Przemoc wobec dzieci ma fatalne konsekwencje – zarówno dla psychiki, jak i zdrowia dziecka. Ale za przemoc grożą też kary, w tym kara pozbawienia wolności. Przemoc fizyczna i psychiczna wobec dzieci jest w Polsce zakazana. Czego nie wolno robić?
Przemoc można podzielić na różne rodzaje, bo równie mocno co klaps rani też złe słowo, latami powtarzane wyzwiska, upokorzenia czy zaniedbanie. Przemoc wobec dzieci jest szczególnie okrutna. Silniejszy dorosły człowiek wykorzystuje swoją przewagę fizyczną oraz fakt, iż dziecko jest od niego zależne lub nieporadne, i krzywdzi je. Polskie prawo przewiduje surowe konsekwencje za stosowanie przemocy wobec dzieci. Dotyczy to tak samo przemocy fizycznej, jak psychicznej czy ekonomicznej. Czym jest przemoc wobec dzieci?
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z 2005 roku głosi, że przemoc to „jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa albo dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą”.
Z kolei WHO określa, że „przemoc wobec dzieci to każde zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, które ujemnie wpływa na rozwój fizyczny i psychiczny dziecka”.
Przemoc wobec dzieci to zatem:
Przemoc psychiczna wobec dziecka to wszelkie zachowania dorosłych, które wpływają źle na jego samoocenę, poczucie bezpieczeństwa i utrudniają jego prawidłowy rozwój. Nie zawiera elementów przemocy fizycznej, ale może wiązać się np. z krzyczeniem na dziecko. Przemoc emocjonalna to:
Przemoc psychiczna przynosi największe szkody, jeśli sprawcami są najbliższe dziecku osoby, np. rodzice. Jej skutki mogą być dalekosiężne: krzywdzone dziecko może mieć w przyszłości zaniżoną samoocenę i kłopot z nawiązywaniem relacji z ludźmi. Rodzice powinni więc nieustannie dokształcać się i uczyć, np. jak nie krzyczeć na dziecko.
Przemoc fizyczna to każde zachowanie, które powoduje ból i prowadzi do powstania urazów na ciele dziecka. Najczęstsze formy przemocy fizycznej wobec dzieci to:
Intencje dorosłego nie mają w takich sytuacjach znaczenia – nawet jeśli opiekun wierzy, że poprzez bicie lepiej wychowa lub zdyscyplinuje dziecko, przemoc fizyczna wobec dziecka zawsze pozostanie zła i będzie mieć tragiczne skutki.
Przemoc ekonomiczna wiąże się zwykle z niezaspokajaniem podstawowych potrzeb dziecka, takich jak zapewnienie odpowiedniego ubrania, zdrowego jedzenia, ochrony zdrowia czy niezbędnej edukacji. Zaniedbanie dziecka może prowadzić do jego realnych problemów zdrowotnych, ale też sprawić, że maluch będzie czuł się nieważny i pozostawiony sam sobie. Dziecko, które doświadczyło zaniedbania, może w przyszłości walczyć o uwagę innych, ale w sposób nieakceptowany społecznie, np. agresją. Może też stać się wycofane i nie angażować się w żadne aktywności.
Wykorzystanie seksualne to każde zachowanie osoby starszej, które prowadzi do jej seksualnego podniecenia i zaspokojenia kosztem dziecka. Najczęściej przemoc seksualna wobec dzieci to:
Przemoc seksualna wobec dzieci, którą kodeks karny określa jako przestępstwo, to także: wykorzystanie dziecka z niepełnosprawnością, wykorzystanie zależności, kazirodztwo, pornografia, prostytucja, stręczycielstwo.
Każdy rodzaj przemocy wobec dziecka niesie ze sobą poważne konsekwencje. Poza obrażeniami fizycznymi, powstałymi w wyniku bicia czy zaniedbań, krzywdzone dzieci zmagają się też z innymi symptomami przemocy: objawami psychosomatycznymi i problemami emocjonalnymi.
Przemoc wobec dzieci – psychosomatyczne symptomy u ofiar:
Przemoc wobec dzieci – skutki w sferze emocjonalnej:
Prawne konsekwencje przemocy wobec dzieci określa Kodeks karny oraz ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. W art. 207 kk zapisano, że kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą albo nad małoletnim, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Za przemoc ze szczególnym okrucieństwem grozi od roku do 10 lat więzienia. Z kolei za doprowadzenie do kontaktu seksualnego z dzieckiem poniżej 15 lat przewidziano karę od 2 do 12 lat więzienia.
Warto też wiedzieć, jak reagować na przemoc wobec dzieci, bo za nieudzielenie pomocy grozi do 3 lat więzienia.
Źródło: Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę, Fundacja Dzieci Niczyje, Ustawa Kodeks karny z 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553), Ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U.05.180.1493)
Zobacz też:
Niedawno pisałyśmy o absurdach w podręczniku do 5 klasy szkoły podstawowej . Znalazło się w niej zadanie, w którym zachęca się chłopców do odkrywania świata, a dziewczynki do... gotowania. Ale to nie koniec. Okazuje się, że szkodliwe treści pojawiają się również w podręcznikach do religii. Autorzy podręcznika kwestionują naukę W jednym z nich (mowa o podręczniku dla szkół średnich „Świadczę o Jezusie w świecie”) autorzy wymieniają powody podające w wątpliwość teorię ewolucji. „Brak dowodów istnienia form pośrednich (np. pomiędzy ptakami a ssakami), niezmienność niektórych gatunków przez miliony lat, równoległe istnienie form niższych i wyższych” – wymieniają. Piszą też o drugiej zasadzie termodynamiki i przekonują uczniów, że mutacje poniosły fiasko laboratoryjne. Podręcznik do religii "Świadczę o Jezusie w świecie" niezłe fikoły odwala. Imagine mieć z tego kartkówkę XD pic.twitter.com/vET995njx8 — Łukasz (@PolanskiL_) September 23, 2021 Internauci nie kryją oburzenia. „Większość argumentów jest kłamstwem”, „W szkołach się na to godzą? Przecież to przeczy innemu przedmiotowi (przyrodzie/biologii)”, „Jak to nie ma form pośrednich między ptakami a ssakami? A nietoperze?”, „Antynaukowe bzdury” – piszą w sieci. Narzędzia tortur dla pięciolatków Rodziców oburzyło też zadanie z popularnego podręcznika do religii dla przedszkolaków („Spotkania dzieci Bożych, podręcznik do religii dla dziecka pięcioletniego”). Uważają oni, że zdanie „Jezus cierpi na me czyny, choć sam nie ma żadnej winy” jest nieodpowiednie dla dzieci – w ten sposób można je tylko zastraszyć i wzbudzić w nich poczucie winy. I trudno im się dziwić. Do zadania została dołączona grafika, która przedstawia Jezusa podczas ukrzyżowania. Obok Jezusa widzimy koronę cierniową, gwoździe oraz bicz. Dzieci mają za zadanie...
Gdzie leży granica ludzkiej przyzwoitości? Czego ludzie nie zrobią dla pieniędzy? Nie znamy odpowiedzi na te pytania, ale już wiadomo, że granica właśnie została przesunięta jeszcze dalej: w popularnym polskim serwisie internetowym można już kupić kalendarz adwentowy nawiązujący do serialu „Squid game”. Zabawka przeznaczona jest dla dzieci… od 3. roku życia! Masz, pobaw się dziecko w „Squid game” W zestawie za niemal 100 zł są, jak to w kalendarzu adwentowym, 24 okienka, w których ukryte są zabawki. Niektóre z nich to niewinne gadżety „antystresowe”. Gdy dziecko nabawi się traumy i wykrzywi już swój obraz rzeczywistości po obejrzeniu serialu, będzie mogło pozbyć się swoich lęków, bawiąc się „gniotkami”. Jakże sympatycznie, prawda? Część zabawek ma symbole nawiązujące do serialu – figury geometryczne narysowane białymi liniami na czarnym tle – zupełnie jak anonimowe postacie z serialu. Są to nie tylko stylizowane na strażników z serialu minifigurki strażników, ale i inne zabawki, których przeznaczenie nie zawsze da się odgadnąć. W zestawie są też figurki ludzików i inne elementy, a między nimi zabawka, z której, jak podpowiada zdjęcie, dziecko może np. zrobić znak swastyki. Uroczo, prawda? Pozwól nam zgadnąć: już biegniesz kupić swojemu przedszkolakowi taki kalendarz adwentowy, prawda? Z pewnością przygotuje dziecko na radość z Bożego Narodzenia… Kto tu oszalał: dzieci czy dorośli? Zszokowane odkryciem kalendarza adwentowego „Squid game” zauważyłyśmy, że to niejedyna zabawka, jaka nawiązuje do upiornego serialu. Otóż można też kupić dziecku (a co, na Boże Narodzenie będzie w sam raz, prawda?): 8 figurek podobnych do Lego, ale stylizowanych na strażników i graczy ze „Squid game”, które z przerażeniem na twarzy z chęcią postoją pod upiornym drzewem, które jest w komplecie; zestaw figurek legopodobnych (znowu strażnicy...
Moment, w którym orientujesz się, że twoja ukochana księżniczka dorosła i stała się kobietą, jest trudny dla każdej matki. Ale kiedy „księżniczka” zamiast sukienki nosi bojówki i T-shirty, a dnie spędza na waleniu w przyciski na klawiaturze oraz krzyczeniu do mikrofonu komputera, zaczynasz się zastanawiać, czy aby na pewno wypuszczasz spod skrzydeł odpowiednio ułożoną kobietę. Wszystko zaczęło się kilka miesięcy temu Zauważyłam, że Iza spędza coraz więcej czasu przy komputerze. Zwykle włączała go na parę minut, żeby sprawdzić skrzynkę mailową czy wyszukać przepis na ciastka. Teraz swojej aktywności w internecie poświęcała po kilka godzin dziennie. Chodziło o jedną z tych gier online, popularnych wśród młodzieży. Gracze łączą się w drużyny i walczą z innymi drużynami w jakiejś magicznej krainie. Nigdy nie potrafiłam tego zrozumieć, ale z drugiej strony wiem, że przecież każde pokolenie ma swoje trendy i zabawy. Do dziś pamiętam, jak za moich młodych czasów biegało się za płytami winylowymi, nawet kompletnie nieznanych zespołów. Uznałam więc, że to taka nowa moda, okres przejściowy, i nie zaprzątałam sobie tym głowy. Iza zmieniała się jednak coraz bardziej. Już prawie nie widywałam jej w spódniczkach, podczas wizyty u fryzjera kazała sobie wygolić niemal pół głowy, co wygląda dziwacznie, bo resztę włosów ma do połowy pleców. Co gorsza, ilekroć ktoś ją odwiedzał w domu, byli to wyłącznie chłopcy. Bladzi od siedzenia przed ekranem, głośni i opowiadający o tych samych dziwactwach co ona. Tacy, którzy z miejsca przypominali mi o tym, dlaczego od zawsze chciałam mieć córkę. Dlaczego kupowałam jej różowe śpioszki, a do zabawy lalki i pluszowe jednorożce. Dlaczego chciałam, żeby Iza pozostała moją małą księżniczką. Córeczko, zajmij się czymś pożytecznym, co? Wielokrotnie próbowałam ją przekonać, żeby...
