Wrocław: Przedszkolanka zaraziła się meningokokami i zmarła! (Co z niezaszczepionymi dziećmi?)

Jak podaje Radio Wrocław i Gazeta Wrocławska, młoda opiekunka pracująca w jednym z wrocławskich przedszkoli zmarła po zarażeniu się meningokokami. Śmierć 24-latki nastąpiła w wyniku szybko postępującej choroby inwazyjnej. 29 czerwca ostatni raz przebywała w przedszkolu.

Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna we Wrocławiu uspokaja zdenerwowanych rodziców, że kontakt dzieci z zarażoną opiekunką nie był bliski (tylko tak może dojść do zarażenia bakteriami), a ponieważ trwa już przerwa wakacyjna teraz dzieci są najprawdopodobniej bezpieczne.

Co z dziećmi, które nie były zaszczepione na meningokoki?

Wszyscy rodzice 56 dzieci musieli się jednak skontaktować z lekarzem rodzinnym w sprawie przyjęcia chemioprofilaktyki przez dzieci nieszczepione. Zawsze może istnieć prawdopodobieństwo zachorowania, jak podkreśla Danuta Swędzioł z PSSE Wrocław. Sprawa dotyczy przedszkola nr 43 przy ul. Kościuszki we Wrocławiu. Kobieta leczyła się przewlekle, miała więc osłabioną odporność.

Jak można się zarazić meningokokami?

Menigokokami można zarazić się zarówno od chorego, jak i od nosiciela, który nie ma objawów. Bakterie Neisseria meningitidis są przenoszone drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni np. całowanie, rękami, a także pośrednio przez picie z tego samego naczynia, odsysacze do oczyszczania nosa i inne podobne przedmioty.

Okres wylęgania choroby wynosi od 2 do 10 dni, najczęściej 3-4 dni. Meningokokowa choroba inwazyjna (IChM) przebiega pod postacią zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, posocznicy lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych przechodzącego w posocznicę. Szybko postępująca choroba meningokokowa może spowodować śmierć zaledwie w ciągu kilku godzin od wystąpienia pierwszych objawów.

Zobacz też: Dlaczego dzieci umierają z powodu sepsy meningokokowej?

Jakie są objawy posocznicy meningokokowej?

Objawy u niemowląt:

gorączka – dłonie i stopy mogą być zimne,
brak apetytu, wymioty, biegunka,
rozpaczliwy płacz, kwilenie,
rozdrażnienie,
odgięcie głowy do tyłu,
osłupienie, pulsujące ciemiączko,
senność,
wybroczyny (plamy) na skórze.

Objawy u dorosłych i starszych dzieci:

wymioty,
gorączka,
ból głowy,
sztywność karku,
bóle stawów,
światłowstręt,
senność,
drgawki,
zimne dłonie i stopy przy jednoczesnej wysokiej gorączce oraz wybroczyny na skórze mogą występować również u starszych dzieci i dorosłych.

Jeśli wymienione objawy wystąpią, należy natychmiast zgłosić się do lekarza! O tym, czy uda się uratować pacjenta najczęściej decyduje szybkość w rozpoznaniu i wdrożeniu leczenia. Opóźnienie nawet o minuty może mieć tragiczne skutki.

Lekarz pierwszego kontaktu musi natychmiast rozpocząć leczenie i skierować chorego do odpowiedniego szpitala. W szpitalu zastosowanie właściwych antybiotyków daje szanse wyleczenia.

Czy małe dzieci to grupa szczególnego ryzyka?

Z powodu meningokoków można zachorować w każdym wieku. Zagrożone są jednak zwłaszcza małe dzieci w wieku od 3 miesięcy do 5 lat, ale nie tylko – także młodzież w wieku 14 – 19 lat! Układ odpornościowy maluchów nie jest jeszcze na tyle dobrze rozwinięty, by sobie skutecznie poradzić z meningokokami.

Dlaczego młodzież to także grupa szczególnie narażona? Wówczas występuje wzmożona podatność na zachorowanie, ze względu na przebywanie w większych grupach, a także kontakty typu pocałunki. Dodatkowo w wieku nastoletnim dochodzi do pierwszych eksperymentów z narkotykami przyjmowanymi drogą wziewną. Ryzyko infekcji w takim wypadku znacznie wzrasta! 1/5 wszystkich zachorowań spowodowanych przez meningokoki dotyczy właśnie nastolatków oraz osób z obniżoną odpornością.

Tam gdzie duże skupiska ludzi i dochodzi do bliskich kontaktów występuje podwyższone ryzyko infekcji. O jakich miejscach mowa? Chodzi o żłobki, przedszkola, szkoły, schroniska młodzieżowe, internaty, akademiki, koszary , domy opieki.

Szczepienia chroniące przed meningokokami

Szczepienia przeciw meningokokom należą w Polsce do tzw. szczepień zalecanych. Oznacza to mniej więcej tyle, że państwo nie ma pieniędzy, by do nich dokładać, ale je poleca. Dlatego też decyzję, czy należy szczepić małe dziecko odpłatną szczepionką (to koszt ok. 200 – 400 zł) podejmują sami rodzice. Taką decyzję należy podjąć wspólnie z lekarzem.

Co robić jeśli podejrzewasz u dziecka lub bliskiej osoby chorobę meningokokową?

Jeśli ktoś z naszych bliskich jest chory i podejrzewamy chorobę meningokokową, natychmiast skontaktujmy się z lekarzem. Opiszmy dokładnie objawy i wspomnijmy, że naszym zdaniem może to być zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub posocznica. Jeśli nie możemy wezwać lekarza, natychmiast zawieźmy chorego do najbliższego szpitala.

Jeśli to inwazyjna choroba meningokokowa, szybkie podjęcie leczenia jest kluczowe dla ratowania życia! Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i posocznica wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej. To zalecenia GIS-u.

Co warto wiedzieć o meningokokach?

Meningokoki występują u około 20% zdrowych ludzi w jamie nosowo-gardłowej. Na ogół przenoszą się z człowieka na człowieka przez bliski i długotrwały kontakt z wydzieliną z gardła. Te bakterie nie przeżywają poza organizmem człowieka, więc nie można się zarazić, np. na basenie lub przebywając po prostu w jednym budynku.

Ludzie w każdym wieku mogą być nosicielami meningokoków. Nosicielstwo może trwać kilka dni, tygodni lub miesięcy i nie powodować wystąpienia choroby. Bakterie wywołują u nosicieli nawet pewien stopień odporności. Niekiedy jednak przełamują one bariery ochronne organizmu i powodują zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i/lub posocznicę.

Źródło: Gazeta Wrocławska, Główny Inspektorat Sanitarny, Radio Wrocław

Zobacz też: