Ten poród był niezwykły! Naprawdę można tak szybko urodzić?

Chwila narodzin dziecka to piękny czas, ale bez wątpienia powinno się to odbywać w warunkach bezpiecznych dla dziecka i mamy pod okiem doświadczonej pomocy. Pewna rodzina z Lubomina przeżyła jednak chwile grozy podczas porodu. Rodząca została odesłana ze szpitala bez pomocy. Urodziła na tylnym siedzeniu samochodu, w lesie przy minusowych temperaturach. Gdy odejdą wody Późnym wieczorem 7 lutego pani Wiesława Rafałowicz dostała telefon od córki. Odeszły jej wody i pani Wiesława wiedziała, że muszą natychmiast jechać do szpitala. Choć planowali udać się do szpitala w Olsztynie, akcja porodowa zaczęła przebiegać tak dynamicznie , że postanowili podjechać do bliższego szpitala w Dobrym Mieście. Nie ma tam porodówki jednak liczyli, że uzyskają pomoc. Rodzice rodzącej poprosili pielęgniarkę o karetkę, która zawiezie ich córkę do Olsztyna. Wszystko działo się w dużych nerwach, bo poród przebiegał bardzo szybko. Niestety w szpitalu nie było wolnej karetki, a na izbie przyjęć usłyszeli, by zadzwonić na 112. Mimo wykonania telefonu, pomoc nie nadchodziła. Jak relacjonuje pani Wiesława, lekarz ze szpitala zasugerował, by jednak samemu jechać do oddalonego o 25 km Olsztyna. Przez cały czas rodząca krzyczała w bólach, a nikt z personelu nie sprawdził, w jakim jest stanie . Rodzice rodzącej pozostawieni sami sobie, przekonani, że nie mają innego wyjścia, ruszyli do Olsztyna. Ponownie próbowali wezwać karetkę do córki, maluszek jednak nie chciał czekać. Kilka minut drogi od szpitala w Dobrym Mieście przy -10 stopniach wyszła główka. Przerażeni dziadkowie ostatecznie postanowili zatrzymać pojazd na ciemnym poboczu. Zszokowani przyjęli poród przy otwartych drzwiach (samochód był zbyt mały, by udało się inaczej). Maluszka owinęli w kurtkę, a pępowinę obwiązali kawałkiem koszulki. Dopiero wtedy nadeszła pomoc. Do rodziny podjechała karetka, ale nie taka wysłana do...

Chyba w każdej szkole rdzenia powtarzają, że tak szybkie porody, jak w hollywoodzkich produkcjach w zasadzie się nie zdarzają. Mimo to każda ciężarna ma w głowie taki obraz i boi się czy zdąży dojechać na czas do szpitala . Tymczasem od pierwszych objawów porodu do narodzin maluszka mija kilka albo i kilkanaście godzin. Okazuje się jednak, że i w życiu zdarzają się także "filmowe" scenariusze. Wszystko działo się błyskawicznie Do niesamowitego porodu doszło w zeszłym tygodniu w Białej Podlaskiej. Gdy Pani Anna Marcinkowska poczuła w środku nocy skurcze, postanowiła sprawdzić, co się dzieje. Wraz z mężem zdecydowali, że pójdą do szpitala na piechotę, bo było blisko. Ciężarna, jednak nie zdążyła nawet wejść do budynku . Na chodniku przed szpitalem kobiecie odeszły wody. - Wszystko działo się błyskawicznie. Wstyd się przyznać, ale nigdy nawet nie czytałem, jak zachować się w takiej sytuacji. Działałem instynktownie – relacjonuje pan Arek, tata dziecka.   Dumny tata zdradził, że dopiero po 24 godzinach zdał sobie sprawę z tego, co się wydarzyło. Mężczyzna przyznał także, że bardzo pomogli przypadkowi przechodnie. Ktoś wezwał pomoc, była także kobieta, która zasłoniła rodzącą. Personel SOR szybko udał się na miejsce zdarzenia i pomógł podczas trwającego już porodu. – Bardzo bałem się, że dziecko po prostu wypadnie na chodnik. Emocje podczas akcji porodowej były ogromne , lecz nie sposób je opisać. – mówi ojciec dziewczynki. Mężczyzna przekazał swoje dziecko pielęgniarce, a kobietą zajęli się ratownicy.   Malutka przyszła na świat 8 dni przed terminem. Jest zdrowa i zadowolona. W poniedziałek wraz z mamą wyszła już ze szpitala. A czy wy znacie historie tak szybkich i niezwykłych porodów? Opowiedzcie nam o tym! Źródło: dziennikwschodni.pl Zobacz też: Ile trwa poród i czy figura ma wpływ na jego długość?...

Przytulna willa na warszawskim Mokotowie. W kuchni gotuje się obiad. W pokoju, w którym za chwilę urodzi się dziecko, stoją: wielkie łóżko z poduszkami, kołyska i wanna. Cicho i spokojnie. Jedynymi sprzętami wiążącymi to domowe ciepło ze szpitalną porodówką są aparat KTG , UDT i worek sako. Jesteśmy w pierwszym w Polsce Domu Narodzin (sprawdź: dom narodzin – sale porodowe jak ze snu ). Jego założycielka, położna Katarzyna Grzybowska, nie przeszkadza rodzącej parze, zagląda do nich, kiedy ją poproszą lub gdy musi. – Rodzice powinni poczuć, że urodzili sami. Dobra położna nie może w tym przeszkadzać – mówi. Irena Chołuj zaraz wyjedzie, by pomóc przyjść na świat kolejnemu dziecku. Upewni się jeszcze, czy w torbie ma wszystko, czego będzie potrzebowała. Na porody domowe zdecydowała się po 25 latach pracy w szpitalu. Wspomina, że pracując tam, często dyrygowała rodzącymi, ale odkąd zaczęła w domach przyjmować dzieci na świat, zmieniła podejście. Mówi mamie, co ma robić, kiedy ona tego potrzebuje. I tak już od 18 lat. Magdalena Witkiewicz, położna ze szpitala św. Zofii w Warszawie, jest po wieczornym obchodzie. Pracuje tu od 10 lat. Lubi to miejsce, bo tu położne mają dobre podejście do rodzących. – Staram się pomóc kobietom, by w szpitalu czuły się bezpiecznie – mówi. Choć przyznaje, że często ma wyrzuty sumienia, gdy za mało czasu poświęca rodzącej mamie, bo musi zająć się tymi, które już mają dzieci. – Może dlatego wiele kobiet jest rozczarowanych rolą położnych – dodaje.   Zobacz też: poród z punktu widzenia dziecka   Położna – w Polsce i zagranicą Położna w Polsce kojarzy się tylko z porodem. Na Zachodzie natomiast towarzyszy kobiecie od dojrzewania aż do starości. W Holandii np. położne mają zajęcia z dziewczynkami już w przedszkolu. Poza przyjmowaniem porodów opiekują się również kobietami przez całą...