka i niełatwa zmiana. Kiedy jedynak przestaje być jedynakiem Dzieci bardzo różnie reagują na informację o tym, że w rodzinie pojawi się kolejne dziecko. I trzeba przyznać, że nie zawsze starszak się cieszy z faktu, że już nie będzie sam. Zazwyczaj buntują się nieco starsze dzieci, które już świetnie rozumieją, co może oznaczać płaczące niemowlę w domu. Obawy mogą się także pojawić, gdy maluch nie do końca wie, co taka zmiana będzie oznaczała. Inne cieszą się z ciąży, ale entuzjazm mija, gdy niemowlę pojawia się w domu. Czekając na kolejne dzieko, warto pomóc starszakowi oswoić się znadchodzacymi zmianami. Warto również podczas spacerów, czy u znajomych pokazywać małe dzieci, by malec się oswoił z niemowlakami. Dobrym pomysłem jest także zakup lalki bobasa, którą starszak, będzie mógł się opiekować. Pokaż, jakie są dodatkowe korzyści z bycia starszym rodzeństwem. Im ciekawiej przedstawisz tę rolę,...
