Sochaczew: 39-latka zmarła w trakcie porodu. Pękła jej macica

Po nagłośnieniu historii 30-latki z Pszczyny , która zmarła w 22. tygodniu ciąży, do mediów dotarła także informacja o tragedii, do której doszło w szpitalu w Świdnicy. Ciężarnej kobiecie kazano rodzić martwe dziecko. Doszło jednak do wstrząsu septycznego, w którego efekcie pani Anna zmarła.  Śmierć ciężarnej pacjentki w szpitalu 13 i 14 czerwca 2021 r. w szpitalu „Latawiec” w Świdnicy w woj. dolnośląskim zmarła ciężarna kobieta. W niedzielę wieczorem Pani Anna dostała lekkiej gorączki. Czuła się coraz gorzej. Razem z mężem przyjechała do szpitala. „Ok. godziny 23 byliśmy już na oddziale ginekologicznym. Podczas przyjęcia, po badaniach, lekarz stwierdził, że dziecko nie żyje” - powiedział w rozmowie z Onetem mąż pani Anny. Małżeństwo było zaszokowane, ponieważ cztery dni wcześniej byli na prywatnej wizycie u ginekologa prowadzącego ciążę, który nie zauważył żadnych nieprawidłowości. Wyniki USG były dobre, a serce maluszka nadal biło. „W szpitalu stan Ani pogarszał się, miała 40 stopni gorączki. Było jasne, że wiąże się to z sepsą. Personel szpitala wiedział o tym, mimo wszystko kazali jej rodzić martwe dziecko. Podali leki na wywołanie porodu” – relacjonuje pan Łukasz, mąż zmarłej kobiety. Z wypowiedzi męża kobiety wynika, że pani Anna była wszystkiego świadoma – wymieniała z nim wiadomości, rozmawiała także ze swoją siostrą. Ból jednak nie ustępował, a niedługo stan kobiety stał się jeszcze gorszy. Pacjentka zmarła tego samego dnia, kilkanaście godzin po przyjęciu do szpitala. „Dlaczego nie robili cesarki, gdy życie mojej żony było zagrożone?” W rozmowie z Onetem pan Łukasz zastanawia się, dlaczego lekarze nie zareagowali w innym sposób: ”Dlaczego nie robili cesarki, gdy życie mojej żony było zagrożone? Nawet na wypisie napisali, że przyjęto ją z podejrzeniem wstrząsu septycznego. Dlaczego kazali jej...

Są takie sytuacje, których człowiek nie zapomni do końca życia i które zawsze będą go prześladować, choćby nie wiem co. Mnie coś takiego właśnie spotkało. Nigdy sobie nie wybaczyłem, chociaż na nowo próbuję budować swój świat. Ale to będzie ze mną zawsze i wszędzie. Kiedy poznałem moją żonę, byłem najszczęśliwszym facetem na świecie Motyle w brzuchu, te sprawy. To było dziwne, bo czasy szczenięce miałem już dawno za sobą. Ania miała dwadzieścia dziewięć lat i wydawała mi się najwspanialszą kobietą pod słońcem. Kiedy się śmiała, śmiał się każdy w jej otoczeniu. Potrafiła poprawić humor kilkoma słowami i jak nikt piekła sernik z ricotty. Nie chciałem długo czekać ze ślubem. Pobraliśmy się w moje trzydzieste szóste urodziny, niecały rok po naszej pierwszej randce. Idylla wcale nie zmieniła się w rutynę codzienności, gdy tylko nałożyliśmy sobie obrączki. To było niesamowite, ale z dnia na dzień czułem się szczęśliwszy. Kiedy znajomi podśmiewali się ze mnie, twierdząc, że w końcu miesiąc miodowy się skończy, wiedziałem swoje. Nigdy nie przestanę kochać Ani, zawsze będzie tą najważniejszą i jedyną. To Ania zaczęła mówić o dziecku Najpierw nieśmiało napomykała, potem toczyliśmy już poważne rozmowy na ten temat. W sumie nie było na co czekać. Mieliśmy mieszkanie, dobrą pracę, ona bardzo pragnęła zostać matką, a ja chciałem ją uszczęśliwiać. No i wzruszała mnie myśl o maleńkiej istocie, łączącej w sobie część mnie i część jej. Nie obyło się bez problemów, bo mimo usilnych starań Ania nie mogła zajść w ciążę. Robiliśmy mnóstwo badań i całe to płodzenie stawało się coraz bardziej męczące, ale czego się nie robi dla ukochanej kobiety. Wreszcie zaskoczyło. Dwie kreski na teście, radość nie z tej ziemi . Byliśmy w ciąży! Jeszcze kilka miesięcy i powitamy na świecie...

Koronawirus nie odpuszcza, a z powodu COVID-19 coraz częściej umierają też młodzi ludzie. Jedną z ostatnich ofiar pandemii jest 30-letnia laborantka Patrycja Twardowska. Kobieta zachorowała, będąc w zaawansowanej ciąży. Zdrową córeczkę, Idę, urodziła, leżąc pod respiratorem. Była wtedy w śpiączce. Ona sama już się nie wybudziła. Zmarła 10 kwietnia. 30-latka urodziła dziecko, będąc pod respiratorem Jeden z pracowników Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, na którym pracowała Patrycja Twardowska, zorganizował zbiórkę pieniędzy na pomoc dla męża i dzieci zmarłej. Kobieta osierociła jeszcze jedną dziewczynkę, dwuletnią Różę. Miała u swojego boku kochającą rodzinę, a przed sobą całe życie i obiecującą karierę. „Zmarła wtedy, gdy życie powinno się dopiero zaczynać. Pozostał mąż z dwójką dzieci, wskutek splotu okoliczności praktycznie bez źródeł dochodów. [...] Patka była wspaniałą koleżanką, bardzo dobrym pracownikiem oraz – co chyba najważniejsze – uroczym, dobrym człowiekiem. Zapamiętamy ją jako wulkan energii, pełną sympatii dla ludzi i optymizmu” – czytamy na stronie zbiórki. Zbiórka dla Patrycji Twardowskiej Historia 30-latki poruszyła internautów. Na stronie zbiórki pojawia się mnóstwo komentarzy, kondolencji i słów wsparcia.  „Moje serce jest złamane, brak słów na to, co się wydarzyło. Zawsze Patka będziesz w moim sercu, kocham Cię! Wierzę, że kiedyś się spotkamy, w świecie bez bólu, trosk i zmartwień. Nigdy o Tobie nie zapomnę” – napisał anonimowy darczyńca. „Dużo siły dla męża i córeczek!” – dodała inna internautka. „Trzymajcie się kochani! Dużo siły i zdrowia Wam życzę!” – dodał kolejny darczyńca.  Sprawę skomentował też m.in. jeden z absolwentów UW, Rafał Mundry. „To jest prawdziwa, smutna twarz pandemii” – napisał na swoim koncie na Twitterze.  Chociaż autor...