Dla wielu kobiet histerektomia to ostateczność - usunięcie macicy oznacza utratę kobiecości i koniec możliwości zajścia w ciążę. Wiele z nich popada z tego powodu w depresję. Zobacz, na czym polega operacja i jakie niesie z sobą konsekwencje.
To operacja ginekologiczna polegająca na chirurgicznym usunięciu macicy, stosowana najczęściej w leczeniu chorób nowotworowych. Wskazaniem do jej wykonania są:
W zależności od charakteru zmian chorobowych wyróżnia się:
Operacja oznacza zaprzestanie miesiączkowania z powodu braku błony śluzowej macicy, która jest zlokalizowana w trzonie macicy. W przypadku równoczesnego usunięcia jajników powstaje stan chirurgicznie wywołanej menopauzy.
W przypadku zmian niemających złośliwego charakteru histeroktomię wykonuje się po nieskutecznym leczeniu mniej inwazyjnymi sposobami i zakończonym rodzeniu dzieci. O konieczności przeprowadzenia operacji decydują:
Ze względu na zmiany hormonalne zachodzące wraz z wiekiem w organizmie kobiety najczęściej leczenie chirurgiczne przeprowadza się w wieku około i pomenopauzalnym.
Długotrwały ból podbrzusza spowodowany endometriozą, po nieskutecznym leczeniu zachowawczym, uznawany jest za jedno ze wskazań do histerektomii. Wycięcie zmienionej chorobowo macicy eliminuje dolegliwości bólowe i polepsza jakość życia kobiety.
Operację można wykonać metodą tradycyjną w znieczuleniu ogólnym lub dolędźwiowym (pacjentka jest przytomna, ale nie czuje bólu) lub też metodą laparoskopową.
W tradycyjnym zabiegu chirurg-ginekolog otwiera powłoki jamy brzusznej i usuwa macicę oraz – jeżeli zachodzi konieczność – także jajniki, jajowody, szyjkę macicy oraz górną część pochwy i okoliczne węzły chłonne. Czasami dopiero w trakcie operacji okazuje się, czy zachodzi konieczność usunięcia tylko samej macicy czy także przydatków. W trakcie operacji pobierany jest materiał do badania histopatologicznego.
W metodzie laparoskopowej konieczne jest znieczulenie ogólne. Przez niewielkie nacięcie wprowadza się do jamy brzusznej mikronarzędzia, za pomocą których odcina się macicę od podtrzymujących ją więzadeł i pochwy lub szyjki macicy. Następnie dzieli się macicę na niewielkie kawałki i wyjmuje je przez nacięcie w powłokach brzusznych (jeżeli macica była duża) lub przez pochwę (jeżeli była niewielka).
Metodę laparoskopową stosuje się w przypadkach, kiedy nie jest konieczna radykalna operacja usunięcia macicy wraz z przydatkami. Jest to operacja mniej inwazyjna niż ta wykonywana metodą tradycyjną. Po zabiegu kobieta musi przez przynajmniej 5 dni pozostać w szpitalu.
W przypadku histerektomii z powodu nowotworu może być konieczne dalsze leczenie polegające na chemio- lub radioterapii.
Zdarzają się niezmiernie rzadko, do najczęstszych powikłań zaliczamy:
To poważny zabieg niosący ze sobą szereg konsekwencji, dotyczą one zmian anatomicznych w miednicy mniejszej oraz sfery emocjonalnej kobiety.
W wyniku usunięcia macicy kobieta może cierpieć na:
Jeżeli podczas histerektomii usunięta została tylko macica, a kobieta nie miała jeszcze menopauzy, jajniki nadal produkują hormony płciowe, a co za tym idzie, kobieta nie odczuwa tak negatywnych skutków operacji.
Jeżeli jednak zostały usunięte również jajniki, następuje przyspieszona menopauza i spadek poziomu hormonów płciowych (estrogenów). W takim przypadku konieczne może być zastosowanie zastępczej terapii hormonalnej (HTZ), chyba że operacja wykonywana jest u kobiety już po okresie klimakterium – w tym przypadku czynności jajników wygasły samoistnie.
Rekonwalescencja po histerektomii trwa ok. 8 tygodni. Należy oszczędzać organizm przez przynajmniej pół roku – nie dźwigać ciężarów większych niż 5 kg ani wykonywać ciężkich prac fizycznych.
Po histerektomii kobieta może prowadzić normalne życie i nadal cieszyć się seksem. Chociaż, wraz z usunięciem jajników zmniejsza się poziom androgenów – hormonów odpowiedzialnych za popęd seksualny, to można je uzupełnić lekami. Innym problemem może być suchość pochwy, ale ten można rozwiązać, stosując żele intymne.
Histeroskopia odgrywa ważną rolę w diagnozowaniu wielu problemów ginekologicznych kobiet. Nie jest to zabieg wymagający skomplikowanego przygotowania i jest dosyć prosty w wykonaniu. Zaleca się go kobietom mającym kłopoty z poczęciem lub utrzymaniem ciąży. Co to jest histeroskopia? Histeroskopia to zabieg ginekologiczny umożliwiający dokładne obejrzenie wnętrza macicy kobiety i pobranie je próbek do badania. Wykorzystuje się ją w diagnozowaniu: niepłodności; polipów; zrostów; rozrostów błony śluzowej; mięśniaków; guzów nowotworowych. Kiedy trzeba wykonać zabieg? Histeroskopię powinno się wykonać w sytuacji: krwawienia z dróg rodnych z nieznanej przyczyny; poronienia; wad w budowie macicy; ryzyka przerwania ciągłości ściany macicy; usunięcia przegrody macicy. Jak wygląda histeroskopia? Zabieg wykonuje się w pierwszej fazie cyklu, po ustaniu krwawienia miesiączkowego. Badanie odbywa się w fotelu ginekologicznym i trwa maksymalnie 30 minut. Rozpoczyna się od odkażenia sromu i pochwy. Następnie drogą dopochwową wprowadza się histeroskop, którego cienka tuleja ma długość około 30 cm. Na rękojeści urządzenia znajdują się pokrętła, sterujące dopływem światła oraz dwutlenku węgla lub specjalnego płynu, które sprawiają, że ściany macicy delikatnie się rozciągają i błona śluzowa staje się lepiej widoczna. Można poprowadzić nimi również mikronarzędzia, którymi pobiera się próbki do badania histopatologicznego lub wykonuje zabiegi, takie jak np. usunięcie polipa macicy. Mamy wówczas do czynienia z histeroskopią operacyjną. Zabieg histeroskopii diagnostycznej odbywa się w znieczuleniu podanym dożylnie. Dla większego komfortu kobieta może zdecydować się na znieczulenie ogólne . Przygotowania do badania Przed wykonaniem zabiegu należy powstrzymać się od przyjmowania...
Mięśniaki macicy w ciąży mogą utrudniać jej donoszenie i powodować komplikacje okołoporodowe. Nie zawsze jednak się tak dzieje, część kobiet, u których podczas ciąży zdiagnozowano mięśniaki, nie ma żadnych problemów. Mięśniaki to niezłośliwe nowotwory z komórek mięśni gładkich, z których zbudowana jest macica. Najczęściej są efektem zaburzeń gospodarki hormonalnej i nie dają żadnych objawów, dlatego zdarza się, że wykrywane są dopiero w czasie ciąży podczas rutynowego badania USG. Mięśniaki a ciąża: wpływ mięśniaków na ciążę rodzaje mięśniaków mięśniaki a powikłania w ciąży mięśniaki a ciąża po 40 leczenie mięśniaki a płodność objawy mięśniaków leczenie farmakologiczne usuwanie mięśniaków (chirurgiczne) Mięśniaki macicy a ciąża Mięśniaki w ciąży mogą (ale nie muszą!) być przyczyną ciążowych powikłań. Wszystko zależy od ich rozmiaru i umiejscowienia. Niektóre rodzaje mięśniaków w ciąży mogą prowadzić do poronienia, przedwczesnego porodu , krwotoku poporodowego. Najczęściej nie dają żadnych objawów, dlatego wykrywa się je podczas badań prenatalnych USG u 1-10 proc. ciężarnych. Co ciekawe, ryzyko występowania tej dolegliwości nie jest u wszystkich kobiet takie samo. Mięśniaki w ciąży częściej występują u starszych pań oraz u tych, które mają wyższe BMI, cukrzycę lub nadciśnienie tętnicze. Kobiety w ciąży, u których stwierdzono mięśniaki macicy, powinny być pod stałą opieką lekarską, gdyż zmiany hormonalne towarzyszące ciąży mogą przyspieszyć wzrost guzów. Rodzaje mięśniaków macicy i ich wpływ na ciążę Te łagodne guzy są jednym z najczęściej występujących schorzeń kobiecego narządu rozrodczego – w Polsce dotykają niemal co drugą kobietę powyżej 35. roku życia. Rodzaj zmiany zależy od umiejscowienia...
Nie ma jednej metody walki z tą chorobą. Najwięcej zależy od tego, czy utrudnia ona zapłodnienie. Jeżeli tak, to konieczne staje się wykonanie zabiegu chirurgicznego. Najważniejsze jest wczesne rozpoznanie choroby i niedopuszczenie, aby powstały duże jej ogniska i nieodwracalne zmiany. Zobacz, jakie są metody leczenia endometriozy w zależności od jej objawów i stanu rozwoju. Endometrioza - tajemnicza choroba To bardzo dokuczliwe schorzenie, bolesne i utrudniające codzienne funkcjonowanie kobiety Z drugiej strony medycyna nadal nie umie jednoznacznie powiedzieć, co jest przyczyną jego powstawania, tak więc choroba pozostaje dość tajemnicza. Endometrioza polega na rozroście błony śluzowej macicy (endometrium) poza jej obręb i obecności w miejscach, w których nie powinno jej być. Najczęściej są to jajniki, jajowody, drogi moczowe, jelita, pochwa. Objawia się głównie w postaci: bolesnych, obfitych miesiączek, bólu brzucha podczas stosunków seksualnych, bólu w miednicy, dolegliwości pokarmowych - niestrawność, wzdęcia, biegunki, zaparcia, problemów z zajściem w ciążę, Nieleczona endometrioza może stać się przyczyną bezpłodności. Leczenie choroby - łagodzenie bólu i zapobieganie jej rozwojowi W terapii chodzi przede wszystkim o złagodzenie objawów i skutków choroby . Polega to na: wyeliminowaniu dolegliwości bólowych, usunięciu ognisk choroby, a przynajmniej zmniejszeniu ich rozmiaru, przywróceniu płodności. W tym celu stosuje się dwa sposoby leczenia: farmakologiczny i operacyjny. Często stosowane są obie metody celem zwiększenia efektów leczenia. Leczenie endometriozy terapią hormonalną Celem leczenia farmakologicznego jest przede wszystkim złagodzenie objawów choroby, którymi są głównie bardzo mocne bóle brzucha i okolicy miednicy mniejszej oraz zastopowanie jej rozwoju. W tym celu stosuje się: leki...
