Rady dla rodziców niejadka

1. Daj dziecku odetchnąć Postaraj się, by sprawa jedzenia przestała być tematem numer 1 w waszym domu.   Nie nazywaj malca  niejadkiem . Oszczędź mu komentarzy  („Oszaleję z nim, znowu nie tknął obiadu!”) i porównywania z innymi („Agatka zjadła kaszę, a Jaś jak zwykle tylko wszystko rozbabrał!”). Nie skarż się na niego babci,  koleżankom itd.   To naprawdę  ważne, bo presja , jaką często wywierają na niejadku bliscy, może odebrać apetyt na dobre.   2. Pobaw się w księgową Przez kilka dni zapisuj wszystko, co zjada i wypija  twoje dziecko : każdy kęs banana, każdy łyk soczku marchewkowego, każdą łyżeczkę serka. Nie przepuść żadnemu ciasteczku ani lizakowi. Może się okazać, że twój malec wcale nie jest niejadkiem , tylko je na raty albo nie to, co trzeba. 3. Pozwól dziecku zgłodnieć Nie biegaj za nim z kanapką po placu zabaw, nie wtykaj do buzi a to jabłka, a  to banana.  Daj mu szansę wybiegać się i wyszaleć, a przy okazji nabrać apetytu . Poza tym: Zrezygnuj ze słodyczy i niezdrowych przekąsek. Nie karm dziecka drożdżówkami „byle tylko coś przełknęło”, bo będziesz musiała robić to stale. Żaden malec nie zrezygnuje z nich dobrowolnie na rzecz brokułów! Uważaj także na słodkie herbatki i  soczki . Są bardzo sycące, nic więc dziwnego, że nie ma się po nich ochoty na obiad.  4. Pozwól decydować Zdarza się, że dziecko wybrzydza przy jedzeniu bo to  jedyna okazja, kiedy może o czymś decydować. Pozwól mu wybierać to, na co ma ochotę.  Daj mu jednak ograniczony wybór ("Chcesz na śniadanie  płatki czy bułeczkę z miodem?") 5. Poproś dziecko o pomoc w kuchni Każdy człowiek, nawet całkiem mały,  lubi się czuć ważny i potrzebny. Zaangażuj dziecko w przygotowywanie posiłków , nawet jeśli oznacza to smarowanie masłem blatu i rozchlapywanie mleka po kafelkach....

Każdy rodzic jest szczęśliwy, gdy jego dziecko je z apetytem . Utarło się też, że dobra mama dobrze (czytaj: obficie) karmi swojego malucha. Tymczasem nawet niemowlę może czasem odmówić jedzenia i nie powinno to nikogo dziwić. Aby dziecko rosło zdrowo, nie wystarczą same pożywne posiłki! Ważna jest też miła atmosfera przy stole i Czy to prawda, że dzieci karmione butelką są cięższe? Dawniej uważano, że dzieci karmione wyłącznie piersią przybierają na wadze mniej niż karmione butelką. Teraz już jednak wiadomo, że to nieprawda. W jednym i drugim przypadku zdarzają się grubaski, których waga – jak mogłoby się wydawać – rośnie za szybko. Ale pod koniec 1. roku życia lub na początku 2. szczupleją. Pamiętaj, że niejadkom karmionym butelką nie należy wsypywać więcej mlecznego proszku do określonej ilości wody, niż to zaleca producent. Takie „tuczenie” dziecka jest szkodliwe! Gdy dziecko chce wyłącznie mleka mamy To, że dziecko nie chce jeść niczego poza pokarmem z piersi mamy zdarza się często. Nie należy jednak nadmiernie przedłużać wyłącznego karmienia piersią. W drugim półroczu pokarm mamy nie zaspokaja już wszystkich potrzeb żywieniowych malucha. Bywa, że dzieci karmione wyłącznie piersią dłużej niż do 6. miesiąca życia, miewają złą morfologię . Brak jarzyn, mięsa i żółtka, a więc dieta pozbawiona żelaza, może się przyczynić do niedokrwistości. Aby przyzwyczaić dziecko do jedzenia zup, możesz mieszać małą ilość przecieru jarzynowego ze słoiczka ze swoim pokarmem czy mlekiem modyfikowanym lub też dodawać więcej kleiku ryżowego, zrezygnować z warzyw o intensywnym smaku i zapachu (seler, por). Można też jarzyny mieszać z owocami. Zdarza się, że dzieci odmawiają jedzenia zup i papek, a akceptują gotowane warzywa, które mogą wziąć do rączki. Wtedy problem rozwiązuje się sam. Pamiętaj, że dziecko w drugim półroczu...

Naprawdę nic się nie stanie, jeśli twój zdrowy kilkulatek nie zje obiadu czy kolacji. Z tego powodu nie stawiaj wszystkiego na ostrzu noża, tylko po prostu odpuść. Owszem, zachowanie zimnej krwi w takiej sytuacji nie jest łatwe. Bo jak tu pozwolić dziecku odejść od stołu, wiedząc, że właśnie pozbawia się je porcji witamin i innych składników potrzebnych do rozwoju? Pamiętaj jednak, że to, iż twój przedszkolak nie chce czegoś zjeść, nie musi oznaczać, że dzieje się z nim coś złego (choć czasem brak apetytu może być oznaką uczulenia na jakiś składnik jedzenia) albo że chce ci zrobić na złość. Czasem jego zachowaniem kieruje chęć skupienia na sobie całej twojej uwagi (nawet takiej podszytej złością i rozdrażnieniem). Zatem jak nie wszcząć wojny? Poznaj apetyt dziecka Niemowlę wcina tak, że aż mu się uszy trzęsą. Dwulatek grymasi, ale zaczyna wykazywać jedzeniowy gust. Trzylatek ma już swoje upodobania (np. uwielbia brokuły albo marchewkę) i jest im wierny aż do znudzenia (może jeść to samo dzień po dniu). Czterolatek jednego dnia je coś ze smakiem, innego krzywi się niemiłosiernie, choć przecież podałaś mu to, co zwykle. Pięciolatek je równo i wybiera konkretne dania. Czyli? Dzieci różnią się pod względem apetytu, a apetyt może u jednego malca podlegać wahaniom. Jeśli to zaakceptujesz, łatwiej ci będzie pogodzić się z manewrami przy stole. Zachowaj spokój Nie denerwuj się, że twój maluch nie chce czegoś zjeść. Nie rób mu też godzinnego wykładu, dlaczego trzeba jeść brokuły, bo on i tak nic z tego nie zrozumie. Ani nie okazuj mu niezadowolenia. Spokojnie odstaw jego talerz albo zgódź się, by coś zostawił, jeśli mu nie smakuje, ignorując jego kaprysy i nie komentując ich. Zachowując zimną krew, zyskasz znacznie więcej, niż okazując wściekłość. Natomiast pochwały rozdzielaj, gdy smyk zje posiłek lub go tylko spróbuje. W ten sposób...