Nauczycielkom przedszkolnym nie wszystko przechodzi przez gardło, a nawet jeśli przechodzi – nie zawsze trafia do adresata. Nic dziwnego: żaden rodzic nie lubi przecież słuchać o tym, że coś robi nie tak. Automatycznie zaczyna się bronić, a problem zostaje nierozwiązany.
Chcemy to zmienić, dlatego poprosiliśmy kilka nauczycielek, by szczerze i bez ogródek powiedziały nam – anonimowo – to, co chciałyby powiedzieć rodzicom.
Oto co usłyszeliśmy:
– Prosimy, błagamy i nic, jak grochem o ścianę – wzdychają wszystkie nauczycielki, z którymi rozmawialiśmy. Właśnie z tym mają największy problem.
Pani A: Przedszkolaki kaszlą tak, jakby miały wypluć płuca. Leje im się z nosa na dywan. Przychodzą z biegunką, po nocy spędzonej na wymiotach, po podanym rano antybiotyku albo syropie przeciwgorączkowym (wiemy, bo same się chwalą). Rozumiemy, że żaden szef nie toleruje notorycznych zwolnień, ale to błędne koło – dzieci zarażają się nawzajem i chorowanie nie ma końca.
Pani B: Rodzice wychodzą, a ich pociecha pokłada się. Często jest tak, że dziecku z katarem nie dzieje się nic specjalnego, ale za niefrasobliwość jego rodziców płacą pozostałe maluchy – trzeba je leczyć antybiotykami, bywa, że lądują w szpitalu.
Pani C: Rodzice nie są z nami szczerzy. Mówią, że nic dziecku nie jest, a lekarz powiedział, że może chodzić. Albo: „To alergia”.
Pani D: Czasem ręce opadają, gdy mama prosi, by nie zabierać Jasia na dwór, bo on źle się czuje. Pytam wtedy, dlaczego w ogóle przyszedł? Niestety, muszę go przyjąć. Ale co mam zrobić? Nie zostawię go samego, kiedy inne dzieci idą na spacer.
Gdy maluch ma gorączkę lub płacze, że boli go ucho, zostaje telefon do rodziców. Tyle że nie zawsze można się dodzwonić, a i ich dojazd trochę trwa. Tymczasem nauczycielki nie mogą podawać dzieciom leków, także przeciwgorączkowych.
Pani E: Zastanawiam się, czy rodzice się nie boją. Co będzie, jeśli dziecko, osłabione przeziębieniem, złapie jakąś naprawdę groźną bakterię – bo ja wiem – jakiegoś pneumokoka?
Przeczytaj także: Mam chore dziecko - niech świat się dostosuje
Rodzice dbają o rozwój intelektualny pociech, ale czasem zapominają o banalnych rzeczach, których także trzeba je uczyć.
Pani A: Dzieci (nawet te cztero- czy pięcioletnie!), które trafiają do nas, często nie potrafią niczego – założyć kapci, trzymać łyżki, rozwiązać butów, wytrzeć pupy. Były dotąd obsługiwane. Pomagamy im, jednak wyręczanie smyka nie jest dobre – musi nauczyć się samodzielności.
Zdarza się, że rodzice całą odpowiedzialność za swojego malca zrzucają na innych.
Pani F: Logopeda nie poprawi wymowy dziecka, pracując z nim raz w tygodniu. Dlatego malec musi ćwiczyć także w domu. Ale rodzicom nie zawsze się chce.
Zdarza się, że dziecko trafia do przedszkola kompletnie nie wiedząc, co wolno, a co nie.
Pani A: W domu rządzi, rozstawia wszystkich o kątach, wszyscy mu ulegają. W przedszkolu okazuje się, że tak się nie da. Dziecko powinno wiedzieć, że są jakieś zasady, że przy stole się siedzi, a nie biega wokół niego, że nie odpycha się talerza, nie przerywa innym.
Przeczytaj: Dysleksja - pomóż dziecku uniknąć kłopotów w szkole
Ktoś, kto opiekuje się małym dzieckiem, musi wiedzieć, czego się może spodziewać.
Pani B: Kiedyś pogotowie zabrało kilkulatka, który dostał drgawek. Nie powiedziano nam, że tak reaguje na gorączkę. A my musimy wiedzieć takie rzeczy. Wtedy zwracamy na malca baczniejszą uwagę.
Rabat na wszystko dostępny na www.basiclab.shop. Promocje nie łączą się. Szczegóły na stronie.
Odbierz rabat -20% na naszyjniki złote oraz -20% na bransoletki srebrne. Rabat nie łączy się z innymi. Oferta i szczegóły promocji dostępne w salonach stacjonarnych i na jubilerschubert.pl.
Rabat -30% na ofertę kosmetyków marki Bielenda, obowiązuje na bielenda.com. Szczegóły na stronie www.
Rabat 25% na zakupy za minimum 499 zł w sklepie internetowym www.karcher.pl. Oferta dotyczy produktów nieprzecenionych z kategorii Home&Garden i nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły na stronie www.
Rabat -20% przy zakupach produktów za min. 99 zł. Rabat -25% przy zakupach za min. 299 zł. Rabat nalicza się po wpisaniu kodu promocyjnego: CLARINS2024. Rabat nie dotyczy produktów z linii Precious. Kod promocyjny działa do 25.04.2024 do godz. 7:00. Szczegóły na stronie www.
Rabat 40% na wszystkie nieprzecenione produkty dostępny na christianlaurent.eu. Wpisz w polu kod rabatowy tuż przed finalizacją zamówienia. Szczegóły na stronie.
Nauczycielka przedszkolna ujawnia prawdę o polskich przedszkolach Na blogu podróżniczym dzieckowdrodze.com opublikowano wstrząsający list nauczycielki przedszkolnej , wobec którego trudno nam przejść obojętnie. Warto zaznaczyć, że jest to osoba, którą autorzy bloga znają od wielu lat i która od około 20 lat dorabia jako nauczycielka przedszkolna. W tym czasie zetknęła się z kilkudziesięcioma placówkami, więc problem zna od podszewki. Dzięki niej poznajemy rzeczywistość zarówno państwowych, jak i prywatnych przedszkoli . Opisuje głównie nauczycielki przedszkolne, bo to kobiety najczęściej pracują w tym zawodzie. Nie chcemy straszyć i szukać na siłę sensacji, ale to co wyłania się z tego opisu jest naprawdę szokujące… Rzeczywistość polskiego przedszkola państwowego Nauczycielka opisuje w swoim liście jak wygląda sytuacja w przedszkolach państwowych i stosunek do rodziców oraz jak traktuje się dzieci: „ Generalnie w dupie ma się rodziców. Przytakiwanie i zapewnienia, służą tylko temu, żeby się rodzić odpie…ił i nie poleciał „wyżej” ze skargą. Latanie wyżej skutkuje odebraniem dyrektorce przyznawanej corocznie „nagrody dyrektora” (parę „tysi”) i dodatków motywacyjnych nauczycielom (200-600 zł)." Najważniejszy jest porządek w papierach, a nie indywidualne podejście do dzieci. Po zmianie nauczycielek w ciągu dnia tak naprawdę nikogo nie interesuje co się działo z dziećmi, chyba że doszło do jakiejś afery, wypadku, bójki. Po podwieczorku nauczycielki czekają już tylko, żeby pójść do domu i - jak czytamy w liście - robią zakłady "który cholerny tatuś znowu wpadnie pięć minut przed zamknięciem”. W opinii nauczycieli, dzieci powinny być odbierane zaraz po podwieczorku tj ok 14.30…". Dzieci są dzielone niejako na kategorie: drące się, latające jak oszalałe i niedojdy. Występy dla rodziców robi się...
Co robić, gdy pojawiają się problemy w przedszkolu? Podpowiada Beata Chrzanowska-Pietraszak, psycholog i psychoterapeuta z "Uniwersytetu dla rodziców " Moja córeczka nie chce chodzić do przedszkola. Co rano w szatni wpada w histerię, krzyczy „Nie zostawiaj mnie mamusiu! Błagam! Będę już z grzeczna!”. Pęka mi serce i czuję się jak kat. ( Dagmara, mama 3,5-letniej Marty) Zdaniem Beaty Chrzanowskiej są dwie możliwości: albo Marcie jest z jakiegoś powodu źle w przedszkolu albo jej mama tak naprawdę nie chce, by mała tam chodziła. Tak czy inaczej trzeba zrobić wszystko, by poprawić sytuację, zanim Dagmara osiwieje ze zmartwienia, a jej dziecko na dobre zrazi się do przedszkola. – Myślę, że warto zacząć od spokojnej rozmowy z córeczką . Jeśli problem dotyczy przedszkola, trzeba go zidentyfikować. Może mała nie cierpi leżakowania? Albo pokłóciła się z najlepszą koleżanką? Warto także porozmawiać z nauczycielką, być może z jej pomocą uda się rozwiązać zagadkę – radzi Beata Chrzanowska. Także Dagmara powinna przyjrzeć się swoim uczuciom . – Zdarza się, że mamy tak naprawdę wcale nie chcą by ich dzieci chodziły do przedszkola. Posyłają je tam, ale mają ogromne poczucie winy, czują, że je krzywdzą. Dzieci to wyczuwają i mają w głowie bałagan: „Muszę iść w miejsce, którego moja mama nie lubi. Będzie strasznie!” Przeczytaj także: "Mamo, weź mnie stąd" - wywiad z psychologiem o pierwszych dniach w przedszkolu Moja córeczka próbuje rządzić innymi dziećmi. Gdy nie chcą jej słuchać, poszturchuje je, a nawet bije. Nie wiem, gdzie się tego nauczyła. (Ewa, mama 4-letniej Wiktorii) - Gdy dziecko jest agresywne , warto przyjrzeć się dorosłym, którzy je otaczają. Maluchy są jak lusterka, w których odbija się ich zachowanie. Rodzice nie muszą bić się czy wrzeszczeć, by mały człowiek nauczył się rozwiązywania...
Co roku dyrektorzy szkół i przedszkoli we wrześniu zwracają uwagę na temat wszy. Mimo to wszawica systematycznie powraca każdej jesieni. Sprawa jest na tyle poważna, że Marek Michalak, Rzecznik Praw Dziecka wystosował otwarty list do dyrektorów szkół i przedszkoli. Mnie to nie dotyczy Wbrew pozorom wszawica nie jest chorobą od brudu czy ubóstwa. Ten wstydliwy problem najczęściej dotyczy po prostu dzieci, które mają styczność z dużą grupą innych dzieci. Zakażenie następuje przez bezpośredni kontakt. Małe dzieci często się przytulają i stąd tak łatwo o wszy w żłobkach, przedszkolach i szkołach. Mimo że problem może dotyczyć każdego, rodzice często oburzają się , gdy wychowawcy proszą o regularne sprawdzanie głowy dziecka. Niestety na tym nie koniec. Gdy dziecko jednak przyniesie wszy do domu, rodzice wstydzą się przyznać pani w przedszkolu lub szkole. - Tymczasem milczenie w takich okolicznościach jest wyborem najgorszym z możliwych. Opóźnia właściwą reakcję pracowników placówek oświatowych oraz innych rodziców i naraża pozostałe dzieci na zarażenie - zaznaczył rzecznik. Zdaniem Michalaka nadal zbytu wielu rodziców bagatelizuje problem i nie przeprowadza kuracji u wszystkich domowników lub zwleka z zakupem odpowiednich środków zwalczających wszy. W ten sposób przyczyniają się do dalszego rozprzestrzeniania się wszawicy. Problem można opanować, ale tylko wtedy, jeśli wszyscy rodzice podejdą do problemu poważnie. Mały - wielki problem Niestety przed wszami nie chroni ani częste mycie głowy, ani konkretny typ włosów. Mimo że wszy żyją bardzo krótko, to każdego dnia składają ok. 10 jajeczek. Bądź więc czujna, gdy zauważysz, że maluch drapie się po głowie, lub ma czerwone ślady po ukąszeniach. Może to oznaczać, że przyniósł do domu wszy. Nie zwlekaj z zastosowaniem odpowiednich preparatów. Pamiętaj, że problem dotyczy całej rodziny. Wszy...
