Co ten maluszek wyprawia, że doprowadza rodziców do rozpaczy?!

Adwent to czas radości – ludzie wierzący oczekują narodzin Jezusa Chrystusa, zaś wszyscy, bez względu na wiarę, cudownego czasu spędzonego z najbliższymi w spokoju i odpoczynku. Tradycyjnie wypełniają go przygotowania do świąt, a więc przede wszystkim zakupy, robienie prezentów i dekorowanie domu.  Ale to także czas refleksji i postanowień adwentowych. Dzięki spisaniu własnych postanowień i ich systematycznemu realizowaniu możemy sprawić, że grudzień będzie naprawdę wyjątkowym, pięknym i pełnym miłości miesiącem. Spis treści: Jakie mogą być postanowienia adwentowe dla dzieci? Postanowienia adwentowe – wyzwania dla całej rodziny Postanowienia adwentowe dla dzieci – przykłady Jakie mogą być postanowienia adwentowe? Postanowienia adwentowe mogą być duchowym przygotowaniem się do świąt, co jest szczególnie ważne dla wierzących. Mogą też być skupione na zacieśnianiu relacji z najbliższymi albo trenowaniu swojej silnej woli i wytrwałości. Ale równie dobrze mogą to też być zadania, które będziemy razem z dziećmi robić w czasie przygotowań do Bożego Narodzenia. Ważne, aby postanowienia były skrojone na miarę naszych możliwości: postanowienia realne – niech będą możliwe do wypełnienia, najlepiej nie za łatwe, ale też nie za trudne, postanowienia konkretne – nie wyznaczajmy sobie ogólnego zadania pod tytułem np. że będziemy spędzać razem więcej czasu z dzieckiem, tylko na przykład postanówmy, że w każdy weekend przed świętami pójdziemy na spacer, postanowienia nienarzucane z góry – pozwólmy dziecku, tak, jak i sobie, wybrać postanowienie. Postanowienia adwentowe – wyzwania dla całej rodziny Czas przygotowań do świąt może być dobrym momentem popracowania nad sprawami, których w ferworze codziennej gonitwy nie zawsze udaje się nam załatwić, chociaż bardzo byśmy tego chcieli. Postanowienia...

Chcesz, by tegoroczne święta były jak z bajki: z choinką po sufit, wspaniałymi prezentami, kolędami oraz zachwyconym tym wszystkim dzieckiem? Ale czy można zorganizować wymarzone Boże Narodzenie , gdy w domu jest niemowlak? – Tak, jeśli  tylko nie będziemy oczekiwać Świąt idealnych, takich jak w reklamie kawy czy na zdjęciach w kolorowych magazynach, weźmiemy pod uwagę możliwości maluszka, przymkniemy oko na drobiazgi i skupimy się na tym, co nam i naszym bliskim sprawia radość – mówi Beata Płażewska, psycholożka . Podpowiadamy, o czym musisz pamiętać!   Co zrobić, by Święta były udane? Nie rób wszystkiego sama Skup się na tym, co najważniejsze Ustalcie wcześniej, jak i gdzie spędzacie święta Zadbaj o dobry nastrój Bądź wyrozumiała dla maluszka Reaguj na potrzeby maluszka Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka Ważne zasady na pierwsze święta z niemowlakiem Co zrobić, by Święta były udane? Wszyscy mamy jakieś wyobrażenia o świętach. Wynieśliśmy je z dzieciństwa, z książek, filmów, niektórzy z nas zbudowali je z marzeń o tym, czego im brakowało. – Czasem tak bardzo chcemy, by rzeczywistość sprostała tym pięknym wizjom, że zbyt dużo od siebie wymagamy : lepimy po nocach pierogi, sprzątamy wszystko włącznie z piwnicą, wydajemy fortunę na jedzenie i prezenty. W efekcie jesteśmy podminowani i tak zmęczeni, że gdy te wyczekane święta wreszcie nadchodzą, nie mamy siły się nimi cieszyć – mówi psycholożka. Czy w takim razie zwiększymy szanse na udane Święta , jeśli podamy byle co i zostawimy pod kanapą koty kurzu? – Nie w tym rzecz – mówi Beata Płażewska. – Po prostu warto uświadomić sobie, że nic nie musimy . Nie musimy gotować jak babcia Zosia, wygrać konkursu na najbardziej czyste okna w okolicy ani piec pierniczków w kształcie reniferów, tylko dlatego, że przepis na nie wydrukowało nasze...

Hania, córeczka Róży, podczas swojej pierwszej Wigilii miała zaledwie 5 dni. Córeczka Agnieszki , również Hania – 7. Jak wyglądają święta z kilkudniowym noworodkiem? Zobacz także: Kalendarz rozwoju niemowlaka - 1 tydzień Opowieść Róży - Choinka last minute Nigdy wcześniej nie przygotowywaliśmy kolacji wigilijnej. Zawsze jeździliśmy do rodziców. Tym razem postanowiliśmy zrobić świąteczną wieczerzę sami , ponieważ jako świeżo upieczeni rodzice chcieliśmy oszczędzić naszej córeczce zarazków, hałasu i trudów podróży. Była na to za mała. Mąż odebrał nas ze szpitala w przeddzień Wigilii, 23 grudnia. Przywiózł nas do domu i jedyną rzeczą, jaką poza tym zdążył tego dnia zrobić, było kupienie u ogrodnika jednej z nielicznych już choinek. Drzewko zdobyte w ostatniej chwili nie było najpiękniejsze, na pewno też nie należało do najtańszych, ale za to w całym domu unosił się jego piękny zapach. Był wieczór, Hania spała. Nie chcieliśmy hałasować, wygrzebując z pudła lampki i bombki. Postanowiliśmy, że przystroję choinkę w Wigilię. Nazajutrz byłam jednak tak zaaferowana córeczką, że nie zdążyłam się tym zająć. Ozdobiliśmy drzewko dopiero w pierwszy dzień Bożego Narodzenia. Obolała po cesarskim cięciu , po czterech nieprzespanych nocach (Hania budziła się co godzinę), nie miałam siły na gotowanie i pieczenie. Rola kucharza przypadła więc mojemu mężowi. Tata Hani jest wspaniały, jednak nie ma zbyt dużego doświadczenia w kuchni. Na lepieniu pierogów spędził cały wigilijny poranek, przed- i popołudnie. Właściwie można powiedzieć, że robił je wspólnie z teściową: wisiał na telefonie. Do stołu wigilijnego usiedliśmy w pełnym składzie: mój umęczony po całym dniu w kuchni mąż, ja – niewyspana (ale na szczęście wciąż na hormonalnym „haju”, więc te cztery noce bez snu nie były dla mnie aż tak straszne),...