Częste tulenie do siebie niemowlęcia, dotykanie go, przytulanie i głaskanie to inwestycja w zdrowie dziecka – takie wnioski płyną z badań opublikowanych na łamach Development and Psychopatology. Naukowcy przez 4,5 roku mieli pod obserwacją grupę 94 dzieci. Badanie zaczęło się w czasie ich niemowlęctwa, a naukowcy badali, jak często dzieci mają fizyczny kontakt z rodzicami i obserwowali, jak działają ich geny.
Z badań wynika, że u dzieci, które rzadko miały fizyczny kontakt z bliskimi osobami, obserwuje się zmiany na poziomie molekularnym, które wpływają niekorzystnie na ekspresję genów.
Nie od dzisiaj wiadomo, że geny niczego nie gwarantują. To środowisko sprawia, że niektóre z nich się aktywują lub pozostają uśpione. Na poziomie molekularnym wygląda to tak, że do poszczególnych genów przyczepiają się atomy węgla i wodoru (proces nazywa się metylacją DNA), niejako znacząc je. To z kolei wpływa na ekspresję genów – ich aktywację lub blokowanie ich działania.
Podczas badania zaobserwowano, że metylacja genów różniła się u dzieci często tulonych i tych, które miały mniej fizycznego kontaktu z rodzicami. Między innymi różnice odkryto w genach biorących udział w kształtowaniu odporności dziecka oraz działania jego procesów metabolicznych.
Naukowcy odkryli także, że brak bliskości zaburza wiek biologiczny dziecka (spowalnia niejako upływ czasu), co może źle wpływać na kalendarz rozwoju niemowlaka.
Masz niemowlę w domu? Spędzaj z nim czas, przytulaj, masuj, głaszcz je po główce, rączkach i nóżkach i rób to jak najczęściej! To nie tylko przyjemne dla ciebie i dziecka, ale też może sprawić, że maluch będzie się zdrowiej rozwijał.
Masz starsze dziecko, a w jego niemowlęctwie nie zwracałaś uwagi na to, aby dziecko często przytulać? Rób to od teraz. Choć nie przeprowadzano badań na starszych dzieciach, wiadomo, że ludzki organizm przez całe życie reaguje na środowisko, w jakim się znajduje. Kto wie, może nawet takie „spóźnione” nawiązywanie fizycznego kontaktu z dzieckiem będzie miało na jego zdrowie pozytywny wpływ? A na pewno nie zaszkodzi!
Źródło: Sarah R. Moore, Lisa M. McEwen, Jill Quirt, Alex Morin, Sarah M. Mah, Ronald G. Barr, W. Thomas Boyce, Michael S. Kobor „Epigenetic correlates of neonatal contact in humans”, Cambridge University Press: 22 listopada 2017
Sprawdź także:
Robisz wszystko, żeby twoje dzieci były szczęśliwe. Czasem trudno zachować spokój, kiedy brudne naczynia stoją w zlewie od dwóch dni, mąż wraca coraz później z pracy, a dzieci biegają po całym domu i krzyczą, choć prosiłaś (co najmniej kilka razy), żeby przez 15 minut poukładały puzzle . Dzięki tym kilku radom, będziesz mogła dać swoim dzieciom jeszcze więcej. 1. Przytul malca i nie puszczaj przez 2 minuty Chociaż to może wydawać się zabawne, dotyk ma magiczną moc. Kiedy jesteś zła, a twoje dziecko wyprowadza cię z równowagi, usiądź obok niego i mocno obejmij. Złe emocji szybką odejdą. 2. Weź głęboki oddech Czasem zapominamy o oddechu. Zamiast krzyczeć, ugryź się w język, policz do 10 i głęboko oddychaj. To pomaga! 3. Poproś malca, by poszedł do swojego pokoju na 10 minut W złości można powiedzieć wiele przykrych słów. Jeśli twoje dziecko cię nie posłuchało, potrzebujesz chwili dla siebie, by się uspokoić. Możesz być pewna, że po kilku minutach będziesz przytulać swojego urwisa. 4. Śmiej się Napięcie najlepiej rozładować śmiechem. Zacznij tańczyć, włącz ulubioną komedię, powygłupiaj się z dzieckiem. Szybko zapomnicie o nieporozumieniach. 5. Bądź przygotowana Dzieci są dziećmi, ty jesteś dorosła. Maluchy uczą się wszystkiego od ciebie, więc przygotuj się, że są pewne rzeczy, których nie są świadome. Rozmawiaj z nimi, tłumacz, ale przygotuj się, że niejednokrotnie zaskoczą cię swoim zachowaniem. 6. Wypracuj własny porządek dnia Kiedy każdy zna swoje obowiązki i wie, jak wygląda dzień, dużo trudniej stracić głowę. Planując kolejne dni tygodnia będziesz mniej zestresowana. 7. Myśl o uczuciach dziecka Zanim coś zrobisz lub powiesz, zastanów się, jakie uczucia wywoła w dziecku twoja reakcja. Przecież chcesz uniknąć łez, obrażania i kłótni. 8. Myśl o sobie Mamy o sobie zawsze myślą na końcu....
Ciepło i dotyk pozwalają noworodkowi na sali porodowej oswoić się się z nową rzeczywistością. Aby ten pierwszy kontakt ze światem zewnętrznym był dla noworodka jak najbardziej przyjazny i bezpieczny, warto przygasić na porodówce światło i zadbać o kojący nastrój. Pierwsze spotkanie z mamą nie powinno być byle jakie – tylko: długie, bardzo bliskie i intymne – skórą do skóry – naga mama i jej nagie dziecko przytuleni do siebie, poznający się dotykiem. Brzmi wspaniale, prawda? Intuicyjnie czujemy, że jest to niezwykłe przeżycie dla kobiety i dziecka. I takie właśnie jest! Jak powinien wyglądać kontakt skórą do skóry? Kontakt skóra do skóry ("skin to skin", STS, kangurowanie) to pierwsze bezpośrednie spotkanie ciała noworodka z ciałem mamy. Kontakt powinien rozpocząć się tuż po porodzie i trwać niezakłócony przez 2 godziny po porodzie. Przytulonych noworodka i mamę okrywa się tak, by dziecko nie traciło ciepła. Niektóre konieczne czynności poporodowe powinny zostać wykonane w trakcie kontaktu (np. przecięcie pępowiny czy zszywanie krocza) inne – po jego zakończeniu (ważenie, mierzenie, ubieranie itp.) – tak zalecają standardy okołoporodowe . Dzięki kontaktowi skóra do skóry zostaje zaspokojona niezwykle ważna potrzeba bliskości obojga. Dziecko, leżąc na brzuchu mamy, słyszy bicie jej serca i jest kołysane w rytm ruchów jej klatki piersiowej, co przypomina mu dobrze znany i bezpieczny czas z wnętrza brzucha. Ale ten wczesny kontakt ma znacznie więcej korzyści: Zmniejsza stres dziecka związany z porodem i wielością nowych bodźców Wzmacnia więź emocjonalną między mamą i dzieckiem Wspomaga karmienie naturalne – kontakt pobudza wydzielanie oksytocyny i tym samym ułatwia wypływ mleka Dziecko, będąc blisko mamy, czuje zapach mleka, szybciej dociera do piersi i zaczyna ssać Wspiera kompetencje rodziców...
