Wszechwiedzące mamuśki – wara ode mnie i mojego dziecka! Felieton matki

Pewne czynności zarezerwowane są tylko dla rodziców... O tej zaskakującej historii opowiedziała babcia 9 - miesięcznego chłopca, Linda. Razem z wnukiem Nixonem wybrała się do pobliskiej kawiarni, by chwilę odpocząć. Z opowieści wynika, że do jej stolika podeszła obca kobieta, której spodobało się dziecko. Po chwili zabawy z maluchem, nieznajoma miała rzekomo powiedzieć, że zanim wyjdzie, musi koniecznie go pocałować i zanim babcia zdążyła w ogóle zareagować, kobieta nachyliła się i pocałowała dziecko prosto w usta. Czytaj:  5 powodów by nie całować dziecka w usta Ludzie w kawiarni byli w szoku, podobnie jak ja. Nie zdążyłam nawet zareagować. - relacjonowała babcia. - Ja nigdy nie całuję wnuka w usta. Rodzice Nixona często to robią, ale na pewno nie pozwoliliby na to obcej osobie! Nawet nie chcę myśleć, na co mogła ta kobieta być chora! - martwi się Linda. "Nie mogą pojąć dlaczego to zrobiła!" Dlaczego obca kobieta zachowała się w ten sposób wobec małego dziecka? Czy naprawdę nie zdawała sobie sprawy, że jej zachowanie zostanie odebrane negatywnie? Mało tego, że nie całuje się czyichś dzieci w usta, co może spowodować przeniesienie różnych bakterii (niegroźnych dla osób dorosłych, a stanowiących zagrożenie dla młodego organizmu), to jeszcze, jest to wkroczenie w bardzo intymną strefę maluszka, który nie jest w stanie obronić się. - Ta kobieta opuściła kawiarnię zanim zdążyłam cokolwiek powiedzieć. Byłam zaskoczona, jednak od razu wzięłam mokre chusteczki i przemyłam dziecku usta. Nie mam jednak pewności, czy ta kobieta była zdrowa. Nie mogę się pogodzić z tym, że obca osoba zachowała się tak skandalicznie i nieodpowiedzialnie! - opowiada wstrząśnięta babcia. Czy Ty pozwoliłabyś obcej osobie pocałować swoje dziecko w usta? Czytaj także: "Moje dziecko mogło umrzeć przez całusa" - ostrzega mama źródło:...

Podróż z małym dzieckiem, zawsze jest stresująca dla rodziców. Gdy mama zmuszona jest samotnie wybrać się w podróż, bez pomocy partnera, jest jej jeszcze trudniej. Wiele mam może wtedy liczyć na pomoc życzliwych osób. Czasem jednak okazuje się, że nie dość, że nie otrzyma takiej pomocy, to jeszcze ktoś zdecyduje się uprzykrzyć jej życie. Kto? Zazwyczaj inna kobieta… Dlaczego często używane powiedzenie „człowiek człowiekowi wilkiem”, tak często odnosi się do relacji damsko-damskich? Czy nie lepiej się wspierać, pomagać, okazywać szacunek? Historia opisana przez tę mamę wydarzyła się kilka dni temu w pociągu. Młoda kobieta wybrała się wraz z dzieckiem w podróż. Maluch usadowiony w nosidle bardzo dobrze znosił trudy wycieczki. Kobieta zajęła swoje miejsce w przedziale 1. klasy i spokojnie czekała na odjazd pociągu. Już po chwili, gdy tylko pociąg ruszył, synek zaczął gaworzyć i kwilić. To obruszyło strasznie inną pasażerkę, starszą panią. Wyraziła głośno swoje niezadowolenie, oznajmiając, że: „ nie po to kupiła bilety w 1.klasie, by słuchać całą drogę płaczącego dziecka”. Było to szokujące dla matki z dzieckiem i nie wiedziała jak zareagować w pierwszej chwili. Nikt z przedziału nie wstawił się za nią. Starsza pani poddała także w wątpliwość, czy młoda mama na pewno kupiła bilet w 1.klasie i czy poinformowała, że będzie miała ze sobą dziecko. Kiedy kobieta chciała odpowiedzieć na atak, niezadowolona współpasażerka odpowiedziała, że nie będzie rozmawiać i przekrzykiwać się, a młoda mama powinna mieć więcej szacunku dla starszych i wiedzieć, że utrudnia innym ludziom podróż. Młodej mamie pozostało tylko skwitować, że to starsza pani powinna być przykładem dla innych, a okazuje się, że jej dziecko umie się lepiej zachować, niż ona. Niestety wiemy, że do takich sytuacji dochodzi często. Starsze osoby...

Dla małej  dziewczynki, która niepewnie, ale ufnie rozpoczyna naukę w szkole, wszystko jest nowe i trochę przerażające. Nowe miejsce, nieznajome twarze... takie maleństwo wymaga wsparcia i zachęty , a może to zrobić dobry i przyjazny nauczyciel. Nauczycielka o której chcemy Wam opowiedzieć, niestety zapomniała chyba gdzie pracuje, z kim przebywa na co dzień i jak powinna się zachować.  6-letnia dziewczynka opowiedziała mamie o tym co stało się w czasie lekcji. Była ogromnie poruszona i przerażona zarazem. "Kręciłam się w ławce, bo uwierał mnie pasek w bucie. Nauczycielka poprosiła mnie kilka razy, bym siedziała spokojnie, ale ja nie mogłam, bo było mi bardzo niewygodnie. Ona pomyślała, że jej nie słucham i bawię się obuwiem. Podeszła do mnie, kazała zdjąć sandały i wyrzuciła je do kosza . Potem nie pozwoliła wyjąć ich z kosza i musiałam iść przez całą szkołę boso." – opowiada uczennica  1.klasy.  Jej mama była w szoku , gdy się o tym dowiedziała. Jak można było zawstydzić tak bardzo przed klasą i szkołą tak małe dziecko? Czy to odpowiedni rodzaj kary, by bez zapytania o powód kręcenia się dziecka w ławce, wyrzucić czyjeś buty? Gdzie troska o dziecko, zwłaszcza tak małe i pozostawione w nowym środowisku? Gdzie empatia? Kary dla dzieci -jak karać dziecko? Nauczycielka, która miała za zadanie zająć się 6- latkami, zdecydowanie nie przeszła testu cierpliwości . Czy nadaje się by nauczać  dzieci i dawać im dobre lekcje wychowania? Można bronić jej postawy składając ją na karb trudów utrzymania w ryzach grupki kilkunastu dzieciaków, niemniej jednak, powinna ona przemyśleć inny zestaw kar dla dzieci, oraz zacząć z nimi po prostu rozmawiać! Czy wasze dziecko spotkała kiedyś jakaś przykrość ze strony nauczyciela? Jak karać i nagradzać dzieci - wyjaśnia psycholog źródło: scarymommy