Siła przyjaźni: to, co 9-latka zrobiła dla swojej koleżanki jest naprawdę wzruszające

Do autorki bajki trafił zestaw kosmetyków do pielęgnacji włosów BIOWAX Botanic . Czy można zmienić się w osę i odlecieć w świat marzeń ? Małgosia czasem bawiła się z dziećmi na podwórku, ale na huśtawce w swoim ogrodzie uwielbiała podążać w krainę wyobraźni. Tata wyświetlał jej przeźrocza na ścianie. Bohaterowie baśni byli jej prawdziwymi przyjaciółmi. W książkach odnajdywała życie po drugiej stronie… Przez otwarte okno często wlatywały natrętne osy. Jedna z nich wpadła jej do ucha. Obudziła się i przetarła oczy ze zdumienia. Pokój kołysał się jak łódź zanurzona w morzu. Wokół pływały statki pirackie. Dziewczynka spojrzała na obraz wiszący na ścianie, w okamgnieniu zmienił się w czerwonego ptaka. Chciała wstać i wyjść na spacer z psem, ale poczuła, że dzieje się coś dziwnego. Czyżby zasnęła w kosmatym swetrze taty? Spojrzała w lustro i oniemiała. Była cała owłosiona a z pleców wyrastały skrzydła. Utkane ze snów mieniły się kolorami podobne do materiału, z których szyła ubranka dla lalek. Dotknęła ich by poczuć czy są prawdziwe. W jednej chwili uniosła się, szczęśliwa. Zawsze marzyła o lataniu. To na pewno sen. Z szafki na ubrania wesoło powiewała apaszka mamy. Do pokoju weszła seterka w butach do jazdy konnej taty. -Nie pójdę dziś do parku jak zwykły pies. Chcę poznać twój świat. Może pojedziemy do wesołego miasteczka? - powiedziała z irlandzkim akcentem Dziewczynka nie mogła złapać tchu. Sunia, ukochana przytulanka, z którą nie mogła porozmawiać, przemówiła dziś ludzkim głosem.  -Altunia! Chodź tu, poczeszę cię. -Mów do mnie Alti, tak mam zapisane w rodowodzie. Jestem arystokratką. Możesz mi zrobić wykwintne śniadanie, tym razem zjem jajka na bekonie razem z Tobą przy stole i nie głaszcz mnie bez mojej zgody. -Cieszę się, że mogę z Tobą porozmawiać. Zawsze chciałam wiedzieć co czujesz. Myślę, że nie...

Nie martw się, chyba nie ma mamy, której dziecko nie spadłoby kiedyś z łóżka – przeczytałam na forum i zastygłam. Przeczytałam jeszcze raz. A więc jestem matką idealną! Bo moje dziecko nigdy nie spadło z łóżka… Przypomniałam sobie zaraz zdanie z jakiegoś poradnika: „Chyba nie ma mamy, której nie zdarzyłoby się podczas obcinania dziecku paznokci uciąć kawałka skóry”. Zgroza. Ale mi się to nie zdarzyło. Jeszcze. No tak, zaraz jednak dochodzę do wniosku, że wcale nie jestem taką idealną mamą. Przy myciu główki wlałam córce szampon do oczu. Obyło się na szczęście bez łez. Przy czesaniu coraz dłuższych włosków pociągnęłam zbyt mocno – tym razem Lilia zapłakała. Skarciłam siebie w myślach, ale następnego dnia zrobiłam to samo (naprawdę niechcący)! Innym razem zachwycona patrzyłam, jak Lilia otwiera sama szufladę. Zaraz jednak usłyszałam głośny wrzask – przycięła sobie paluszki! No co ze mnie za matka, przecież powinnam była to przewidzieć! Od kilku tygodni zerkam na wszystkie stoły – usuwam kubki z gorącą herbatą, papierki, monety, bibeloty, małe niejadalne przedmioty… A moja córeczka patrzy na mnie i się ślini. Jejku, ona ma coś w buzi! Szybka akcja, mój palec, córka się wyrywa, ale sytuacja wymaga poświęcenia. Jest! To spinka! Sukces? Co za sukces, przecież mogła się udławić! No co ze mnie za matka?! Gdy była młodsza, zdarzyło mi się nie przewinąć jej w środku nocy, a rano musiałam walczyć z odparzeniami. Na spacer w zimie ubrałam ją za ciepło. A miałam do tego nie dopuścić! Nie sprawdziłam temperatury kaszki (akurat była trochę za gorąca), włożyłam jej za ciasne ubranko (dlatego cały dzień była nie w humorze), a na spacer nie wzięłam smoczka (Lilia była obrażona na cały świat). Ba, zdarzyło mi się upuścić niechcący książeczkę na jej głowę. Na szczęście to była lekka książeczka. Za to tata raz nie...

Jej mama wpadła na pomysł, który przywrócił dziecku uśmiech i wiarę w siebie. Do tej pory dziewczynka była zamknięta w sobie i czuła się odrzucona , a wszystko przez włosy, a właściwie ich niewielką ilość, przez co malutka często była brana przez obcych za chłopca. Dziewczynka ma zawsze długie włosy? 4-letnia córka Janelle Cuilla z Kalifornii czuła się gorsza, ponieważ nie miała bujnych i długich włosów jak inne dziewczynki. Jej mama wpadała na pomysł, aby pofarbować dziewczynce włosy na różowy kolor. To odmieniło życie jej córki. "Nie mogła z dziewczynkami bawić się w księżniczki , ponieważ wyglądała jak chłopiec" – wspomina jej mama. Jak na ironię malutka uwielbiała postać bajkowej Roszpunki, która jak wiadomo, słynęła z włosów niekończącej się długości. Dziewczynka została odrzucona zaraz po tym, jak poszła do przedszkola. Małe koleżanki uznały, że nie może się z nimi bawić , bo... nie wygląda jak dziewczynka. "Dzieci będą dziećmi. Szczególnie w tak młodym wieku nie mają filtra i nie zawsze znają wagę swoich działań" – pomyślała mama. Starała się ze wszystkich sił znaleźć idealne słowa, aby wyjaśnić, dlaczego jej córeczka wygląda inaczej. – Gdyby każda osoba wyglądała dokładnie tak samo, świat byłby nudnym miejscem. Pomyśl o kwiatach. Niektóre kwiaty mają duże płatki, inne mają małe płatki. Niektóre z twoich ulubionych mają ciernie, a niektóre rozpadają się, gdy są dmuchane przez wiatr. Ale za każdym razem, gdy napotykasz kwiat, jesteś podekscytowana, ponieważ kochasz je wszystkie tak samo. Jesteś na tym świecie, maleńkim, cennym, rzadkim kwiatem – tłumaczyła. Włosy to kwestia genów Mama powtarzała jak zaklęcie, że prawdziwe piękno pochodzi z wnętrza , ale dobrze rozumiała, co czuje je malutka córeczka. Janelle, jako mała dziewczynka też miała mizerne włoski . Tak więc zdawała sobie...