Badanie specjalistyczne

Badanie USG narządów rodnych jest uzupełnieniem badania ginekologicznego. Dzięki niemu lekarz ma dodatkowe informacje na temat budowy i położenia macicy oraz jajników. U kobiet, które spodziewają się dziecka, ciążowe USG wykonuje się aż trzy razy. Dowiedz się, co ginekolog może ustalić dzięki badaniu USG narządu rodnego i jak się do niego przygotować. 1. Jakie są rodzaje USG narządów rodnych? Są 3 rodzaje USG narządów rodnych. To lekarz decyduje, która z metod będzie najlepsza i najbardziej pomocna w danym przypadku.   • Ginekolog może wykonać USG narządów rodnych metodą przezbrzuszną (TA - transabdominal). Na brzuch nakłada się żel, który ułatwia przesuwanie głowicy i rozchodzenie się fal dźwiękowych. Ginekolog przesuwa głowicę w dole brzucha i ocenia obraz widoczny na monitorze.   • Ginekolog może wykonać USG narządów rodnych metodą transwaginalną (TV - transvaginal), sondę wprowadza się do pochwy . Do badania należy się rozebrać od pasa w dół. Przeprowadza się je w pozycji leżącej na plecach. Sonda jest podłużna i ma grubość około 2 cm. Nakłada się na nią jednorazową osłonkę zwilżoną żelem (przypomina prezerwatywę ). Następnie lekarz wprowadza sondę do pochwy i za jej pomocą ogląda na monitorze poszczególne struktury układu rozrodczego, a u kobiet w ciąży również dokładnie ocenia budowę płodu.   • Ginekolog może wykonać USG narządów rodnych metodą doodbytniczą (TR - transrectal). Tę metodę stosuje się u pacjentek, które jeszcze nie współżyły. 2. Co lekarz widzi na monitorze podczas USG narządów rodnych? Dzięki USG lekarz może ocenić powierzchnię, wnętrze, kształt, wielkość, i położenie poszczególnych narządów (np. macicy, jajników), jak również wykryć nieprawidłowości w ich budowie. Przy badaniu USG narządów rodnych ocenia się ilość i wielkość pęcherzyków ,...

Badania noworodka Już w pierwszej dobie dziecko zostanie gruntownie przebadane: pierwszym, ważnym badaniem jest ocena stanu zdrowia noworodka wg skali Apgar . Lekarz oceni pracę serca dziecka, kolor skóry, napięcie mięśni, reakcję na bodźce i oddech. W każdej z tych pięciu kategorii neonatolog może przyznać od 0 do 2 punktów – suma 8-10 punktów oznacza, że dziecko przyszło na świat w dobrym stanie. Badanie przeprowadza się w pierwszej, trzeciej oraz ewentualnie piątej i dziesiątej minucie życia dziecka. W pierwszych dobach zostaną też przeprowadzone przesiewowe badania słuchu i pod kątem chorób metabolicznych (czytaj więcej o badaniach przesiewowych noworodka ). Badanie USG u dziecka Każde dziecko w 6-8. tygodniu życia powinno przejść badanie USG stawów biodrowych – tylko poprzez to badanie może wiarygodnie stwierdzić, czy dziecko ma dysplazję stawów biodrowych. Badanie USG będzie wskazane też w innych przypadkach. U dzieci można wykonać USG przezciemiączkowe (aby sprawdzić stan mózgu), USG jamy brzusznej (np. w przypadku nasilonych objawów kolki). Badania USG są bezpieczne dla dziecka i stosunkowo łatwe do przeprowadzenia. W przeciwieństwie do tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego nie wymagają uśpienia dziecka, poza tym można je wykonywać częściej niż zdjęcia rentgenowskie ( Przeczytaj, jak przebiega rezonans, tomografia albo rentgen ). Ważna profilaktyka: bilanse zdrowia i szczepienia Nawet zdrowe dziecko powinno regularnie pojawiać się u pediatry: w pierwszych dwóch latach na wizytach szczepiennych, potem od drugich urodzin co dwa lata na bilans zdrowia – czyli całościowy „przegląd” organizmu dziecka. Uwaga! Terminów bilansów, tak samo jak terminów szczepień, trzeba pilnować samemu – przychodnia nie prześle zawiadomienia ani przypomnienia. Sprawdź: kalendarz szczepień dziecka 0-18 lat. Badania...

  ANALIZA KRWI O tym, czy maluszkowi trzeba pobrać krew, decyduje lekarz. Nawet jeśli trzeba to robić kilka razy w krótkim czasie, jest to zabieg bezpieczny i nie grozi osłabieniem czy anemią. • Co się ocenia? U dzieci najczęściej wykonuje się morfologię, by określić ilość oraz „jakość” komórek krwi. Jeśli lekarz nie potrafi ustalić, czy choroba dziecka ma podłoże wirusowe, czy bakteryjne, może zlecić zrobienie rozmazu krwi. Laborantka ocenia pod mikroskopem wygląd białych krwinek i ich liczbę. Wyniki podaje się w procentach. • Kiedy zrobić? Jednym z najczęstszych powodów są nawracające infekcje, brak apetytu, podejrzenie anemii, chorób pasożytniczych, gdy dziecko zbyt wolno przybiera na wadze i rośnie. Zbadanie krwi lekarz zaleci również przy podejrzeniu cukrzycy, alergii, chorób nerek, wątroby.  • Jak często? Bywa, że konieczne jest pobieranie krwi kilkakrotnie w krótkim czasie, co niepokoi mamy. Niepotrzebnie. Pobiera się bardzo mało krwi, więc nie ma obaw, że powtórzenie badań nawet w odstępie kilkunastu godzin doprowadzi np. do osłabienia czy anemii. • Jak przygotować dziecko? Przed „zwykłą” morfologią krwi powinno być na czczo (najlepiej idź do laboratorium między 6 a 9 rano). O to trudno w wypadku niemowlęcia. Dlatego zapytaj lekarza, co zrobić, by badanie wypadło miarodajnie. • Z paluszka czy żyły? Krew do badania pobiera się zwykle z żyły w zgięciu łokcia, czasem z żyły na przedniej powierzchni dłoni, ale także z palca. Po wszystkim warto uciskać miejsce ukłucia przez chwilę (nie zginać rączki), by nie pojawił się krwiak. Aby mniej bolało. Miejsce pobrania krwi można wcześniej znieczulić specjalnym kremem Emla (na receptę). BADANIA MOCZU Wraz z moczem usuwane są z organizmu produkty przemiany materii. Dlatego barwa, woń, skład wiele powiedzą lekarzowi nie tylko o zaburzeniach...