Szokujący eksperyment Jamiego Olivera: dzieci nie wiedzą, co to jest pomidor?

1. Noworodki nie mają rzepek kolanowych W każdym razie nie takie, jak starsze dzieci czy dorośli. Pod skórą mają chrząstkę, która wygląda, jak miniaturowa rzepka. Ale nie martw się, właściwe rzepki uformują się z czasem.  2.  li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodkom zdarza się przestać oddychać, gdy śpią. Trwa to tylko parę chwil i jest całkowicie normalne. Jest na to specjalna nazwa - oddychanie okresowe. Stresujące dla rodziców przerwy w oddychaniu biorą się stąd, że noworodek oddycha znacznie szybciej niż małe dziecko czy dorosły. Po serii szybkich oddechów robi sobie coś w rodzaju odpoczynku. Z tego też z czasem wyrośnie 3.  Noworodki nie widzą dalej niż na odległość 30 cm. Tyle im wystarcza, żeby zobaczyć twarz mamy lub taty. Z czasem wzrok im się wyostrza i ok. 1. roku życia ich widzenie nie różni się specjalnie od widzenia osoby dorosłej. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} 4. Noworodki nie potrzebują wody aż do 6. miesiąca życia! Do tego czasu za całe nawodnienie wystarcza im mleko - z piersi lub butelki. ​ 5.  li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodki nie przepadają za solą. Co więcej, do ok. 4. miesiąca życia nie potrafią rozpoznać jej smaku. Na szczęście, nie jest im ona do niczego potrzebna na tym etapie życia. Wszystkie niezbędne składniki...

Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej  niektórzy postrzegają jako niegrzeczne. Tymczasem ich „złe zachowanie” wynika z niewłaściwej obróbki informacji, w której mózg się... trochę pogubił. Bywa też, że takie dzieci są uważane „dziwne”, ponieważ nie chcą lepić z plasteliny, nie chcą chodzić boso, nie dają się czesać. Również przez to, że unikają kontaktu z niektórymi kształtami, fakturami, przedmiotami, wolniej się rozwijają. Przy zaburzeniach integracji sensorycznej wskazana jest odpowiednia terapia, jednak pierwszym krokiem jest diagnoza takich zaburzeń.  Spis treści : Zaburzenia integracji sensorycznej - co to jest? Nadwrażliwość i podwrażliwość sensoryczna Zaburzenia czucia głębokiego Najczęstsze objawy zaburzeń integracji sensorycznej u dziecka   Inne objawy zaburzeń integracji sensorycznej Zaburzenia integracji sensorycznej – przyczyny Zaburzenia integracji sensorycznej u dorosłych Zaburzenia integracji sensorycznej - test Zaburzenia integracji sensorycznej - co to? Zaburzenia integracji sensorycznej to nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu nerwowego dziecka lub osoby dorosłej, przejawiają się one reakcją, która jest nieadekwatna do sytuacji, w której się znajduje.  Zaburzenia SI nie wynikają z wad narządu słuchu czy wzroku, ale niewłaściwej organizacji bodźców przez układ nerwowy. Te dysfunkcje mogą wystąpić u dzieci zdrowych (w normie intelektualnej), ale też u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną lub ruchową, autyzmem , mózgowym porażeniem dziecięcym. Nasilenie objawów może być różne. Pierwsze objawy zaburzeń integracji sensorycznej można zauważyć już u niemowląt – występuje wtedy płaczliwość u dziecka , niepokój, a także problemy z ssaniem. Gdy takie zaburzenia zostaną zdiagnozowane - terapeuta opracowuje program zajęć i odpowiednich ćwiczeń....

Jeśli dziecko po 12. miesiącu życia nie wypowiedziało jeszcze pierwszego słowa, przede wszystkim upewnij się, czy dobrze słyszy. Zaburzenia słuchu to najczęstsza przyczyna powolnego rozwoju mowy. Wcześnie wykryte, łatwiej skorygować. Najprostszy test słuchu, który mogą przeprowadzić rodzice to obserwacja, czy dziecko reaguje na dźwięki. Udaj się do laryngologa, jeśli: dziecko nie reaguje na swoje imię lub polecenia wypowiadane do niego dziecko nie odwraca główki w kierunku źródła dźwięku nie reaguje na głośne dźwięki w pobliżu nie interesuje się historyjkami, które mu opowiadasz ani książeczkami, które mu czytasz nie powtarza po Tobie sylab, nie próbuje z Tobą rozmawiać (po swojemu) nie gaworzy Mów do mnie, mamo Jeżeli masz już pewność, że dziecko dobrze słyszy, możesz stymulować jego rozwój mowy. Nie chodzi o to, aby je ‚popędzać’. Raczej wspomóc naturalną umiejętność, która i tak by się rozwinęła. Dobrze, aby dziecko potrafiło się komunikować, zanim pójdzie do przedszkola . Większość 3-latków potrafi wypowiadać proste zdania, a niektóre posługują się już piękną polszczyzną. Dzieci, które mają z tym trudności, często czują się wykluczone. Bywa, że z tego powodu zaczynają zachowywać się agresywnie. Mogą też stawiać opór przed chodzeniem do przedszkola.  Jak stymulować rozwój mowy Zapomnij o edukacyjnych płytach i bajkach. Mowa to żywy organizm i dziecko musi ją ćwiczyć z żywym człowiekiem. Czyli z Tobą, babcią, rodzeństwem, a nawet logopedą, jeżeli uważasz, że to konieczne. Jak najczęściej ćwiczcie razem. Do tego naprawdę nie trzeba być ekspertem!  dużo mów do dziecka, przy każdej okazji zachęcaj je, aby powtarzało po Tobie sylaby i proste wyrazy  czytaj mu książeczki ćwiczcie język - oblizywanie się, próbujcie dotknąć nosa i brody zadawaj dziecku pytania, słuchaj...