47. tydzień życia: dziecko ćwiczy wstawanie, otwiera szafki, mniej śpi
02 września 2022
Twoje dziecko w 47. tygodniu podejmuje coraz śmielsze próby chodzenia. Odkrywa też wchodzenie na schody. Potrafi otworzyć szafkę, wysunąć szufladę, celowo upuszcza przedmioty. Dla bezpieczeństwa zamontuj barierki ochronne, kup zabezpieczenia na meble. Sprawdź, o co jeszcze musisz zadbać!
W 47. tygodniu życia dziecko jest coraz bardziej sprawne fizycznie – być może potrafi już poturlać piłkę w twoją stronę lub ją nosić. Wciąż ćwiczy sprawność dłoni i paluszków oraz podejmuje coraz śmielsze próby chodzenia. Być może odważy się zrobić pierwszy krok.
47-tygodniowe niemowlę:
otwiera szafki, kredensy, wysuwa szuflady;
ćwiczy wstawanie;
potrafi przez chwilę ustać bez podparcia;
chodzi, trzymając się mebli;
celowo wypuszcza przedmioty z rąk;
odkrywa wchodzenie na schody.
Schody są dla malucha w tym wieku czymś fascynującym – nie licz, że powstrzymasz go przed wyprawą na nie. Dlatego zainstaluj barierki na dole i na górzeschodów, aby dziecko nie chodziło po nich bez opieki.
Co potrafi dziecko?
W rozwoju umysłowym i psychicznym niemowlę robi coraz większe postępy:
pokazuje przedmioty palcem wskazującym;
łączy dwie jednakowe sylaby w słowa w rodzaju „da-da” (w sensie „daj”), „ny-ny” („nie”);
używa prostych gestów, np. kręci głową na „nie”;
sygnalizuje, że czegoś chce;
naśladuje gesty.
Rada: śmiech ma ogromny wpływ na kształtowanie się usposobienia i osobowości dziecka. Rozbudzaj więc w nim poczucie humoru. Staraj się jak najczęściej rozśmieszać malucha, rób wesołe miny, zmieniaj głos, dawaj zabawne nakrycia głowy do przymierzenia.
Skoki rozwojowe
Skoki rozwojowe to ważne etapy w rozwoju niemowlaka. Podczas każdego z nich dziecko nabywa nowe umiejętności. W pierwszym roku życia dziecko przechodzi 7 skoków rozwojowych, ostatni przypada na 41.-46. tydzień życia, a więc 47-tygodniowe niemowlę ma go już za sobą. Niemowlę na tym etapie rozwoju jest coraz bardziej świadomym małym człowiekiem. To jest czas kiedy:
odkrywa znaczenie słowa „nie”, jest to jedno z pierwszych słów, których maluch się nauczy;
zacznie odczuwać lęk przed rozstaniem z tobą (lęk separacyjny).
Odkrycie słowa „nie” spowoduje, że będzie testować także znaczenie sprzeciwu i to, gdzie są granice twojego „nie”. W takich sytuacjach:
bądź stanowcza, nie ulegaj próbom wymuszenia krzykiem zmiany stanowiska;
pokaż, co możesz w zamian zaoferować (np. powiedz: „Nie dostaniesz cukierka, ale możesz dostać jabłko”);
jeżeli nadal protestuje, zabierz je z danego miejsca albo usuń sporny przedmiot;
nie nadużywaj słowa „nie”, bo straci swoją moc.
Lęk przed rozstaniem jest częścią rozwoju dziecka. Aby go zmniejszyć:
zostawiaj malucha z osobą doświadczoną, która poradzi sobie z ewentualnym atakiem histerii dziecka;
nie wymykaj się ukradkiem;
rób to w jego obecności, przytul i zapewnij, że niedługo wrócisz;
stwórz miły rytuał pożegnania, na przykład: „Pa, pa, pa! Całuski sto dwa. A jak się zmieści to sto czterdzieści”.
Dla 47-tygodniowego niemowlaka zabawa to nauka i zdobywanie doświadczenia na całe życie. Dziecko uczy się myśleć, rozwiązywać problemy, zauważać podobieństwa i różnice w otaczającym go świecie.
Ćwiczenia i zabawy z niemowlakiem
Baw się z maluchem w zabawy rozwijające jego sprawność ruchową i zmysł równowagi oraz mowę:
siądź lub połóż się na podłodze i pozwól dziecku wspinać się po twoim ciele, przeciskać się pod nim, przeczołgiwać – taki tor przeszkód to naturalny plac zabaw, doskonale przygotowujący do chodzenia;
prowadź malucha za ręce, ale dawaj jedynie lekkie oparcie rączkom, nie pozwalając mu „wisieć” na sobie; chodzi o to, aby sam zaczął wyczuwać podłoże, oceniać odległość, prawidłowo stawiać kroki;
kiedy czytasz książkę lub spacerujesz z nim po domu,pokazuj i nazywaj interesujące go rzeczy;
postaw na stole kilka przedmiotów, wymawiaj ich nazwę i poproś dziecko, aby rączką pokazywało je po kolei, w ten sam sposób ćwiczcie rozróżnianie kolorów;
bawcie się w przebieranki, nakładaj kapelusz, okulary, sztuczne wąsy, ucząc w ten sposób malucha różnicowania ludzi po twarzach, głosach i gestach;
ucz grzeczności, mówiąc zawsze „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę” itd.;
baw się w powtarzanie sylab, łatwiej będzie mu wymówić sylaby zawierające spółgłoski, takie jak „d”, „g” i „n" („m”, „p” i „k” są dla niego trudniejsze).
Rada: ucz dziecko czekania na swoją kolej podczas zabawy.
Zabawki edukacyjne
Warto kupić maluchowi zabawki wspomagające naukę chodzenia i sprawność rączek:
zabawki do pchania i jeżdżenia (ale nie chodziki! – nie uczą one utrzymywania równowagi), zachęcające malucha do wstawania i samodzielnego chodzenia;
pierwsze kredki (grube woskowe kredki będą najlepsze, są nietoksyczne) – niemowlę w tym wieku uwielbia rysować;
farby-pieczątki do malowania palcami;
muzyczne książeczki z piosenkami rymowankami, uczącymi malucha pierwszych słów i kształtów;
pozwalaj na zabawę przedmiotami codziennego użytku – pokrywkami, łyżkami, pudełkami, foremkami, miskami – kuchnia to idealne miejsce do odkrywania dźwięków i kształtów.
Zamiast chodzika pchacz!
Jeżeli chcesz pomóc maluchowi w opanowaniu nauki chodzenia, warto kupić mu zabawkę pchacz. Jest zdecydowanie lepsza od chodzika.
47-tygodniowe niemowlę może buntować się przy ubieraniu i przewijaniu. Czasem umie nawet powiedzieć wprost: „Nie!”.
Porady pielęgnacyjne
Zmienia się rytm dnia malucha, który może potrzebować teraz mniej snu. Podczas gdy noworodek przesypiał średnio 16 godzin na dobę, 47-tygodniowe niemowlę potrzebuje już tylko 13 godzin. Niektóre dzieci odmawiają w tym czasie spania przed południem.
W 47 tygodniu życia twój maluch może mieć już nie tylko pierwsze zęby, w postaci dolnych i górnych jedynek, ale i doczekał się, lub jest w trakcie wyrzynania się, dwójek (dwójki górne wychodzą ok. 6.–16. miesiąca, zaś dolne ok. 7.–16.).
Pamiętaj o myciu pierwszych ząbków i aby zachęcić do tego dziecko, postaraj się, żeby:
mycie ząbków było przyjemnością – pozwól maluchowi wybrać szczoteczkę;
wprowadzaj śmieszne domowe zwyczaje (np. tupanie nóżkami w drodze do łazienki, śpiewanie ulubionych piosenek, robienie śmiesznych min przed lustrem), które sprawią, że będzie sam pamiętał o umyciu zębów;
odwrócić uwagę, posadź na pralce tłumek pluszaków, które będą „obserwować”; maluch zapomni, że nie miał ochoty myć zębów;
bawić się z dzieckiem w mycie ząbków np. lalkom;
myć zęby przy maluchu, dzięki temu będzie wiedział, że ten zabieg jest czymś oczywistym dla każdego;
pozwolić samodzielnie myć zęby, ale uwaga: potem umyj mu ząbki sama, na razie nie jest w stanie dokładnie ich wyczyścić.
Nie przyzwyczajaj niemowlaka do mycia zębów w wannie, gdyż:
podczas kąpieli skupione jest na zabawie i nie będzie zainteresowane myciem zębów;
nie nauczy się prawidłowej techniki mycia;
najlepiej postaw je przed lustrem lub weź je na ręce, tak aby mogło wszystko widzieć, a potem naśladować.
Twój maluch stara się jeść samodzielnie, najczęściej rączką, rzadziej łyżeczką. Konsystencja potraw powinna być bardziej stała, aby zachęcić dziecko do żucia.
Karmienie piersią
Niemowlę może nadal pić twoje mleko, jednak częstotliwość posiłków będzie spadać na rzecz pokarmów stałych. Dziecko będzie piłomleko 3-4 razy dziennie, wypijając łącznie około 680 ml mleka z piersi.
Karmienie butelką
Także w przypadku karmienia mlekiem z butelki, zmniejszy się ilość jego spożycia. Z reguły będzie to trzy razy dziennie (podawaj mleko z butelki wtedy, kiedy dziecko ma taką potrzebę) mleko modyfikowane następne, z dodatkiem różnego rodzaju kasz i kleików, płatków i owoców, ok. 190–220 ml każda porcja.
Rozszerzanie diety niemowlaka
Dziecko powinno zjadać 3-4 posiłki dziennie.
Poszerzaj dietę malucha o pokarmy stałe.
Dawaj dziecku do rąk kawałki owoców i warzyw, tak aby uczyło się gryźć i żuć.
Unikaj dodawania soli i cukru do posiłków; smak wzbogacaj łagodnymi przyprawami jak koperek, pietruszka i majeranek.
Do dań obiadowych dodawaj łyżeczkę dobrej jakości oleju roślinnego np. oliwa z oliwek, olej rzepakowy lub prawdziwe masło.
Do picia między posiłkami podawaj wodę mineralną, niskozmineralizowaną lub herbatki ziołowe dla dzieci.
Przykładowe menu 47-tygodniowego malucha:
kaszka, kleik, pieczywo, biszkopty, sucharki, chrupki ryżowe lub kukurydziane;
twarożek, jogurt, kefir 2-3 razy w tygodniu;
niewielkie ilości pieczywa pszennego lub graham;
2-daniowy obiad: zupa jarzynowa oraz jarzynka z gotowanym mięsem (20g) z dodatkiem ziemniaków, ryżu lub kaszy (np. kuskus, jaglana, jęczmienna);
jajko (3-4 razy w tygodniu, jeżeli dziecko jest alergikiem, podaj samo żółtko);
owoce (nie więcej niż 150 g).
Nie martw się, jeżeli maluch je mniej lub więcej. Dopóki przyrost masy ciała jest właściwy, nie musisz ściśle trzymać się wskazań. Często się zdarza, że dziecko odmawia jedzenia, albo zjada tylko kilka łyżeczek. Nie denerwuj się tym i nie naciskaj – im bardziej będziesz zmuszała je do jedzenia, tym bardziej będzie odmawiało. Dlatego:
daj możliwość wyboru, zgodnie z metodą BLW;
nie karm między posiłkami;
zaufaj organizmowi malucha, który potrafi regulować swoje potrzeby jedzeniowe.
Może się okazać, że twoje dziecko przyhamowało ze wzrostem i nagle z 90 centyla spadło do 50. Czy jest się czym niepokoić? Pamiętaj, że w rozwoju istotne jest także kilka innych czynników, dlatego zwróć uwagę, czy:
wzrost i masa ciała sąproporcjonalne;
maluch osiąga kolejne etapy rozwoju, takie jak siadanie, podciąganie się do stania;
prawidłowo je;
śpi odpowiednią ilość godzin.
Obniżenie tempa wzrostu może wynikać z tego, że:
dziecko urodziło się duże, co skutkuje tym, że w późniejszym czasie „wyhamowuje”, gdyż w genach ma zapisany niższy wzrost;
błędnie naniesiono pomiar na siatki centylowe podczas jednej z ostatnich wizyt albo źle zmierzono dziecko – trudno zmusić malucha do spokojnego stania i precyzyjnego pomiaru.
Brak ochoty na drzemkę przed południem
Możesz uważać, że jedna drzemka, tylko popołudniowa to za mało, dla prawidłowego rozwoju, ale właśnie tyle snu potrzebują niektóre dzieci w tym wieku.
W sytuacji, kiedy maluch nie kaprysi po południu i wieczorem nie jest zbyt zmęczony to znak, że jedna drzemka mu wystarcza.
Jeżeli po południu jest jednak bardzo zmęczony to kładź go spać raz dziennie, tylko trochę wcześniej.
Możesz odrobinę przesunąć porę nocnego spania, aby dostosować je do popołudniowej drzemki.
