Często będzie ci trudniej niż mamom z partnerem u boku, jednak bądź pewna – miłość, jaką darzysz dziecko, doda ci sił, by sprostać wyzwaniu. A poniższe wskazówki psychologów jeszcze ci w tym dopomogą. Uwierz w siebie O większości spraw związanych z malcem decydujesz sama – od kupna nowych butów począwszy, na wyborze kółka zainteresowań kończąc. To duża odpowiedzialność, a jednak dajesz sobie z tym radę. Możesz naprawdę być z siebie dumna. Nie pozwól nikomu (sobie też!) kwestionować swojej dzielności. Daj sobie prawo do błędu. Przecież fakt, że ojciec dziecka jest nieobecny nie oznacza, że musisz być mamą ideałem. Pamiętaj, dla malucha najważniejsza jest twoja miłość. Jeżeli dajesz szkrabowi czułość i wsparcie – jesteś mamą najcudowniejszą na świecie! Nie obwiniaj się o to, że syn czy córka wychowuje się bez ojca. Tak po prostu ułożyło ci się życie i nie ma co robić sobie wyrzutów. Poza tym, jeżeli malec miałby dorastać np. w atmosferze nieustających kłótni między rodzicami, to lepiej, że mieszka tylko z tobą. Szukaj wsparcia Samotne mamy często chcą sobie udowodnić, że są samowystarczalne. To źle pojęta ambicja, bo okupiona ciągłym brakiem czasu i zmęczeniem. Nie rób wszystkiego sama. Może babcia czasem coś wam upichci lub brat zrobi większe zakupy? Proś też o pomoc przyjaciół, sąsiadów. To żaden wstyd. Zresztą zawsze możesz zaproponować, że się zrewanżujesz i np. odbierzesz dziecko sąsiadki z przedszkola. Czasem odpuść sobie! Podłoga w domu naprawdę nie musi lśnić, a od wypucowanej wanny ważniejszy jest spacer lub zabawa z dzieckiem. Ładuj akumulatory Nie musisz być na okrągło do dyspozycji pociechy. Masz prawo do swoich przyjemności. Dzieci uśmiechniętych matek są szczęśliwsze! Poproś czasem siostrę lub mamę, by zajęła się malcem. A sama wybierz się...
Dobrym tatą można być już od dnia porodu. Ciąża twojej partnerki to jedyny czas, w którym nie miałeś wpływu na opiekę nad swoim dzieckiem. Reguły się zmieniają, gdy pępowina zostaje odcięta. Teraz masz prawo i obowiązek zajmować się nim na równi z jego mamą . I możesz to robić naprawdę dobrze. Dodatkowa wiadomość: w Europie zanika patriarchalny model rodziny. Zastępuje go model partnerski, w którym kobieta i mężczyzna dzielą się obowiązkami. Pokażemy ci, jak zostać modnym tatusiem już teraz. Tata nie zrobi krzywdy niemowlakowi Wielu mężczyzn czuje się bezradnie w pierwszych tygodniach po narodzinach dziecka. Mówią, że się boją, że brak im doświadczenia. Czasem debiutujący w swojej roli tatusiowie, podobnie jak mamy, mogą nawet przechodzić poporodową depresję . Do zadań zawodowych przygotowują szkolenia, jest wsparcie techniczne, nadzór pracowniczy, zaś „bycia tatą” musisz się nauczyć w trakcie pracy. A najlepszy sposób nauki to praktyka. Noworodek jest bardziej odporny i zniesie więcej niezdarności, niż sądzisz. Nie ucierpi z powodu twojego braku doświadczenia. Nie „przełamie się” przy twoim niepewnym dotyku. Nie skrzywdzi cię żadną oceną – nie ma punktu odniesienia, nie zna innego, „idealnego” ojca, z którym mógłby cię porównać. Śmiało przewiń noworodka , obejrzyj, przytul. Wbrew pozorom z takim maleństwem można nawiązać świetny kontakt. Jeżeli zaspokoisz wszystkie jego potrzeby, a ono wyczuje twoje dobre intencje – zaakceptuje cię razem z twoimi niedoskonałościami, krzywo założoną pieluchą i poplamionym kaftanikiem. Tata pomaga w karmieniu piersią! Nie pozwól się odsunąć. Świeżo upieczonym mamom wydaje się, że one wszystko zrobią najlepiej . Uczestnicz w pielęgnowaniu, nie daj sobie wmówić, że się na tym nie znasz. Możesz zostać specjalistą od kąpieli albo mistrzem usypiania....
Kiedy uśmiechasz się do swojego dziecka, kiedy patrzysz mu w oczy i kiedy podchodzisz do niego, gdy zapłacze w łóżeczku – uczysz je, że je kochasz i że jest dla ciebie ważne. Poprzez te wszystkie codzienne czynności: czułe słowa, przytulanie, wieczorny masaż itd., kształtujesz w dziecku poczucie własnej wartości i pokazujesz mu, na czym polega miłość. Ta nauka jest ważniejsza niż myślisz. Według znanego psychiatry, Johna Bowlby'ego, twórcy teorii przywiązania , relacja z mamą jest dla dziecka relacją wzorcową (dzisiaj już wiemy, że nie musi to być mama, lecz także inny dorosły opiekun). To, czego się w tej relacji nauczy, będzie przenosić na wszystkie relacje z innymi ludźmi, także w dorosłym życiu. Co to dokładnie znaczy? Najogólniej mówiąc, że jeżeli mama (lub inny główny opiekun: tata, babcia, rodzic zastępczy itd.) jest wrażliwa na potrzeby dziecka, ono uczy się, że bliskość idzie w parze z zaufaniem, życzliwością i bezpieczeństwem. Jeżeli jednak dziecko nie dostaje od swojego głównego opiekuna dostatecznej ilości uwagi i czułości – albo np. poza czułością styka się też z przemocą – wtedy jest duże ryzyko, że będzie wyrastać w przekonaniu, że nie jest warte miłości, czułości i uwagi. Takie poczucie to bagaż, który będzie musiało dźwigać przez całe życie! Jak kształtować bezpieczną więź z dzieckiem? Bądź otwarta/y na potrzeby dziecka – tylko tyle i aż tyle. Nie wierz w przestarzałe teorie, że dziecko poprzez płacz, złość czy swój upór próbuje tobą manipulować. Każde zachowanie niemowlęcia, rocznego dziecka, a nawet dwu- i trzylatka wypływa z jego potrzeb: bliskości, akceptacji, uwagi itd. Nawiązuj z dzieckiem kontakt wzrokowy Pamiętasz swoje pierwsze randki z pierwszą miłością? Nie musieliście do siebie nic mówić, wystarczało, że na siebie...
