Co musi umieć trzylatek?

Co powinien umieć trzylatek?

Tak naprawdę niełatwo odpowiedzieć na to pytanie, bo dzieci nie dojrzewają w tym samym tempie. Poza tym – jak my wszyscy – różnią się od siebie umiejętnościami i talentami. Mimo to spróbujmy. 

Jaki jest „statystyczny” trzylatek?

Trzylatek jest już bardzo mądry

Zadaje mnóstwo pytań i jest wszystkiego ciekawy. Potrafi odpowiedzieć na proste pytania („Do czego służą buty?”, „Co trzeba zrobić, gdy chce się pić?). Ma coraz lepszą pamięć, może już nauczyć się prostej piosenki albo wierszyka.
Wie podstawowe rzeczy na swój temat, np.  czy jest chłopcem, czy dziewczynką, jak ma na imię i ile ma  lat. Radzi sobie z prostą układanką. Wie ile to jest jeden (miś, samochód), ile dwa (misie, samochody), a ile wiele (misiów, samochodów).  
Choć coraz więcej wie o tym, co go otacza, zaczyna też fantazjować i nie zawsze odróżnia prawdę od tego, co sobie wyobraża.

Jeśli dziecko nie zadaje pytań, nie jest ciekawe świata:

• Spróbuj poświęcić mu więcej uwagi. Baw się z nim, rozbudzaj jego ciekawość.
• Nie bombarduj go wiedzą. Co za dużo to nie zdrowo. Nie odpytuj, nie zmuszaj. 

Trzylatek całkiem nieźle mówi

Trzylatek używa kilkuset słów (rozumie jeszcze więcej), buduje kilkuwyrazowe zdania, zadaje pytania, potrafi budować zdania przeczące. Stosuje już reguły gramatyczne, ale robi mnóstwo błędów.
Mówi już o swoich sprawach w pierwszej,  a nie trzeciej osobie („Chcę jeść”, a nie „Jaś chce jeść”).  Rozumie polecenia, potrafi wskazać części ciała i zabawek. Wciąż nie mówi jak dorosły („siafa”, „ziebra”, „lowel”)

Jeśli trzylatek nie mówi albo mówi bardzo mało: 

• Idź z dzieckiem do logopedy, który sprawdzi, czy wszystko jest w porządku i pomoże „rozgadać” dziecko.

Sprawdź, czy twój trzylatek nie mówi za mało

Trzylatek biega, skacze, wspina się na drabinki

Większość trzylatków biega, prawie się nie przewracając, potrafi ominąć albo przeskoczyć przeszkodę, zejść po schodach.

Dzieci w tym wieku uwielbiają harce. Oczywiście jedne są sprawniejsze, inne mniej, jednak powinny już sprawnie się poruszać i umieć korzystać z urządzeń na placu zabaw.

Jeśli twoje dziecko jest mało sprawne fizycznie:

• Staraj się, by dziecko miało jak najwięcej okazji do zabawy na dworze. Zachęć je do korzystania z urządzeń na placu zabaw. Nie strasz go („Zaraz spadniesz”), ale czuwaj nad jego bezpieczeństwem.
• Wspieraj je i pokaż mu jego mocne strony. Najważniejsze, by w siebie wierzyło, bo postawa „i tak się nie uda” tylko pogłębia problem,
• Proponuj zabawy ruchowe, które mu się podobają. Maluch, który nie lubi biegać, być może chętnie będzie tańczył albo kopał piłkę,
• Nie podnoś poprzeczki zbyt wysoko. Lepiej nie stawiaj dziecka przed zadaniami, które je przerastają, bo szybko się zniechęci i z zabawy nic nie wyjdzie.
• Obserwuj dziecko uważnie (także na tle rówieśników), ale ugryź się w język, zanim powiesz mu coś  rodzaju „A Michaś potrafi już narysować pieska!/Ala umie już jeździć na czterokołowym rowerku” Takie porównania ranią i wbrew pozorom nie mobilizują do działania. Malec i tak wie, co potrafi Michaś czy Ala, ale ta wiedza nie wystarczy, żeby robić to co oni. Dziecko, które ma z czymś kłopot, potrzebuje przede wszystkim akceptacji i wsparcia.

Sprawdź także dlaczego warto pokochać plac zabaw