Ranny ptaszek

Na początku może być ci trudno przekonać dziecko do przyłożenia głowy do poduszki, wyciszenia się i próby zaśnięcia. Jednak cierpliwość i konsekwencja na pewno przyniosą efekty. Problemy z uśpieniem dziecka często doprowadzają do zniecierpliwienia, rozpaczy i zmęczenia jego rodziców. Tymczasem wystarczy odrobina konsekwencji i dobrej woli, aby usypianie maluszka nie kończyło się codziennie waszym rozstrojem nerwowym. Oto  11 rad na dobry sen dziecka: Rytuały a sen dziecka . Dla maluszka wyjątkowo ważna jest powtarzalność zdarzeń . Dlatego trzymaj się jednego, raz na zawsze ustalonego planu dnia i kładź swoje maleństwo o stałej porze. Gdy kąpiel jest codziennie o tej samej godzinie, kolacja przebiega tak samo, a usypianiu towarzyszy ta sama kołysanka czy bajeczka, dziecko czuje się bezpiecznie i szybciej zasypia. Staraj się, by święta czy wizyty przyjaciół nie wytrąciły was z rytmu. Wietrz dokładnie przed snem. Chłodne, świeże powietrze wpływa na lepszy sen i dorosłych, i dzieci. Codziennie dokładnie wietrz sypialnię dziecka , a w lecie starajcie się spać przy otwartym oknie. Dbaj, aby temperatura w pokoju liczyła 18-20 stopni (wyższa temperatura nie tylko sprzyja namnażaniu się roztoczy, ale i po prostu męczy maluszka). Nie denerwuj się. Jeśli usypiasz dziecko już kolejny kwadrans i czujesz, że zaraz wybuchniesz, lepiej oddaj pałeczkę tacie lub babci maleństwa. Dzieci wyraźnie wyczuwają emocje . Jeśli twój szkrab czuje, że jesteś zdenerwowana, sam również staje się niespokojny i pobudzony. A to z pewnością nie ułatwi mu zasypiania. Wyciszaj przed snem . Skoczna muzyka, łaskotki i wesołe turlanie się po materacu – choć to wszystko sprawia dużo frajdy maluszkowi, na pewno nie powinno mieć miejsca wieczorem tuż przed snem. Wyciszaj dziecko, opowiadając mu spokojne bajki (wilk z "Czerwonego Kapturka" zdecydowanie powinien wieczorami zmieniać...

Jak to jest, że niektóre maluszki zasypiają bez marudzenia i śpią długo, a inne wieczorami awanturują się i sypiają jak zające pod miedzą? Cóż, wiele zależy od dziecięcego temperamentu, ale... na szczęście nie wszystko. Bo czasem maluchowi po prostu przeszkadza coś w długim spaniu. Co to może być? Tutaj znajdziesz podpowiedzi.   Niezaspokojony apetyt Noworodek ma malutki brzuszek i nie potrafi najeść się na zapas. Dlatego pije mleczko także w nocy. Ale nie musisz go do karmienia całkowicie rozbudzać. Podaj mu pierś lub butelkę przy przyciemnionym świetle, spokojnie. I absolutnie się z malcem nie baw. Jeśli natomiast starszy niemowlak w nocy domaga się bez przerwy mleka, podawaj mu bardziej syte kolacje. Może też być tak, że dziecko wcale nie budzi się z powodu głodu, tylko... z przyzwyczajenia. Miło jest przecież w nocy przytulić się do piersi mamy i possać ciepłe mleczko. Ale i na takie pobudki jest sposób. Gdy smyk cię woła, spróbuj przetrzymać go chwilę i nie przychodź od razu. Jeśli jednak to nie skutkuje, daj mu butelkę z wodą. Malec szybko zrozumie, że nocne wstawanie się nie opłaca, bo i tak nie kończy się ono piciem mleka. Kiepskie godziny snu Maluszek szaleje do północy lub wprost przeciwnie – dość wcześnie usypia, ale za to budzi się bladym świtem? Pora przyjrzeć się jego rytmowi dnia. Jeśli smyk wieczorem jest pełen energii i długo nie może usnąć, być może zbyt często śpi w dzień. Warto zmniejszyć liczbę popołudniowych drzemek lub przesunąć godzinę ostatniej na wcześniejszą. Jesteś mamą rannego ptaszka – kładź szkraba wieczorem godzinę później. Upewnij się też, że nic nie przeszkadza mu dłużej pospać, np. zbyt duży hałas czy słoneczne światło.  Życie w chaosie Dla maluszka wyjątkowo ważna jest powtarzalność zdarzeń. Dlatego trzymaj się jednego, raz na zawsze ustalonego planu dnia i kładź...

Trzyletni Kubuś nie znosi leżakowania w przedszkolu. Wprawdzie kładzie się tak jak inne dzieci, jednak ze wszystkich sił stara się nie zamknąć oczu . Gdy po południu przychodzi po niego mama, jest strasznie marudny, a podczas jazdy autobusem natychmiast zasypia. Poobiednia drzemka jest mu więc chyba jeszcze potrzebna. Jak długo dzieci powinny spać w ciągu dnia? Za dużo zabawy Między drugim a trzecim rokiem życia, jeżeli malec nie chodzi do żłobka ani do przedszkola, często nie chce już kłaść się spać po obiedzie. Nie znaczy to jednak, że taki smyk jest w stanie bez problemu dobrze funkcjonować przez 14 godzin (bo właśnie tyle mija od 7. rano, gdy kilkulatek zwykle wstaje, do 21., kiedy kładzie się spać). – To stanowczo za długo. Układ nerwowy dziecka w tym wieku nie jest jeszcze na tyle silny, by malec mógł się bawić, biegać i być w dobrym humorze przez tak wiele godzin – nie ma wątpliwości Ewa Grzybowska, psycholog dziecięcy z Poradni ELPIS. – Rodzice często skarżą się, że maluch, który nie śpi już w dzień, jest rozdrażniony, płaczliwy. Zdarza się nawet, że rodzice trafiają do psychologa, zaniepokojeni problemami wychowawczymi, które nagle się pojawiły, bo dziecko, do tej pory pogodne i spokojne, zmieniło się: szybko wpada w złość, samo nie wie, czego chce, często płacze. Tymczasem powodem takiego zachowania czasami jest właśnie to, że już nie sypia w dzień!  Wspólne spanie Nie wszystkie dzieci lubią leżakowanie, jednak w przedszkolu, w dużej grupie, taki odpoczynek jest maluchowi szczególnie potrzebny. Zwykle jest tam głośno, dzieciaki są stale aktywne, podekscytowane, wciąż mają nowe zajęcia. Dlatego naprawdę powinny po obiedzie trochę się przespać lub chociaż odpocząć na leżaczku czy materacyku. Oczywiście malucha nie można zmuszać do zasypiania, bo będzie się przed tym bronił, a w dodatku nie polubi z tego powodu...