Czasem trudno wytłumaczyć dziecku, dlaczego trzeba myć zęby, dlaczego czasem boli je żołądek. I dlaczego, jak je warzywa, owoce i ryby, to jego serce będzie zdrowe, a jak ciągle je słodycze i chipsy, to jego serce będzie chorować. Można to zrobić z pomocą niezwykłych zabawek - medycznych maskotek. Na pomysł takich zabawek wpadła Agnieszka Nieradka. Zabawki w kształcie serca, żołądka, zęba, mózgu to dobry sposób, by zarówno zdrowemu, jak choremu dziecku opowiedzieć, co dzieje się w jego organizmie.
Czytaj też: Lalki, które ratują życie
Skończyłam dietetykę na Uniwersytecie Medycznym, wcześniej próbowałam innych kierunków związanych z medycyną. Temat jest dla mnie fascynujący i miałam okazję się o tym uczyć.
Ząbki, serduszka, móżdżki. Jak się nimi bawić? Widziałam już różne sposoby zastosowań na własne oczy. Od teatrzyku, przez komiks z wykorzystaniem gadżetów, aż do klasycznej przytulanki. Zarówno świadomej (w przypadku np. chorych dzieci) jak i nie do końca świadomej (rodzice - lekarze obdarowywali swojego niemowlaka np. ząbkiem).
Nie ma podziału, staram się też nie dzielić pluszaków na podkategorie dzieci zdrowe/ chore/ dorośli. Dzieci bawią się, dopytują, sama często opowiadałam, co wystaje z serduszka i dlaczego tak wygląda.
W przypadku dzieci chorych to raczej rodzice kupują odpowiedni model pluszaka (czasem dwa o różnych minkach), by móc opowiedzieć małemu pacjentowi historię tego, co go czeka.
Dzięki temu łatwiej można opowiedzieć dzieciom, co dzieje się w ich organizmie.
Kiedyś mama 7-letniego dziecka z chorym sercem wysłała mi zdjęcie tuż przed operacją: dziecko ściskało serducho ode mnie. Zrobiło to na mnie niemałe wrażenie. Operacja skończyła się dobrze. Takie sytuacje motywują. To dodaje wartości mojej pracy i podnosi ją nieco wyżej niż szycie zwykłych maskotek. Podoba mi się taka misja.
Zdarza się, że takie maskotki podarowują rodzice lekarzom - w ramach podziękowań i podarowania gadżetu do gabinetu. Myślę, że każdy pediatra mógłby mieć jakiegoś pluszaka w swoim gabinecie, aby rozluźnić medyczną i poważną atmosferę. Bo jesteśmy fascynujący! :)
Medyczne zabawki można kupić na stronie: www.pluszektorium.pl
Czytaj też: Marzenia dzieci - inne niż wszystkie
Co roku w wakacje robię przegląd pokojów moich dzieci, bo w ciągu roku obrastają w niewyobrażalną liczbę zabawek i szpargałów. Zawsze wtedy zadaję sobie pytanie: co ja robię źle? Czy one naprawdę potrzebują tylu zabawek? Postanowiłam zapytać o to Małgorzatę Bajko, psychoterapeutkę wspierającą rodziców w ich roli i wychowaniu dzieci. Czy to, ile dziecko ma zabawek, ma znaczenie dla jego rozwoju? Mniej zabawek lepiej wpływa na rozwój wyobraźni, bo jedna rzecz może mieć dziesięć zastosowań: koc staje się łąką, a pudełko – statkiem. Im więcej zabawek, tym częściej słyszymy: „nudzi mi się…” . W pewnym niemieckim przedszkolu przeprowadzono eksperyment i na trzy miesiące pozbawiono dzieci zabawek. Po krótkim okresie konsternacji maluchy ruszyły wyobraźnią i z kocyków, poduszek, materaców oraz wszystkiego, co z pozoru zabawką nie było, powstały zamki, morze, lasy i jaskinie. Do tego zacieśniły się więzi pomiędzy dziećmi, bo zaczęły współpracować przy tworzeniu miejsca zabawy. Po paru tygodniach mogły przynieść kilka zabawek z domu. Przyniosły te, które urozmaiciły ich dotychczasowe „budowle”. Rozbudowały je i ulepszyły. Czyli dla wyobraźni dziecka lepiej mniej niż więcej. Coś jeszcze? Musimy pamiętać, że im więcej zabawek, tym trudniej zachować porządek . Im mniej – tym wieczorem mniej frustracji rodzica. Nie potyka się o klocki, lalki, nie wywraca na resoraku, nie złości się, że jego dziecko nie chce sprzątać. Jeśli zabawek jest mało, po zabawie można łatwiej nauczyć dziecko sprzątania. I jeszcze w domu jest mniej kurzu, co jest bardzo ważne w dobie alergii u dzieci i dorosłych. Może kupować tylko zabawki edukacyjne? Dzielenie zabawek na edukacyjne i pozostałe stało się ostatnio popularne, a tak naprawdę każda zabawka jest edukacyjna , te tradycyjne także. Nawet zwykła piłka ma dziesiątki...
Co zrobisz, kiedy twoje dziecko się zakrztusi tak bardzo, że nie będzie w stanie złapać oddechu? Wiesz, jak postępować, gdy n oworodek zemdleje i stanie mu serce? Jak ratować dziecko, kiedy ściągnie na siebie szklankę z gorącą herbatą? Nie wiesz? Pierwszej pomocy nie uczą na porodówkach – a szkoda, bo wiedza, jak robić masaż serca i sztuczne oddychanie może któregoś dnia uratować naszemu dziecku życie. Blog Dzieciakiratuja.blogspot.com jest właśnie o tym. Katarzyna Klepacz, autorka "Dzieciaków..." przedstawia się na swoim blogu jako Matka Ratownik i dodaje: żona ratownika, matka dwójki dzieci. Pracuje w straży pożarnej, prowadzi szkolenia z pierwszej pomocy: nie tylko dla ratowników, ale też dla dzieci w przedszkolach i szkołach. Pisze rzadko, nawet nie zawsze raz na tydzień. Ale i tak zaglądam na jej bloga regularnie i uważam, że jej notki nadają się nie tylko do czytania, ale do wykucia na blachę. Nawet jeśli nigdy (i oby tak było!) nie miałyby mi się przydać. W pojemnym worku blogów parentingowych, Twój blog zajmuje zupełnie oddzielne miejsce. Tak, wśród blogów pisanych przez rodziców mój blog jest zupełnie inny głównie dlatego, że zupełnie nie dotyczy mojej sfery domowej. Trochę chyba jednak dotyczy, bo bohaterkami bloga – a nawet można powiedzieć: współtwórczyniami – są Twoje córeczki. Rzeczywiście, gdyby nie one, bloga by pewnie nie było. Wszystko zaczęło się od tego, że pewnego dnia, kiedy Zuzia miała 4 lata a Amelka 2, zabrałam je ze sobą na szkolenie z pierwszej pomocy, które miałam prowadzić dla Grupy Ratownictwa PCK Ostrowiec Świętokrzyski. One w domu nieraz widziały sprzęt do nauki ratowania, często dopytywały: "Mamo, a co to?", "Mamo, a po co", "Mamo, a pokaż" i rzeczywiście ja i mój mąż, który też jest ratownikiem medycznym, pokazywaliśmy im nieraz, jak się...
Nie zamykaj się z maluchem w czterech ścianach. Szukaj wsparcia wśród ludzi, którzy przeżywają to samo. Zwróć się o pomoc do odpowiedniej fundacji. Prowadzą je lekarze i rodzice. Mają większą wiedzę o danym schorzeniu niż personel w Twojej przychodni. Mukowiscydoza Fundacja Pomocy Rodzinom i Chorym na Mukowiscydozę , Kraków, ul. Celna 6, tel. (012) 29-23-180. To nieuleczalna choroba dziedziczna. Chory ma zaburzone funkcjonowanie tzw. gruczołów zewnętrznego wydzielania. Wszystkie wydzieliny są nadmiernie lepkie i gęste - zatykają przewody w organizmie, powodują stany zapalne w płucach, trzustce, wątrobie. Chore dziecko ma słony pot, ciągłe infekcje dróg oddechowych – katar, zapalenie oskrzeli - i oddaje cuchnące stolce. Wczesne rozpoznanie i leczenie zapobiega powikłaniom lub śmierci małego pacjenta. Leczone dziecko ma szansę dożyć 30-40 lat. Fundacja pośredniczy w zakupie sprzętu medycznego i leków. Wspiera finansowo rodziny, których nie stać na leczenie. Organizuje turnusy rehabilitacyjne dla chorych (koszt całkowity – ok. 1000 zł dla dziecka i jego opiekuna). Prowadzi seminaria, spotkania z lekarzami, dietetykami, grupy wsparcia dla rodzin. Informuje, gdzie można zrobić bezpłatne badania diagnostyczne i konsultacje. Autyzm Fundacja Synapsis , Warszawa, ul. Ondraszka 3, tel. (022) 825-87-22. Pojawia się, gdy dziecko ma uszkodzony lub źle funkcjonujący układ nerwowy. Maluchy dotknięte autyzmem mają zaburzoną mowę, bywają nadpobudliwe, agresywne, powtarzają te same, niekontrolowane ruchy. W Polsce na autyzm cierpi ok. 10 tys. dzieci. Rehabilitacja pozwala dziecku na normalne życie. Maluchy z podejrzeniem autyzmu diagnozowane są przez lekarzy: internistę, psychologa, psychiatrę, pedagoga. Rodzice dzieci zakwalifikowanych do terapii zawierają z fundacją roczny kontrakt obejmujący konsultacje medyczne i zabiegi rehabilitacyjne. Synapsis prowadzi punkt...
