Trzyletni maluch zazwyczaj jest gotowy, by samodzielnie wykonywać proste czynności: zapinać i rozpinać guziki, zdejmować i wkładać skarpetki, buty, rękawiczki, posługiwać się łyżką i widelcem. Dziecko, które wykonuje wiele czynności samo, jest pewniejsze siebie, bardziej niezależne, a co ważniejsze ma pozytywny obraz własnej osoby (zobacz 5 rzeczy niszczących samoocenę dziecka). Jak to osiągnąć?
Największym wrogiem nauki samodzielności jest brak czasu. Łatwiej jest rodzicom ubrać i nakarmić dziecko, a potem pobiec do przedszkola, niż czekać cierpliwie, aż samo zje (zobacz, jak uczyć samodzielnego jedzenia) i się ubierze. Niestety, gdy przeoczysz odpowiedni moment w rozwoju, pozbawisz dwu-, trzylatka inicjatywy w dążeniu do samodzielności – potem trudno będzie przezwyciężyć jego bierną postawę. Nie oczekuj, że dziecko od razu, szybko i sprawnie zacznie się ubierać i samodzielnie jeść. By tak się stało, musi ono najpierw wykonać wiele prób, także nieudanych. Nie raz włoży spodenki tył naprzód lub krzywo zapnie guziki.
Przyzwyczajanie dziecka do samodzielności utrudnia nadopiekuńczość rodziców, którzy chcą ustrzec malca przed najmniejszym trudem. Trzeba jednak cierpliwie, wielokrotnie pokazywać dziecku, jak się zapina guziki lub przeplata sznurowadła i codziennie sprzątać razem z nim jego pokoik. To długa nauka. Nie wystarczy powiedzieć: „Idź sprzątać zabawki”. Trzeba wziąć trzylatka za rękę i stwierdzić: „Teraz ty poukładasz zwierzęta na półce, a ja powkładam klocki do pudełek”. Przyda się przy tym odrobina humoru – sprzątanie nie powinno być nudne. No i oczywiście potrzebna jest konsekwencja. Jeśli powiemy: „Najpierw posprzątaj, a potem opowiem ci bajkę”, musimy dotrzymać słowa.
Już dwu-, trzylatek może sam decydować w dotyczących go drobnych sprawach, np. co chce zjeść na kolację czy jakiego koloru koszulkę włoży. Nie warto walczyć z dzieckiem w takich sytuacjach, a liczenie się z jego zdaniem daje mu poczucie, że ma ono wpływ na to, co się dzieje, że jest ważne. Zyskuje też poczucie, że jest samodzielne.
Nie może być tak, że np. tata postanawia uczyć dziecko samodzielności, a babcia chce wyręczać wnuka. Jeśli jeden z domowników pozwoli dziecku na samodzielność, a drugi będzie nadopiekuńczy, wywoła to u dziecka dezorientację i złość. Koniecznie ustalcie jeden wspólny front wychowawczy.
Rozwiąż test i sprawdź, czy twój 3-4 -latek jest samodzielny.
Przedszkole to dla dziecka wielkie wyzwanie. Z pewnością lepiej dadzą sobie w nim radę dzieci pewne siebie, śmiałe, które do tej pory miały wiele rozmaitych doświadczeń w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi. Jeżeli chcesz zapewnić swojemu dziecku dobry start:
• zostawiaj dziecko co jakiś czas w domu pod opieką kogoś innego niż ty, np. znajomej czy opiekunki,
• staraj się, by na spacerach dziecko nie bawiło się samo, lecz z grupą kolegów,
• zapraszaj do domu kolegów dziecka z podwórka i pozwalaj mu ich odwiedzać,
• pozwalaj dziecku na samoobsługę. Staraj się, by samodzielnie jadło, ubierało się i rozbierało, by umiało umyć sobie rączki, buzię i ząbki oraz załatwić swoje potrzeby w ubikacji,
• staraj się, by miało rozmaite doświadczenia. Chodźcie na wycieczki do lasu, parku. Wybierzcie się do teatru na lalkowe przedstawienie (zobacz, jak zorganizować pierwszy raz w teatrze) lub do kina na poranek. Dzieci w przedszkolu z pewnością będą o tym opowiadały, twoje dziecko będzie pewniejszy siebie, mając takie doświadczenia,
• ucz dziecko mówienia o swoich potrzebach, sygnalizowania, że boli je brzuszek, czuje się zmęczone, spragnione czy głodne.
Rabat 20% dla wszystkich klientów przy zakupach za min. 250zł. Oferta obowiązuje w sklepach stacjonarnych oraz na www.intimissimi.com, nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły w sklepach i na stronie.
7% rabatu na 700 największych marek kosmetyków i perfum. Oferta dostępna na ezebra.pl. Szczegóły na stronie.
Rabat do 40% na sprzęt, odzież i akcesoria sportowe dostępny w sklepie stacjonarnym i na Sportano.pl. Szczegóły w sklepie i na stronie.
Moda ORSAY oferuje każdej kobiecie możliwość poczucia się sobą niezależnie od sytuacji, nastroju czy rozmiaru ubrania. Skorzystaj z dodatkowej 20% zniżki na wszystko w sklepach stacjonarnych i na orsay.pl. Zniżka nie dotyczy bonów podarunkowych. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie.
Rabat do -40% na wszystkie buty i torebki z kodem: ZAKUPY. Oferta dostępna sklep.carinii.com.pl. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 649 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 519,20 zł
Rabat do 40% na wszystkie produkty ze specjalnej zakładki www.pakamera.pl/szalenstwozakupow. Odkryj niepowtarzalne produkty polskich marek w wyjątkowych cenach i ciesz się zakupami. Rabat łączy się z innymi promocjami i kodami. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena bransoletki ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 129 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu – 103 zł.
Pozostałe produkty widoczne na zdjęciu nie są objęte rabatami
1. Zacznij jak najwcześniej Dziecko, które nie ma jeszcze roku, o wiele łatwiej przyzwyczaić do buraczków czy wody mineralnej niż dwu- albo trzylatka (o przedszkolaku nie wspominając). 2. Pozwalaj jeść samodzielnie Także rękami. Maluch przy tym nabrudzi i wszystko będzie szło wolniej, ale i tak warto, bo będzie robił to chętniej. 3. Uważaj na słodycze Jeśli będziesz podawać dziecku mnóstwo słodkich rzeczy (drożdżówek, soczków, słodyczy, naleśników na słodko itd.) nawet nie spojrzy w stronę kalafiora czy kaszy gryczanej. Przeczytaj także: Nie musisz mieć góry pieniędzy ani spędzać całych dni w kuchni, by karmić dziecko zdrowo. Tak naprawdę to bardzo proste. 4. Daj wybór Połóż mu na talerzu różne zdrowe rzeczy i pozwól zdecydować, od czego zacznie poznawanie nowych smaków. Tak robiła Superniania. Z sukcesem! 5. Zaproś smyka do kuchni Niemowlę może obserwować cię z leżaczka, starszemu smykowi możesz powierzyć jakieś zadanie (np. mieszanie). 6. Pozwól czasem powiedzieć "nie" W końcu ty także nie jadasz wszystkiego, prawda? 7. Baw się kolorami Nie musisz robić codziennie uśmiechniętych kanapek i myszy z rzodkiewek, ale staraj się, żeby jedzenie wyglądało apetycznie. Kalafior zyska w towarzystwie brokułów, pulpety ładniej wyglądają z natką pietruszki itd. 8. Przemycaj Kalafiora w pure z ziemniaków, mięso czy szpinak w pierogach, cebulę w naleśnikach z serem itd. 9. Akceptuj dziwactwa, ale... Twoje dziecko każdą rzecz woli jeść osobno (osobno marchewkę, osobno groszek itd)? Proszę bardzo. Nie zgadzaj się jednak na wszystko, np. na to, że pozwala się nakarmić wyłącznie babci i to tylko wtedy, gdy jest przebrana za Spidermana. 10. Bądź cierpliwa Czasem trzeba wielu (nawet 20!) prób, by maluszek zaakceptował nowość. Przeczytaj także, dlaczego trzeba karmić dzieci...
Rodzi się dziecko. Skąd rodzice mają wiedzieć, jak je wychowywać? – Złośliwie mogłabym powiedzieć, że w szkołach jest przedmiot „ Wychowanie do życia w rodzinie ”, który tworzono po to, żeby pomóc dzieciom, nastolatkom i młodym dorosłym w bardziej przemyślanym rozpoczynaniu dorosłego życia i przygotowaniu do roli rodzica . Myślę jednak, że w większości przypadków nie spełnił swojej roli. Zmieniły się też rodziny. Kiedyś były większe, ludzie mogli się od siebie uczyć. Gdy dziecko było chore albo dziwnie się zachowywało, zjawiała się kuzynka, sąsiadka, aby coś poradzić. Teraz nie ma tego naturalnego źródła pierwszej pomocy. Gdy dzieje się coś niepokojącego, rodzice zostają sami. Można powiedzieć, że jest internet, ale żeby z niego mądrze korzystać – wiem, że zabrzmi to paradoksalnie – trzeba mieć jakąś wiedzę i być krytycznym, bo nie można wszystkiego, co tam napisano, przenosić na własne dziecko. Jest dużo poradników i książek, ale również należy czytać je krytycznie. Z wiedzą rodziców nie jest jednak najlepiej. Widzimy, że są pełni niepokoju. Oceniamy ich „po owocach”, gdy posyłają swoje pociechy do przedszkola, a przedszkolanki narzekają, że dzieci są niesamodzielne . W czym się ta dziecięca niesamodzielność przejawia? – Dziecko siada, wyciąga ręce i nogi, bo trzeba je ubrać, a nie próbuje tego robić samo. To jest bardzo powszechne zjawisko w przedszkolach. Trzeba uczyć dzieci mycia rąk , a przecież powinny to umieć z domu. Jest problem z jedzeniem, z samodzielnym zaspokajaniem potrzeb fizjologicznych. Myślę, że to efekt nadmiaru opieki , która ubezwłasnowalnia dziecko. Jasne, że my, dorośli, sami lepiej i szybciej umyjemy i uczeszemy malucha. Nie myślimy jednak, że odejmujemy mu w ten sposób poczucie, że zrobił coś sam – może krzywo, może nie najlepiej, ale jednak własnoręcznie. ...
Chcesz uczyć dziecko porządku, zacznij od nauki sprzątania zabawek . I to jak najwcześniej. Maluch, który wie, że wszystkie rzeczy mają swoje miejsce i powinny na nie wrócić, chętniej je posprząta. Jak zorganizować pokój dziecka? Nawet w najmniejszym mieszkaniu można wygospodarować kącik, szufladę, półkę czy kilka pudeł, by dziecko wiedziało, gdzie znajdują się jego rzeczy. Miejsca te powinny być łatwo dostępne. Dobrze też, gdy pudła, szuflady różnią się kolorem lub kształtem albo są na nich obrazki, które pełnią rolę etykiet, np. domek na pudle z klockami , a miś na pojemniku na pluszaki. Zobacz też: Pokoik malucha - rady architekta Kiedy dziecko samo będzie porządkować zabawki? Nie licz jednak na to, że półtoraroczne dziecko samo uporządkuje swój pokój . On nawet nie rozumie jeszcze pojęcia: bałagan. Zacznij więc od wprowadzenia prostych zasad. Pilnuj, by dziecko bawiło się naraz tylko kilkoma zabawkami. Łatwiej mu będzie odłożyć na miejsce parę autek, niż sprzątnąć całe ich pudło rozsypane na podłodze. Dodatkowo zbyt duża ilość zabawek w zasięgu wzroku nie pozwoli dziecku skupić się na tym, czym się bawi. Dlatego przed rozpoczęciem kolejnej zabawy sprzątnijcie rzeczy z podłogi. Ale spytaj, czy dziecko nie chciałoby pokazać np. swojej budowli z klocków czy układanki tacie, gdy wróci z pracy. Przesuńcie ją wtedy na bok. Czy można się bawić w sprzątanie? Nauka sprzątania przestanie być łatwa, gdy dziecko pozna ulubione słowo dwulatków: „Nie”. Jeżeli na twoje prośby reaguje odmową, spróbuj zrobić ze sprzątania zabawę . Możecie np. urządzić wyścigi – kto pierwszy wrzuci zabawki do pojemnika. Potem koniecznie pochwal zwycięzcę. Zobacz też: W co się bawić z dzieckiem w 2. i 3. roku życia? Jak namówić dziecko na porządki? Małe dzieci same z siebie nie umieją sprzątać. Trzeba ich tego uczyć. Co może...
