Rodzic sam w domu, czyli kto ma gorzej: mama czy tata?

Bohatera naszego reportażu niełatwo było znaleźć. Owszem są mężczyźni, którzy zajmują się dziećmi, ale... nie chcą o tym opowiadać. W Polsce to wciąż dość wstydliwa sprawa. A szkoda. Wytrwałość w poszukiwaniach przynosi jednak rezultaty. Artur Misiak, biznesmen i tata na urlopie tacierzyńskim, zgodził się opowiedzieć nam o swojej przygodzie z ojcostwem na pełnym etacie. Jak to się stało, że został w domu i opiekuje się dwójką dzieci? Oto historia naszego bohatera. Tak jak w filmie... Gdy inni biznesmeni spędzają kolejne godziny na ważnych konferencjach, w poczekalniach międzynarodowych lotnisk i eleganckich biurach, Artur, właściciel firmy, ale przede wszystkim tata niespełna trzyletnich bliźniąt – Mikołaja i Michalinki – jest ze swoimi dziećmi. Wędruje po podwarszawskim lesie, uczy literek albo karmi własnoręcznie przygotowaną zupą. W tym czasie Kasia, mama maluchów, pracuje. Poza domem. Obrazek jak z amerykańskiego filmu? Nigdy w życiu! Tak naprawdę wygląda życie Artura. Nieprzymuszony żadnymi specjalnymi okolicznościami postanowił spędzić jak najwięcej czasu ze swoimi pociechami. Nie chciał, by kariera przesłoniła mu to, co najważniejsze – rodzinę. Rodzina czy praca? W Polsce nadal tego wyboru zwykle dokonuje mama. Opiekuje się maleństwem, zajmuje domem, w którym zapracowany tata bywa raczej gościem. Mężczyzna spędzający dnie z pociechami na placu zabaw postrzegany jest jak nieszkodliwy dziwak. Dlaczego więc dobrze prosperujący biznesmen zdecydował się przerwać karierę? Gdy urodziły się bliźniaki, Artur pracował daleko od domu, w Azji Środkowej, w Uzbekistanie. – Większość czasu spędzałem tysiące kilometrów od mojej rodziny, widywałem ich rzadko i krótko – opowiada. Kiedyś przeczytał w amerykańskiej prasie artykuł o ojcach podobnych do siebie, zajętych głównie karierą i rozwijaniem firmy. Wszyscy...

Godzenie pracy z życie rodzinnym nie jest proste, jak wiele osób chciałoby nas przekonać, ale nie jest też niewykonalne. Badanie przeprowadzone wśród ponad 2 tys. rodziców obu płci, przeprowadzone przez amerykański Pew Research Center, nie pozostawia złudzeń: zarówno pracujące matki, jak i ojcowie, mówią, że wymaga to wysiłku i wyrzeczeń. Jednak – co zapewne nikogo nie dziwi i przykro mi, że nie mam dla was, drogie mamy, dobrych wiadomości – matkom jest trudniej niż ojcom. Za to wiem kiedy – bez względu na płeć – jest łatwiej i chętnie się z wami tą wiedzą podzielę: może wasz powrót do pracy będzie dzięki temu łatwiejszy! Pracujące mamy mają trudniej? Sytuacja kobiet na rynku pracy jest być może lepsza niż jeszcze 20-30 lat temu, ale i tak analizy nie pozostawiają złudzeń: kobiety nadal zarabiają mniej od mężczyzn zatrudnionych na tych samych stanowiskach i to matki częściej niż ojcowie (jak wynika z raportu Pew) uważają, że posiadanie dzieci utrudnia awans w pracy . Z obojga zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin rodziców to nadal częściej mężczyzna zarabia więcej, to samo dotyczy tylko 22 proc. ankietowanych przez Pew kobiet. I chociaż dochód na osobę w rodzinach, w których pracuje oboje rodziców są średnio wyższe niż te, w których aktywny zawodowo jest tylko jeden rodzic, to ponad połowa ojców i matek przyznaje, że znalezienie równowagi pomiędzy życiem rodzinnym a zawodowym jest trudne (14 proc, mówi, że to bardzo trudne, a 42 proc., że dość trudne). Nieco częściej niż mężczyźni skarżą się kobiety, ale różnica nie jest zbyt znacząca.  Jeśli boisz się, że nie dasz rady , rozważając swój powrót do pracy, pomyśl: tylko jedna matka na pięć mówi, że jest jej bardzo trudno pogodzić pracę z rodziną. No dobrze, może to aż jedna na pięć, ale zobacz, jaka duża szansa, ze znajdziesz się w tej czwórce, prawda?  Zobacz...

Brakuje nam samotności. Brzmi przewrotnie? A jednak. Nie mamy czasu na złapanie oddechu, chwilę ciszy, samotny spacer i moment refleksji. To źle, bo po jakimś czasie zaczyna nam tego brakować. Wymagania, którym musi sprostać rodzic małego dziecka są wysokie, a cena, którą przychodzi nam za to zapłacić jest nieuchronna, choć czasami oddalona w czasie: stres, depresja , frustracja, brak cierpliwości i złość – to wszystko efekt niezaspokojonych potrzeb własnych. Tak bardzo skupiamy się na zaspokajaniu potrzeb najbliższych, że dla siebie nie znajdujemy już czasu. To zemści się kiedyś i na nas, i na naszych dzieciach, ponieważ sfrustrowany i zmęczony rodzic nie jest najlepszym towarzyszem dla dziecka. Samotność jest potrzebna rodzicom Nie wolno nam zapominać o własnych potrzebach. Dbanie o siebie powinniśmy traktować tak samo priorytetowo, jak dbanie o dzieci.  Jeśli to właśnie dziecko jest dla ciebie najważniejsze na świecie – świetnie, nie traktuj jednak nawoływania do zadbania o siebie jako pochwały egoizmu. Tu chodzi właśnie o dzieci – żeby przez długie lata miały szczęśliwą i spełnioną w życiu mamę . Nawet jeśli teraz jesteś w 100 proc. szczęśliwa i nie pragniesz tylko spędzać czas z dzieckiem, jeśli już teraz nie znajdziesz dla siebie chociaż 5 minut dziennie, możesz być niemal pewna, że w pewnym momencie - może to być nawet za kilka lat) - poczujesz, że czegoś ci brakuje, że coś nie jest tak, jak być powinno. To dlatego ważne jest, żeby od samego początku macierzyństwa pamiętać też o sobie. I poświęcać czas dziecku, wiadomo. Jak Polacy spędzają czas z dziećmi? Współcześni rodzice są bardziej zaangażowani w zabawę , skupieni na dziecku i jego potrzebach, co niejako wiąże się z brakiem czasu dla siebie, o ile odpowiednio się nie zorganizujemy. A jak spędzamy czas z dziećmi? Dwadzieścia lat temu polscy rodzice najczęściej chodzili z dziećmi...