Nie lubią weekendów ani Sylwestra, na obiad najczęściej jedzą kanapki, a czas mierzą zwykle długością dojazdu do wezwania. Najbardziej boją się wypadków samochodowych, szczególnie, gdy usłyszą od dyspozytora, że w aucie jechało również dziecko.
– Do nas nie trafia się z przypadku. Nie chcę powiedzieć, że potrzebne jest powołanie, bo to za duże słowo, ale na pewno odpowiednia osobowość – mówi Tomasz Klepacz, ratownik medyczny z pogotowia ratunkowego w Ostrowcu Świętokrzyskim. – Jako ratownik pracuję już 10 lat i z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że bez mocnych nerwów i pozytywnego nastawienia do tej pracy człowiek nie ma tu czego szukać.
Teoretycznie wezwanie karetki to ostateczność, po którą powinniśmy sięgać wyłącznie w sytuacjach zagrożenia życia. W praktyce ratownicy nieraz jeżdżą do grypy czy kaszlu. Bywa, że przyjeżdżają do pacjenta i słyszą prośbę o… wypisanie recepty na konkretny lek.
– Czasem, głównie od starszych pań, słyszymy tłumaczenie w stylu: „Skończyło mi się lekarstwo, a jest ślisko i bałam się, że po drodze do przychodni się przewrócę” – mówi pan Tomasz.
Najwięcej wezwań jednak jest do pijanych: śpiących albo leżących bez przytomności np. na chodniku:
– Między nami, ratownikami, mówimy o takich pacjentach: „Leży, problem nieznany”. I nawet jeżeli podejrzewamy, że ten „nieznany problem” polega na spożyciu alkoholu, to zawsze trzeba jechać, by sprawdzić, czy jednak to nie jest też np. uraz głowy, udar, utrata przytomności.
Wezwanie przyjmuje dyspozytor pogotowia ratunkowego i to on decyduje, czy na miejsce zdarzenia wysłać karetkę podstawową czy tzw. eskę (karetkę specjalistyczną). Obie mają identyczne wyposażenie, różnią się tylko – a może raczej: aż – składem zespołu.
– Najgorsze dni w roku dla ratownika to Święta i Sylwester. Kiedy zaczynają się fajerwerki, my już przygotowujemy się na wyjazdy. Gorąco jest zresztą w każdy weekend: piątki to pełno pijanych, pobitych, ale też dużo np. niemowląt z gorączką – wylicza pan Tomasz. – Pracujemy w systemie dwunastogodzinnych dyżurów i często przez cały dyżur nie mamy nawet czasu zjeść czegoś konkretnego. Śmiejemy się, że dieta ratownika to kanapki, pączki i drożdżówki.
Czy po latach pracy ratownik może się uodpornić na widok urazów, omdleń, bezwładnego ciała? Według Radosława Ziółka, ratownika z okręgu warszawskiego, warto rozróżnić zahartowanie, które jest konieczne w pracy ratownika, od znieczulicy:
– Normalne, że po 14 latach pracy w ratownictwie, kiedy zobaczę dziecko w ciężkim stanie albo ciało, które wypadło z auta podczas wypadku, to nie stanę na ten widok jak wryty, tylko zacznę mechanicznie działać. To nie jest znieczulica, o którą się nas nieraz posądza, tylko przyzwyczajenie się do sytuacji, z którymi normalny Kowalski nie styka się na co dzień.
Także pan Tomasz mówi, że ratownik powinien wypracować w sobie myślenie zadaniowe:
– Wiadomo, że każda ludzka tragedia porusza, ale ratownik powinien kierować się nie emocjami, ale schematami – tłumaczy. – Na wątpliwości możemy pozwolić sobie dopiero po zakończonej akcji. W jej trakcie nie możemy za dużo kombinować czy roztrząsać, bo to byłoby największym z wszystkich możliwych błędów. Musimy szybko ocenić sytuację i działać według wzorów.
A skoro mowa o wzorach: każdy ratownik ma obowiązek cały czas się dokształcać i weryfikować swoją wiedzę na temat ratownictwa. Ciągłe dokształcanie się jest ważne, bo wiedza ratownicza się zmienia: – Nawet zwykłe RKO, czyli resuscytacja krążeniowo-oddechowa, dzisiaj przebiega już według innych zaleceń niż jeszcze 10 lat temu.
– Kiedy zaczynałem pracę jako ratownik, uciskaliśmy klatkę piersiową 15 razy. Obecnie obowiązującą zasadą jest 30 uciśnięć i 2 wdechy – mówi pan Tomasz. – Ciągłe szkolenia może i są uciążliwe, ale dzięki nim podczas akcji ratowniczej możemy działać jak z automatu. Czasem po zakończonej interwencji nawet nie pamiętam: „Czy zrobiłem to i to?” i dopiero kolega uspokaja mnie, że wszystko przebiegło zgodnie ze procedurami.
Zdaniem Radosława Ziółka jedyną sytuacją, w której nawet doświadczony ratownik nie umie do końca opanować emocji, jest ratowanie dzieci:
– Na maluchy nie ma silnych. Dzieci ratuje się zupełnie inaczej nie tylko pod względem technicznym, bo przecież obowiązują nas wtedy inne schematy działania, ale też pod względem emocjonalnym. Tutaj najtrudniej się zdystansować i działać mechanicznie.
Niestety, wypadków z udziałem najmłodszych nie brakuje.
– Najgorsze są zdarzenia na drogach. Zawsze gdy jedziemy i nie znamy listy ofiar, gdzieś w środku jest strach: „Żeby tylko nie dzieci”. Niestety często jest tak, że w wypadkach samochodowych dzieci są najciężej poszkodowanymi ofiarami, bo zazwyczaj są źle zapięte w fotelikach – mówi Tomasz Klepacz. – Jeżeli mamy dobry fotelik i umiemy prawidłowo zapiąć dziecko, to jest duża szansa, że wyjdzie ono bez szwanku nawet z dużego wypadku, widziałem takie sytuacje. Ale widziałem też dzieci, które w ogóle nie były przypięte, miały tylko zarzucone pasy, żeby czasem policja nie zauważyła… Człowiek często nie ma wyobraźni, co może się stać. Ja być może też jej nie mam, ale za to widzę w pracy, do jakich tragedii może dojść przez źle zapięty fotelik.
Rabat do -30% na wybrane nowości z kolekcji Wiosna/Lato 2024 i wiele więcej! Oferta dostępna w sklepach stacjonarnych i na gomez.pl. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Produkt widoczny na zdjęciu nie jest objęty rabatami.
Rabat 20% na cały asortyment, dostępne w salonach stacjonarnych oraz na www.wojas.pl. Oferta nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły w salonach i na stronie.
Rabat na wszystko dostępny na www.basiclab.shop. Promocje nie łączą się. Szczegóły na stronie.
Rabat 150 zł *przy zakupach za min. 700 zł z kodem SZALWIT24. Zniżka nie dotyczy gotowych zestawów walizek i nie łączy się z innymi akcjami specjalnymi. Oferta dostępna w salonach stacjonarnych i na wittchen.com. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Rabat -30% na ofertę kosmetyków marki Bielenda, obowiązuje na bielenda.com. Szczegóły na stronie www.
Twoje ulubione produkty w wyjątkowych cenach. Rabat do -40% na wybrany asortyment dostępny na cocolita.pl. Szczegóły na stronie.
Nie znamy praw , jakie mają mali pacjenci. Przykład? Dzwonisz do przychodni, bo dziecko jest chore. Osoba w rejestracji mówi, że „jego” lekarz wyszedł. Jeśli uważasz, że jedyne, co możesz teraz zrobić, to iść na prywatną wizytę, to bardzo się mylisz! Jak postępować w trudnych przypadkach? Wątpliwości wyjaśniamy razem z prof. Dorotą Karkowską, prawnikiem oraz ekspertem Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej . Czy idąc z dzieckiem do lekarza, powinnam mieć dowód ubezpieczenia? Nie – odkąd stworzono Centralny Rejestr Ubezpieczonych, w którym jest to wszystko odnotowane. Na wszelki wypadek zabierz dowód jednego z rodziców. Uwaga! Nawet, jeśli żadne z rodziców nie jest ubezpieczone, dziecko ma prawo być leczone: lekarz nie może odmówić zbadania go i wypisania recepty! Zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej, „osoby poniżej 18. roku życia, mieszkające w Polsce i mające polskie obywatelstwo, mają zagwarantowane bezpłatne usługi służby zdrowia”. Muszę wybrać lekarza dla dziecka? Tak. Dziecko powinno być pod opieką jednego lekarza, tzw. pierwszego kontaktu: może to być pediatra lub lekarz rodzinny. Pediatra zajmuje się tylko dziećmi, zwykle ma większe doświadczenie, szczególnie w przypadku niemowląt. Jednak również wielu lekarzy rodzinnych jest doświadczonych w opiece nad dziećmi. Zanim wybierzesz lekarza, zrób „wywiad”, podpytaj innych mam . Dobrze jest znaleźć doktora pracującego w przychodni znajdującej się blisko waszego miejsca zamieszkania. Sprawdź , jak wybrać dobrego pediatrę. Czy mogę zmienić lekarza? Tak. Nie ma prawa, które by tego zabraniało. Lepiej jednak takich sytuacji unikać. Dziecko powinno być pod opieką tego samego lekarza – dzięki temu będzie on w stanie dostrzec zmianę zachowania świadczącą o chorobie, co mógłby przeoczyć lekarz, który nie zna dziecko. Gdy...
Nie życzę ci, byś kiedykolwiek musiała wzywać karetki do dziecka. A jeszcze bardziej ci nie życzę, żebyś – jeśli już będziesz musiała ją wezwać – usłyszała w słuchawce, że wszystkie karetki są w rozjazdach. Pogotowie jeździ do grypy i kataru Prawie połowa wezwań pogotowia nie ma żadnego uzasadnienia. Ratownicy medyczni jeżdżą np. do grypy. Do biegunki. Do 39-stopniowej gorączki. Nieraz wyjeżdżają na sygnale, bo ktoś im zrobił – ha, ha, jaki śmieszny – żart. Albo bo komuś skończyły się leki, a nie ma ochoty czekać w kolejce w przychodni. Dr Witold Draber, szef Rejonowej Stacji Pogotowia Ratunkowego, opowiadał kiedyś w „Głosie Wielkopolskim” , że kiedyś do ich pogotowia zadzwoniła osoba prosząca o karetkę do nieprzytomnego, a gdy dyspozytorka zapytała, kim jest osoba nieprzytomna, padła odpowiedź: "no, przecież to ja". W tym czasie, gdy ratownicy jadą gdzieś bez prawdziwej potrzeby, ktoś inny – np. twoje dziecko – może zostać bez szansy na pomoc. Kampania społeczna "Wzywaj z głową" Za nieuzasadnione wezwanie karetki grozi mandat (nawet 1,5 tys. złotych), ale według ratowników nie kary są najbardziej skuteczne, ale edukowanie społeczeństwa. Bo choć trudno w to uwierzyć, wielu ludzi naprawdę zdaje sobie sprawę, że wzywając bez ważnego powodu karetkę, naraża innych. Właśnie edukacja kiedy i jak wzywać pogotowie ratunkowe jest celem nowej kampanii społecznej Wzywaj z głową. Jej autorami jest trzech ratowników: Adam Stępka (ratownik z obszaru łódzkiego i mazowieckiego), Jakub Nelle (z obszaru wielkopolskiego) oraz Krzysztof Kotliński (Kujawsko-pomorskie). Kiedy powinniśmy wezwać pogotowie ratunkowe: Wezwij karetkę, jeśli dziecko: straci przytomność nie oddycha ma duszności (np. przy zapaleniu krtani ) ma drgawki ma wstrząs anafilaktyczny ma silny krwotok zadławiło się i nie może złapać...
Połączenie z numerem 112 jest całkowicie bezpłatne, a wybieranie go w telefonach komórkowych nie wymaga odblokowywania klawiatury. Dzwoniąc pod ten numer, połączymy się z operatorem najbliższego Centrum Powiadamiania Ratunkowego, nie oznacza to jednak, że jest ono w twoim województwie . 1-go marca zmodyfikowano system powiadamiania pogotowia. Czekała 30 minut W naszym kraju jest 17 takich CPR – po jednym w każdym województwie i dwa na Mazowszu. Nie każdy wie, że od 1 marca obowiązuje zada zastępowalności. Oznacza to, że jeśli wszyscy dyspozytorzy z danej części Polski prowadzą rozmowy i linie telefoniczne są zajęte, połączenie jest automatycznie przekierowane do dostępnego dyspozytora w innej części kraju. Może to wprowadzać spore zamieszanie, a przekonała się o tym ostatnio mama czteromiesięcznej dziewczynki. Niemowlę dostało wstrząsu anafilaktycznego i zaczęło się dusić. Kobieta wybrała numer 112, a dyspozytor poinformował, że karetka będzie za kilka minut, pomoc jednak nie nadchodziła. Dopiero w trakcie drugiej rozmowy, gdzie matka cały czas podkreślała, że dzwoni z Brzegu w województwie opolskim, dyspozytor zorientował się, że coś jest nie tak . Okazało się, że kobieta dodzwoniła się do dyspozytorni... w Kielcach (Świętokrzyskie). Karetka przyjechała ostatecznie po 30 minutach, gdy w końcu zgłoszenie trafiło do Opola. Na szczęście zdrowiu dziewczynki nie zagraża niebezpieczeństwo. Zobacz także: Masz pytania na temat szczepień? Wątpliwości? Zadaj pytanie ekspertom! Po wybraniu 999, 998 i 997 dodzwonisz się do CPR Nie każdy jeszcze wie, że połączenia alarmowe 997, 998 i 999 nie są już obsługiwane przez przedstawicieli lokalnej policji, straży pożarnej i pogotowia. Zamiast tego, podobnie jak rozmowy z numeru 112 są przekierowywane do najbliższego Centrum Powiadamiania Ratunkowego, gdzie dzwoniący łączy się z dyspozytorem , nie z...
