Świat w małych rączkach

Chwytanie to bardzo silny odruch, który pojawia się już w życiu płodowym (jest to tzw. odruch chwytny). Nie wiąże się on jednak ze świadomym wyborem – po prostu, gdy coś dotyka wnętrza dłoni malucha, on automatycznie ją zaciska. Odruch ten zanika najczęściej w okolicy 8. tygodnia życia dziecka. Po nim przychodzi czas na kontrolowane chwytanie. Kiedy pojawia się świadomy chwyt? Zanim maluch nauczy się pewnie trzymać w dłoni różne przedmioty, musi wzmocnić mięśnie szyi i pleców, a następnie ramion i całego tułowia. Kolejnym etapem jest opanowanie i kontrolowanie ruchów rąk oraz palców. Aby do tego doszło, potrzebna jest również prawidłowa koordynacja ręka-oko. Świadome chwytanie pojawia się zazwyczaj ok. 3. miesiąca życia dziecka. Wtedy zacznij zachęcać szkraba do tego, aby brał do ręki różne przedmioty. Jakie? Najlepiej takie, które będą wzbudzały jego ciekawość i stymulowały bodźce. Jak zachęcić dziecko do chwytania? Staraj się zwracać uwagę malucha na pojedyncze przedmioty. Mogą to być zawieszki, które można przypiąć do łóżeczka lub wózka oraz lekkie zabawki. Powinny być kolorowe, aby przyciągnąć uwagę niemowlęcia. Wspieraj koncentrację dziecka, poruszając powoli kolorowymi przedmiotami w prawą i lewą stronę i odwrotnie. Dopiero kiedy szkrab nauczy się wodzić oczami za zabawką, zacznie ją świadomie chwytać. Wtedy właśnie pojawia się fascynacja własnymi rączkami i palcami. Jeśli chcesz zachęcić dziecko do chwytania, postaw na zawieszki-grzechotki – to świetna zabawka, która sprawia frajdę już kilkutygodniowemu bobasowi. Do miękkiej Dzwoniącej Pszczółki można się przytulić, a gdy się nią potrząśnie, radośnie zadzwoni. Z kolei Panda z pięcioma klekoczącymi krążkami wydaje zabawne odgłosy przy potrząsaniu, a Słonik z kuleczką trzyma kolorową piłkę, która obraca się i wesoło grzechocze! Oprócz...

Klocki doskonale stymulują rozwój malucha, pozwalają mu rozumieć otaczający go świat, a a nawet wpływają na kontakty z rodzicami oraz rówieśnikami. W trakcie zabawy z innymi osobami, dziecko uczy dzielenia danymi przedmiotami oraz współpracy w grupie. Co więcej, klocki wzbogacają dziecięcą wiedzę, a także zachęcają do wyrażania uczuć i pragnień. Oprócz tego, kolorowe elementy kształtują wyobraźnię i zdolności poznawcze dziecka. Jak to wygląda w praktyce? Wypróbuj zestaw Pierwsze Klocki Malucha od Fisher-Price® i przekonaj się, jakie umiejętności zdobędzie twoja pociecha! Koordynacja oko-ręka W jaki sposób klocki wpływają na rozwój dziecka? Przede wszystkim chwytanie klocków oraz zabawa w ich wkładanie i wyjmowanie pomaga dziecku w wyrabianiu koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz zręczności. Ponadto klocki usprawnią pracę mięśni i palców, a także rozwijają wyobraźnię przestrzenną i zdolności matematyczne u dziecka. Kto wie, być może za kilka lat okaże się, że twoja pociecha świetnie radzi sobie w szkole z geometrią? Dzięki Pierwszym Klocki Malucha od Fisher Price, maluch będzie mógł trenować zręczność oraz łączenie elementów w całość. Zestaw składa się z 10 kolorowych klocków do sortowania. Można je układać jeden na drugim i wrzucać do poszczególnych otworów.  Gdy, w trakcie zabawy twoje dziecko zacznie zastanawiać się na tym, jakie klocki wrzucić do odpowiednich otworków, ćwiczyć będzie umiejętność rozwiązywania problemów. Chwyt pęsetowy Pierwszym ćwiczeniem, jakie samo dziecko podejmuje, jest chwytanie. Odruch ten polega na tym, że gdy dotykasz wnętrze dłoni dziecka, palce maluszka zaciskają się. Początkowo przedmiotem, który maluch próbuje uchwycić jest z reguły matczyna dłoń. W miarę upływu czasu, gdy dziecko poznaje otaczające go przedmioty, umiejętność chwytania staje się mniej automatyczna, a bardziej przemyślana....

Obserwowanie maleństwa w pierwszych miesiącach życia – jak próbuje poznawać świat, z jakim zaangażowaniem ćwiczy wkładanie rączek do buzi , jak bardzo zafascynowane jest tym, co je otacza, i jak wytrwale próbuje się przesunąć i dostać do zabawki – to jedna z najprzyjemniejszych i najbardziej niesamowitych rzeczy na świecie! Wszystko wkłada do buzi Niemowlę robi tak z kilku powodów. Gmeranie paluszkami czy zabawką w ustach przygotowuje wargi, język i podniebienie do radzenia sobie z pokarmami innymi niż mleko. Wkładanie łapek do buzi jest też wstępnym, i niezbędnym, etapem nauki mówienia . „Trenuje” buzię, szykując ją w ten sposób do trudnej sztuki, jaką jest emisja dźwięków. Wkładanie przedmiotów do ust to także przejaw naturalnej niemowlęcej ciekawości. Dotyk, oprócz słuchu, jest u dziecka w pierwszym roku życia najlepiej wykształconym zmysłem. A w buzi czucie jest najdoskonalsze. „Paca” rączką Dwu-, trzymiesięczne maleństwo wyciąga łapki i stara się trącić zabawkę , a potem uderza w nią całą dłonią. Dlaczego? Bo tak bardzo pragnie wszystko poznać, wszystkiego dotknąć, wszystko samodzielnie sprawdzić! Wyciągnięcie ręki i próba dotknięcia dostrzeżonego przedmiotu wynika z chęci poznania otoczenia. Kontrola dłoni u kilkumiesięcznego maleństwa jest jeszcze nieprecyzyjna, dziecko nie wie, jak daleko powinno wyciągnąć rączkę, by trafić w upragniony cel. Uderzając i „pacając”, metodą prób i błędów, określa odległość. W ten sposób uczy się oceniać dystans dzielący je od zabawki oraz ćwiczy koordynację wzrokowo-ruchową. Zbiera drobne paproszki Każda drobinka jest czymś nowym i ciekawym, więc dziecko chce ją wziąć do ręki. Najpierw umie ujmować przedmioty całą dłonią, ale w miarę doskonalenia funkcji ręki próbuje podnieść je dwoma palcami. I w tym właśnie okresie fascynuje się małymi paproszkami, nitkami,...