30-miesięczne dziecko na basenie
AdobeStock

Jakie jest dziecko w 30. miesiącu życia? Chce być takie samodzielne!

Twoje 30-miesięczne dziecko ma już 2,5 roku. Nie martw się, jeśli łatwo się zawstydza, w domu czuje się pewnie i może skupiać na sobie uwagę. Prawdopodobnie staje się też chętne do pomocy w domowych zajęciach. Sprawdź, co robić w 30. miesiącu życia, żeby tej ochoty dziecka nie zaprzepaścić.

Spis treści:

Rozwój fizyczny

W 30. miesiącu życia dziecko doskonale się przemieszcza, dotrze w każdy kąt, wejdzie na stołeczek, na schody. Ma sprawne rączki, którymi otwiera i zamyka różne szufladki, szafki, pudełka, szkatułki, potrafi sobie poradzić również z odkręcaniem nakrętek. W tym okresie życia malucha warto być podwójnie czujnym i zadbać o naprawdę bezpieczny dom dla dziecka.

Zwinne paluszki malucha wykonują już wiele „dorosłych" czynności. Dziecko pewnie posługuje się szczoteczką do zębów wewnątrz buzi, czesze swoje włoski, ubiera lalkę, przekręca klucz w drzwiach, samodzielnie miesza łyżeczką herbatę w kubku. 

Rady dla rodziców:

  • Choć 30-miesięczne dziecko woli samo myć ząbki, nadal czuwaj nad stanem czystości jego uzębienia. Możecie się umówić, że najpierw dziecko samo szczotkuje zęby, a potem mama lub tata poprawiają. Upewnij się, czy wiesz, jak prawidłowo myć zęby dziecku
  • Zabieraj dziecko na basen - zajęcia na pływalni dla mam z dziećmi nie są dziś ekstrawagancją, ale normalnym punktem w wychowaniu. Pluskanie się w wodzie (pod nadzorem rodziców i instruktora pływackiego) to świetne ćwiczenie dla mięśni. Warto jednak pamiętać o dokładnym osuszeniu uszu dziecka po wyjściu z wody – pływaków często dotyka zapalenie ucha środkowego.

Rozwój emocjonalny

Dwuipółlatek, dzięki swoim ujmującym sztuczkom, wierszykom, piosenkom mógłby brylować w każdym rozbawionym towarzystwie, a szczególnie wśród znajomych mamusi. Mógłby – gdyby tylko chciał. Ale nie chce. Dziecko w 30. miesiącu życia łatwo się zawstydza i uparcie odmawia jakichkolwiek występów. Wkłada paluszki do buzi i przestraszone chowa się za twoją nogę, a naciskane, może się nawet głośno rozpłakać ze wstydu. W takiej sytuacji warto pomyśleć o tym, jak pomóc dziecku przełamać nieśmiałość.

W domu, przed znajomą widownią - sytuacja jest inna. Dwuipółlatek lubi się popisywać i uroczo błaznować. Przedrzeźnia zachowania dorosłych, zaśmiewając się przy tym do utraty tchu.

Rady dla rodziców: 

  • Organizuj „wycieczki w nieznane". To dobry sposób spędzania wolnego czasu. Dzięki nim dzieci mają okazję poznać nowe miejsca i ludzi. Możesz przygotować dziecko do pierwszej wyprawy do teatru, zabrać je na koncert na świeżym powietrzu. Rozmawiajcie o spotkanych osobach, analizujcie ich zachowanie i dyskutujcie o wydarzeniach, których byliście świadkami.
  • Nie zmuszaj dwuipółlatka do przestrzegania zbyt wielu zasad – dziecko w 30. miesiącu życia po prostu ich wszystkich nie zapamięta! Jednocześnie nie poprzestawaj jedynie na ogólnej prośbie: „Bądź grzeczny", ale szczegółowo wyłuszcz, na czym ma polegać dobre zachowanie. Łatwiej odniesiesz sukces w przekonaniu do swoich racji, gdy wiesz, jak mówić, żeby dziecko cię słuchało.

Rozwój intelektualny

Dziecko w 30. miesiącu życia lubi zabawy polegające na wcielaniu się w inne osoby (tzw. zabawy w udawanie) - wśród nich zdecydowanie prym wiedzie pani ekspedientka, przedszkolanka, kierowca śmieciarki, motorniczy itp. W połowie trzeciego roku życia mogą się już pojawiać pierwsze dziecięce pasje.

Kasa sklepowa to dla dwuipółlatka ulubiony – i jego zdaniem nieodzowny! – domowy mebel. Jeśli twój malec nie ma jeszcze swojej własnej kasy, najwyższa pora, by to zmienić. Możesz wybrać jeden z poniższych modeli:

Dwuipółlatek staje się chętny do pomocy w domowych zajęciach, z zapałem uczy się nowych czynności i naśladuje dorosłych w ich codziennych działaniach. Dzięki bacznej obserwacji znakomicie łapie charakterystyczne zachowania dorosłych: ciągłe zmarszczenie brwi u mamy, piskliwy chichot cioci, niski ton głosu dziadka. Swoje obserwacje wykorzystuje w odgrywanych przez siebie scenkach. Jego wyobraźnia pracuje na pełnych obrotach: dzięki temu dziecko potrafi wcielić się w odgrywaną przezeń rolę. W połowie trzeciego roku życia może pojawić się w waszym domu nowy mieszkaniec: niewidzialny przyjaciel twojego dwuipółlatka. Towarzysz z wyobraźni to dowód na kreatywność i fantazję malucha, a nie na poczucie osamotnienia, jak sądzi wielu rodziców.

Rady dla rodziców:

  • Wykorzystuj energię dziecka w twórczy sposób. Możecie razem wycinać z kolorowego papieru (dwuipółlatek powinien oswajać się ze specjalnymi, przeznaczonymi dla dzieci nożyczkami), bawcie się w konstruowanie ludzików z kasztanów, budowanie domków z pudełek po butach itd. Dzięki temu dziecko nie tylko pozna nowe formy spędzania wolnego czasu, ale i nauczy się kreatywnego myślenia (zobacz, co pomaga w rozwoju kreatywności dziecka).
  • Podczas wspólnej zabawy daj dziecku prawo do podejmowania decyzji. Niech twój dwuipólatek sam zadecyduje, która z zabawek pojedzie w wybudowanym pociągu, która z lalek jest mamą, a która dzieckiem. To świetny trening samodzielnego myślenia.


Obejrzyj film: Jak zgodnie wychowywać dziecko

Co cię może niepokoić?

  • Dziecko przeklina i puszcza bąki - dwuipółlatek w desperackiej walce o zainteresowanie rodziców może posunąć sie naprawdę daleko, poza tym w jego ocenie, takie zachowanie jest naprawdę zabawne. Sprawdź, jak sobie radzić z irytującymi zachowaniami dziecka.
  • Zdarza mu się awanturować - w połowie trzeciego roku życia bunt dwulatka powinien powoli przygasać i w ciągu kilku kolejnych miesięcy zniknąć całkowicie. Nie oznacza to jednak, że od dzisiaj dziecko będzie zawsze posłuszne. Twoja pociecha może albo zapomnieć o jakichś zasadach, albo świadomie je lekceważyć, przedkładając nad nie swoją ciekawość lub chęć nowych doznań. W takich chwilach może przydać ci się jedna z 42 rad na dziecięce kryzysy.
  • Każe się karmić. Maluchy, które do tej pory mogly liczyć we wszystkim na pomoc rodzica, nie chcą z tego przywileju zwykle rezygnować. Dziecko, które nie chce samo jeść powoli przyzwyczajaj do tego, że przy stole może poradzić sobie samo. 
  • Nie korzysta z nocnika. Choć wszyscy wokół twierdzą, że już najwyższy czas na nocnik, twoje dziecko nie chce na nim siadać. Spróbuj ominąć ten etap i zaproponować dwuipółlatkowi siusianie na „dorosły" sedes, na który dokupisz specjalną, plastikową nakładkę.

Co cię może zainteresować?

W którym centylu jest twoje dziecko? (Siatki centylowe online)​
Kotlet daje porządność - czyli wychowanie oczami dorosłych i dzieci
Źle karmimy dzieci - szokujący raport 
Zachowanie dziecka może czasem dziwić  
Kim będzie twoje dziecko - psychotest 
8 sposobów na wychowanie szczęśliwego dziecka  
Jak nauczyć dziecko przegrywać 
Kiedy dziecko powinno zacząć sprzątać 
Strategia na szybsze poranki 
Jak przygotować dziecko do rozstań

Redakcja poleca

REKLAMA