Rodzice na lekcjach zdalnych: OSZUKUJĄ i piszą za dzieci klasówki! Nauczyciel: „Co z nami jest nie tak?”

Ponad 2 tysiące szkół przed długim weekendem wprowadziło zdalne nauczanie, a kolejne 2 tysiące pracowało w trybie hybrydowym. Liczba te wzrastały z dnia na dzień mniej więcej o 2 procent. Rosnąca liczba zakażeń koronawirusem sugeruje, że funkcjonujących zdalnie lub hybrydowo placówek oświatowych będzie przybywać. „Będzie znacznie więcej szkół pracujących zdalnie i hybrydowo” – powiedział przed długim weekendem Tomasz Rzymkowski, wiceminister edukacji i nauki. Na optymizm jest za wcześnie Po długim weekendzie liczba szkół funkcjonujących w trybie zdalnym i hybrydowym zmalała. Raport z 2 listopada wykazał, że jedynie 63 szkoły pracowały zdalnie, a 1367 w trybie hybrydowym. Ten spadek najprawdopodobniej wynika z tego, że w czasie dni wolnych nie zgłaszano szkół, które z powodu zakażeń lub kwarantanny muszą zmodyfikować sposób działania, a jednocześnie duża część placówek wróciła do nauki w trybie stacjonarnym. Dlatego nie można tego spadku traktować jako prognozy na najbliższą przyszłość. Raczej trzeba przygotować się na to, że coraz więcej szkół będzie odsyłać uczniów do domu. Czy rodzice dostaną zasiłek opiekuńczy? W związku z komplikującą się sytuacją w szkołach, ZUS przypomina, że rodzic lub opiekun objęty ubezpieczeniem chorobowym, ma prawo do zasiłku w sytuacji, gdy musi zaopiekować się chorym dzieckiem lub dzieckiem, które poddane zostało izolacji lub kwarantannie. Zasiłek opiekuńczy w 2021 roku przysługuje także wtedy, gdy zdrowe dziecko do lat 8 musi pozostać w domu w związku z niespodziewanym zamknięciem przedszkola lub szkoły. W takiej sytuacji zasiłek przysługuje przez maksimum 60 dni w roku kalendarzowym. Ale uwaga! Zasiłek opiekuńczy przysługuje, gdy nie ma innych osób, które mogłyby zapewnić opiekę dziecku w wieku 2-8 lat. Źródło: gov.pl, radiozet.pl Zobacz także: Kiedy ruszy zdalne nauczanie?...

„Uczniowie zaszczepieni są bezpieczni” – powiedziała w rozmowie z RMF FM prof. Teresa Jackowska, krajowa konsultant. Wyraziła też nadzieję, że już niedługo do szczepień zostaną dopuszczone także dzieci w wieku 5-10 lat, co sprawiłoby, że wszyscy uczniowie mogliby przyjąć szczepionkę. „Apeluję, żeby wszystkie dzieci zaszczepione chodziły do szkoły, nawet jeśli w tej placówce są zachorowania ” – dodała . Nauka stacjonarna jest ważna z punktu widzenia psychologicznego Profesor mówiła też o tym, że nie tylko jakość nauczania może ucierpieć podczas nauki zdalnej, ale że brak kontaktu z rówieśnikami może bardzo negatywnie wpływać na samopoczucie dzieci. Skutki poprzednich fal koronawirusa są do dzisiaj widoczne u wielu uczniów, którym państwowa służba zdrowia nie może zaoferować fachowej pomocy. A depresja u dzieci to naprawdę groźna choroba. Ze stanowiskiem prof. Jackowskiej dotyczącym tego, aby zaszczepieni uczniowie nie byli odsyłani na naukę zdalną, zgadza się Rada Medyczna, która wydała rekomendację, aby zaszczepieni uczniowie nadal chodzili do szkół . Delta „lubi” dzieci Obecnie w Polsce niemal wszystkie zakażenia spowodowane są wariantem Delta koronawirusa . Jak twierdzą lekarze, mutacja ta powoduje znacznie większą liczbę zakażeń u dzieci, także tych poniżej 12. roku życia, a właśnie te dzieci jeszcze nie zostały dopuszczone do szczepienia na COVID-19. Lekarze zalecają im przyjęcie szczepionki przeciwko grypie, a do rodziców apelują, aby nie wysyłali do szkoły dzieci z objawami infekcji.  Prof. Jackowska i Rada Medyczna liczą na to, że minister edukacji przychyli się do ich stanowiska i ureguluje sprawę nauki zdalnej tylko dla niezaszczepionych dzieci, zanim jeszcze czwarta fala pandemii wywoła znaczny wzrost liczby zakażeń, także w szkołach. Przeczytaj też: Nowe obostrzenia w ciągu najbliższych dni? Wiele wskazuje...

Jestem samotną matką z dwójką dzieci. Od czasu wprowadzenia domowych lekcji działam na dwóch, a właściwie trzech etatach. Moja praca, ich zadania i tak dalej. Przez kilka tygodni jakimś cudem to znosiłam. W końcu miałam dość! Kłopoty z całą tą nową rzeczywistością zaczęły się już na początku. Zorientowałam się, że w naszym domu brakuje sprzętu. W normalnej rzeczywistości jeden laptop nam wystarczał A tu nagle okazało się, że potrzebne są trzy. I do tego drukarka! Jeden, dla siebie, pożyczyłam z biura. Ale to ciągle było mało. Z szaleństwem w oczach obdzwaniałam rodzinę i znajomych w poszukiwaniu jakiegoś sprzętu. Nikt nie mógł mi pomóc, bo wszyscy byli w podobnej sytuacji. Koniec końców postanowiłam, że domowy komputer zajmie córka. A synowi na czas nauki odstąpię swój służbowy. Kiedy będę pracować? Wtedy jeszcze o tym nie myślałam. Sen z powiek spędzało mi pytanie, jak odnajdę się w tej nowej, trudnej rzeczywistości. No i kupno drukarki. Poszły na to wszystkie zaskórniaki, które miałam schowane na wszelki wypadek. Pierwsze dwa tygodnie jakoś przetrwałam Bartek i Asia dostawali od nauczycieli materiały powtórkowe, więc jakoś sobie radzili. Owszem, musiałam pilnować, żeby w ogóle zajrzeli do zadań, ale poza tym nie miałam z nimi żadnych większych kłopotów. Trochę marudzili, bo trudno było się im skoncentrować, ale robili, co do nich należało. A potem wychodzili na rowery lub do parku. Wtedy jeszcze wolno im było wyjść. Gdy ich nie było, mogłam zająć się pracą. Pracuję w ubezpieczeniach, więc roboty mi nie brakowało. Ludzie dzwonili i ubezpieczali się na potęgę. Głównie na życie. Wiem, że to dziwnie zabrzmi, ale cieszyłam się. Moje wynagrodzenie zależy w dużej mierze od liczby zawartych umów. Im więcej, tym pensja wyższa. A w mojej sytuacji każdy grosz się liczy, bo mój były mąż...