Dzieci to jazda bez trzymanki! – mówi Karolina Malinowska

- Opieka nad tyloma dziećmi to hardcore. W pierwszych latach kobieta rezygnuje z 90% siebie, a te 10, co jej zostaje, to na sen - mówi Olivier Janiak Beacie Nowickiej, dziennikarce magazynu "Viva". I dodaje: - Choć wydaje mi się, że potrafię być zaangażowanym  ojcem, to nigdy nie będę tak dobrym ojcem , jak moja żona potrafi być matką. Karolina Malinowska jest wspaniałą matką. Ciepłą, otwartą, nie bojącą przyznać się do zmęczenia.  - Od rana byłam sama z chłopakami. Co chwila: maci, mami, mama... i płacz. Pod wieczór ogarnęło mnie totalne wyczerpanie, nawet nie fizyczne, ale psychiczne - tłumaczy. W takich sytuacjach opiekę nad synami przejmuje Olivier. Oboje działają jak świetnie naoliwiona maszyna - gdy jedno ma kryzys, drugie wkracza do akcji.  Warto przeczytać: Karolina Malinowska rozmawia z babcią o wychowaniu dzieci Jesteśmy całym ich światem Karolina Malinowska i Olivier Janiak mają trójkę dzieci : pięcioletniego Fryderyka, trzyipółletniego Christiana oraz rocznego Juliana.  Jak większość rodziców, myślą o zapewnieniu bytu swoimi dzieciom, ale nie tylko w sensie materialnym. - Kiedy Oli mówi o zabezpieczeniu naszej przyszłości, to nie ma na myśli życia tylko w jego materialnym wymiarze. Stworzyliśmy dom , w którym codziennie rozmawiamy o tym, co się dzieje na świecie - tłumaczy Karolina. Chcą by ich dzieci wiedziały dużo o otaczającym świecie, a jednocześnie chcą, by czuły się bezpiecznie. - Ufają nam. Na razie jesteśmy całym ich światem i najważniejszym punktem odniesienia - dodaje Olivier.  Nie mogę z tobą palić, babcia mi zabroniła Karolina i Olivier mają ogromny dystans do siebie i poczucie humoru . Potrafią przyznać się do słabości - Olivier pali papierosy, choć nie w domu, tylko na balkonie. Czasem przy tej czynności towarzyszył mu Christian, średni syn. Ostatnio jednak oświadczył:...

Zaledwie miesiąc temu zostałaś mamą, a nie widać po tobie śladu zmęczenia! Dobrze się maskuję (śmiech). Ale prawdę mówiąc, mój synek jest grzeczny i pięknie współpracuje ze swoją mamą. Benio przyszedł na świat „po cesarsku”, 21 sierpnia. Miał 60 cm długości, więc nie wiem czy będzie cesarzem czy koszykarzem (śmiech). Od początku ciąży był magicznym chłopcem. Nie miałam żadnych kłopotów ani mdłości, tylko ogromną dawkę endorfin. Dla mnie jego narodziny były tylko ukoronowaniem tego pięknego stanu. Haniu, zdecydowałaś się zostać mamą w wieku 40 lat. Jest ryzyko… Bałam się, zwłaszcza że w ciąży z pierwszym synkiem miałam mnóstwo komplikacji. Kiedy dowiedziałam się, że znów będę mamą, początkowo wiedzieli tylko najbliżsi. Ku mojemu zaskoczeniu wszystko przebiegało książkowo. Okazuje się, że ciąża ciąży nierówna i jestem przykładem na to, że warto próbować. Wierzę, że dużo zależy od pozytywnego myślenia. Wykonywałaś w ciąży badania prenatalne? Nie zdecydowałam się na amniopunkcję, choć lekarz prowadzący mi to zalecił. Zostałam tylko przy testach PAPP-a. Dlaczego? Odpowiedziałam sobie na pytanie, co by było gdybym się dowiedziała, że mój synek jest chory. Wiedziałam, że nie usunęłabym tej ciąży. Nawet młode mamy nigdy nie mają gwarancji, że wszystko będzie dobrze. W wieku 40 lat czułam się w ciąży o niebo lepiej niż w wieku 32, kiedy rodziłam pierwszego syna. Dojrzałe macierzyństwo ma swoje plusy? Jestem spokojniejsza. Czuję się spełniona zawodowo, więc nie czułam presji szybkiego powrotu do pracy. Świadomie się odżywiam, cieszę się każdym dniem. Byłam trochę zestresowana, bo po tylu latach zapomniałam, jak powinna wyglądać dieta mamy karmiącej. Ale w tej kwestii mogłam liczyć na pomoc zaprzyjaźnionej położnej. Po tygodniu ścisłej diety wprowadzałam kolejne produkty, po dwóch kolejnych...

Każda mama ma chwile zwątpienia. Każda mama opada czasem z sił, chce rzucić talerzem albo rozpłakać się w poduszkę. Ten list, napisany przez inną mamę, jest wszystkim, czego potrzebuje w takim momencie. "Do Mamy na skraju załamania nerwowego" "Cześć, Mamo. Jak się czujesz? Wiesz, jak się naprawdę czujesz? Powiesz, że dobrze, ale wiem, że tak nie jest. Widzę to. To nic. Ja też nie czuję się dobrze. Prawda jest taka, że nie znam mam, które czują się dobrze. Co więcej, powinniśmy wymazać słowo dobrze z naszych słowników. Przez większość dni jesteśmy tak bardzo ponad tym. Macierzyństwo to połączenie skrajności. Najwyższe szczyty i najniższe niziny. Ogromna radość i szalona frustracja. Miłość, która uskrzydla i zmęczenie, które powala. [...] Zobacz także: Apel zmęczonej matki do męża: doceń mnie! Proszę, wysłuchaj mnie uważnie, Mamo. Byłam tam, gdzie ty jesteś teraz. Płakałam, kiedy moje dziecko płakało, śpiąca i bezużyteczna. Gapiłam się w okno w zawalonym zabawkami pokoju i zastanawiałam się, jak ten bałagan stał się moim życiem. Czułam, jak moje nerwy się strzępią – naprawdę, fizycznie strzępią – i zastanawiałam się, czy mogę rzeczywiście się złamać. Musiałam walczyć z chęcią przekroczenia progu drzwi i odejścia daleko, daleko stąd. Macierzyństwo jest wspaniałe i magiczne, paskudne i trudne. Jednak co zrobić, jeśli czujesz tylko ten trud, żadnej magii i żadnego cudu? To czas, żeby wziąć chwilę przerwy. Masz prawo czuć się zużyta, bo właśnie taka w tej chwili jesteś. [...] Niezależnie od tego, co czujesz, nie wierz w to, że te uczucia powinny trwać wiecznie, bo takie jest macierzyństwo . Czasami jest do bani. Czasami jest wykańczające. To uniwersalne prawdy. Jednak jeśli czujesz, że stoisz na skraju przepaści i patrzysz w dół, to znak, żeby zatrzymać się i spojrzeć za siebie. Wiem, że to...