Pakowanie to część podróży, zwykle zajmowało nam 15 minut. Sytuacja zmieniła się, gdy pojawił się Jaś. Po dwóch miesiącach postanowiliśmy udać się na pierwszą dłuższą wyprawę, do rodziców.
Rano prasuję ciuszki Maluszka, pakuję do torby rzeczy moje i Męża, osobno te dla Jasia, kolejna torba to miski, jedzenie i inne akcesoria dla kota. Gotowe. Wynik całkiem niezły, bo uwinęłam się w niecałe pół godziny. Ha, a znajomi narzekają, że pakowanie się z dzieckiem to prawdziwy poligon!
Po południu Mąż wraca z pracy, obiad i wrzucanie rzeczy do auta. Torby do bagażnika, Jasiu w foteliku z tyłu, ja obok, z przodu obok kierowcy kot w wiklinowym koszyku. Jakie to proste! Ostatni rzut oka na dom, radio cicho przygrywa. Ruszamy.
– Wiesz, w weekend ma być ładna pogoda, może wybierzemy się z Jasiem na długi spacer do lasu? – szczebioczę.
– Pewnie! A wzięliśmy aparat?
– Oj, nie. Pożyczymy od taty.
Cholera! Wózka też nie wzięliśmy. Zawracamy do domu. Z garażu wytaczamy wózek – największą na rynku gondolę na kółkach. Z bagażnika wyfruwają torby, całą przestrzeń zajmuje złożony w dwóch częściach pojazd naszego Maluszka. Z nieba zaczynają spadać pojedyncze krople deszczu, a my biegamy wokół samochodu z wypchanymi torbami. Kot zaczyna nerwowo pomiaukiwać. Bagaże lądują na tylnym siedzeniu, kot bez zmian, Jasiu w foteliku.
– A gdzie ja mam usiąść?
Wyciągamy torby. Torba dziecka mieści się na podłodze przed przednim siedzeniem, kocia torba na podłodze za przednim siedzeniem, ja z tyłu, wózek w bagażniku. Co zrobić z naszą torbą? Deszcz przybiera na sile.
– Musimy ją rozpakować.
Koszulki, spodnie, bluzy, buty wtykamy między koła wózka, kosmetyki luzem w gondoli. Atmosfera robi się gęsta. Dobrze, że w przeszłości byłam mistrzem tetris. Wsiadamy, trzaskając drzwiami. Trzask, trzask. Cisza. Jak pauza w V Symfonii Beethovena,
gdy po pierwszym „ta da da dammm” na bezdechu czekasz na drugie.
Deszcz bębni o maskę samochodu, radio już nie gra, ale charczy, kot przestał pomiaukiwać, teraz drze się jak obdzierany ze skóry, Maleństwo robi się purpurowe i już jest gotowe wydać z siebie prawdziwy ryk. Siedzimy w zapakowanym jak cygański tabor aucie i zastanawiamy się, jak to się mogło stać... Najważniejsze jednak, że się udało. Ruszamy.
Felieton nagrodzony w „Twoim Dziecku” nr 1/2015
Zobacz zasady Konkursu na Felieton w miesięczniku „Twoje Dziecko”
Myślisz: niemożliwe? Nie masz racji. Większość maluszków lubi podróże. Szum silnika samochodowego, rytmiczne bujanie wózka a tym bardziej spacer w nosidle najczęściej sprawiają, że dzieci są spokojne, zainteresowane otoczeniem lub po prostu śpią! Dlatego spakuj podręczną torbę swojej pociechy i w drogę! Jedziemy na wycieczkę Bierzemy… malucha w fotelik! Nie ma znaczenia, czy do pokonania masz kilka przecznic, czy może czeka was podróż na drugi koniec kraju, a może i dalej. Twoje dziecko musi podczas podróży czuć się wygodnie i bezpiecznie. A najlepiej, żeby nie trzeba było zastanawiać się nad wymianą fotelika co pół roku, gdy tylko maluch odpowiednio przybierze na wadze. Rozwiązaniem tego problemu jest ewolucyjny Zestaw Modulara BeSafe . To nowy, innowacyjny system BeSafe, z którego dziecko korzysta od urodzenia, aż do około 4 lat. Zestaw Modulara jest modułowym systemem fotelików, używającym jednej bazy ISOfix dla dwóch fotelików. System ten oferuje 2 foteliki: dla niemowlaka oraz dla malucha tyłem lub przodem – cały czas korzystając z jednej bazy ISOfix. Fotelik iZi Go Modular i-Size to to fotelik pierwszej grupy, w którym mama przewozi dziecko wychodząc ze szpitala. Przeznaczony jest on dla dziecka o wzroście do 75 cm. Fotelik wyposażony jest we wkładki, które można wyjąć w momencie, gdy kiedy dziecko podrośnie. Oprócz tego posiada on największą budkę na rynku, a także 5-punktowe pasy uprzęży z magnesem, które ułatwiają wkładanie i wyciąganie dziecka z fotelika. Gdy maluch z niego wyrośnie, kolejny fotelik używa tej samej bazy ISOfix. Fotelik iZi Modular i-Size jest przeznaczony dla dzieci o wzroście 61-105 cm i wadze do 18 kg, co oznacza, że można go używać od ok. 6 miesiąca aż do 4 roku życia. Maluch może w nim jeździć tyłem do kierunku jazdy aż do osiągnięcia 105 cm wzrostu! Rama antyrotacyjna bazy może być bowiem odsunięta, dzięki...
Podpowiemy Ci, jak się przygotować do drogi, by dojechać na miejsce w doskonałych humorach. Początek udanych wakacji to spokojna podróż. Jest kilka rzeczy, o których trzeba pomyśleć, nim ruszycie w drogę – zwłaszcza gdy na pokładzie auta będzie maluch! 1. Zaplanuj wyjazd. Upewnij się, że masz ważny dowód rejestracyjny, opłacone ubezpieczenie OC, w przypadku podróży zagranicznej – „Zieloną Kartę”. Jeśli podróż ma trwać długo, rozpocznij ją jak najwcześniej, by dużą część trasy pokonać, nim słońce zacznie prażyć. Unikaj podróżowania nocą (zła widoczność, zmęczenie kierowcy) i okresów natężenia ruchu (korki, długie oczekiwanie na przejściach granicznych). 2. Sprawdź mocowanie fotelika. Jazda w foteliku to dla malucha jedyny bezpieczny sposób podróżowania. Przy zderzeniu lub nagłym hamowaniu nie utrzymasz go na kolanach, nawet jeśli sama będziesz mieć zapięte pasy (przypinanie siebie i dziecka jednym pasem jest równie niebezpieczne!). Podczas kolizji wypada ono do przodu z siłą 30-60 razy większą niż jego waga. Przy prędkości 60 km/h siła uderzenia dziecka, które waży 25 kg, wzrasta do około tony! Tak więc dla dobra malucha przewoź go tylko w foteliku! Nosidełko dla niemowląt (do 10-13 kg) montuj tyłem do kierunku jazdy. Dzięki temu przy nagłym hamowaniu delikatne mięśnie szyi malca będą mniej narażone na uraz. Nosidełko możesz przypiąć na przednim siedzeniu tylko wtedy, gdy w samochodzie nie ma poduszki powietrznej! Maluchy powyżej 10-13 kg można już przewozić przodem do kierunku jazdy. Dzieci powyżej 15 kg mogą podróżować w fotelikach bez szelek – zapina się je „dorosłymi” pasami (powinny przechodzić przez wszystkie miejsca zaznaczone na foteliku, nie mogą dotykać szyi dziecka, być poluzowane). W większości krajów Europy (np. w Austrii, Chorwacji, Włoszech) dzieci do lat 12 można przewozić...
Jednak zanim wyruszycie, warto odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Kiedy jechać: w nocy czy w dzień? Jak ustawić fotelik: przodem czy tyłem? Jak podróżować z maluchem, by cało i zdrowo dotrzeć na wymarzony urlop? Piszemy, co w niektórych obiegowych opiniach o samochodowych wyprawach z małym dzieckiem jest prawdą, a co nie. Lepiej jechać w dzień, gdy czeka nas długa podróż Prawda/Mit Jazda za dnia dla wielu jest bezpieczniejsza . Kierowca jest wypoczęty i ma dużo lepszą widoczność niż po zmroku. Wadą może być większy ruch na drodze. Podróżowanie w ciągu dnia sprawdza się z dziećmi w wieku przedszkolnym . Są one na tyle duże, że łatwo je czymś zająć: grą, książką czy choćby podziwianiem obrazków za szybą. Gorzej z niemowlakami. Te niechętnie spędzają czas ciasno zapięte w foteliku. Chyba że właśnie śpią. Ale kiedy mija drzemka, to kończy się też spokój w aucie. Z takimi maluchami w długie trasy warto więc wybierać się nocą . Najlepiej ruszać w porze, o której dziecko zwykle chodzi spać. Tak by zasypiało ono w aucie, niemal jak w domu. Dzięki temu powinno być spokojniejsze. Zresztą cichy szum silnika zwykle działa na niemowlaki kojąco. Można wyjąć dziecko na chwilę z fotelika Mit Gdy auto jest w ruchu, miejsce dziecka jest w foteliku . I nigdzie indziej. Tylko tam jest rzeczywiście bezpieczne. Nigdy nie wiadomo, kiedy może dojść do zderzenia. Nawet gdy jedziecie powoli. Jeśli chcecie nakarmić albo przewinąć dziecko, zjedźcie z drogi na postój. Niemowlę płacze? Chce na rączki? Trudno. Musicie się zatrzymać. Wyjmowanie dziecka w trakcie jazdy jest wyjątkowo niebezpieczne. Nawet przy niewielkiej prędkości podczas zderzenia dwóch aut nie ma szans, by utrzymać dziecko w rękach. Jeśli dziecko jest większe, musicie też zwracać uwagę, czy nie nauczyło się przypadkiem odpinać pasy. Jeśli tak, to musicie mu jak najpoważniejszym tonem...
