Tajemnicza siła homeopatii

Jak podać dziecku antybiotyk? To problem wielu rodziców niemowlaków i kilkulatków. Lek ma zwykle ostry, gorzkawy i nieprzyjemny smak, dlatego dziecko może go wypluć, zwymiotować albo odmówić przyjęcia. Podpowiadamy, z czym można podać antybiotyk, a z czym nie wolno go mieszać. Wyjaśniamy, jakie są najlepsze sposoby, by bezpiecznie podać dziecku antybiotyk w formie zawiesiny, syropu lub nebulizacji. Jak podać antybiotyk niemowlakowi, żeby nie wymiotował? Istnieją różne sposoby, by podać dziecku antybiotyk. Niemowlęta i małe dzieci do ok. 5. roku życia nie są w stanie przyjąć leku w postaci tabletki, antybiotyk więc podaje im się w formie: zawiesiny; kropli; syropu; czopka; nebulizacji; dożylnie (w szpitalu). Podanie dziecku antybiotyku to ogromny stres dla rodziców, bo dawka musi zostać przyjęta w całości, a maluszek często wymiotuje lub pluje niesmacznym płynem i stanowczo odmawia przyjęcia. Aby dziecko nie wymiotowało, spróbuj podać antybiotyk: W strzykawce. To najlepszy sposób na podanie antybiotyku niemowlakom i małym dzieciom. Strzykawkę (bez igły) z odmierzoną dawką leku skieruj na wewnętrzną stronę policzka dziecka (jest wtedy mniejsze prawdopodobieństwo wyplucia czy zwymiotowania).  W specjalnej butelce, aplikatorze lub smoczku. Produkty do podawania dzieciom leków cieszą się coraz większą popularnością, bo pozwalają na precyzyjne odmierzenie dawki antybiotyku, a ponadto, jak zapewniają niektórzy producenci, płyn w większości omija kubki smakowe dziecka. Warto więc wypróbować taki gadżet, zwłaszcza jeśli maluch nie lubi smaku leków. Jeśli mimo twoich starań dziecko odmawia przyjęcia leku lub wypluwa antybiotyk, wykorzystaj sprawdzone sposoby doświadczonych mam. Możesz: opowiedzieć dziecku historię o lekarstwie (można wymyślić imię leku), które marzy o tym, żeby jechać na...

Najgorzej było chyba w szkole. Kiedy wszyscy siedzieli grzecznie w ławkach, Magdę rozpierała energia. W środku klasówki wychodziła na korytarz albo, zamiast rozwiązywać zadania, wpatrywała się w okno. Jedynie dzięki błyskotliwości udało się jej jakość przejść przez liceum i dostać na dobre studia. Ale pisanie magisterki było już prawdziwym koszmarem! Tydzień przed ostatecznym terminem złożenia prac tonęła jeszcze w stosach notatek i nie wiedziała, od czego zacząć. W ostatniej chwili wstąpiły w nią jakieś nadludzkie siły i w trzy dni uporała się z napisaniem 120 stron! Niestety, w życiu zawodowym nie szło jej już tak dobrze. Ciągle zapominała o ważnych terminach, miała mnóstwo pomysłów, ale zaczynała kilka rzeczy naraz i… nie kończyła ani jednej. Po trzecim wypowiedzeniu poszła po pomoc do terapeuty. Psycholog zasugerował, że Magda może cierpieć na ADHD. Na początku było jej w to trudno uwierzyć. Do tej pory ADHD kojarzyło jej się z chorobą wieku dziecięcego, a ona miała przecież już 35 lat. Zły demon czy geny? Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, czyli ADHD (attention deficit hyper-activity disorder) to zaburzenie neurologiczne, które objawia się głównie impulsywnością oraz problemami z koncentracją. Zaburzenie zostało opisane i nazwane dopiero na początku XX wieku. Wcześniej reakcje osób cierpiących na nadpobudliwość przypisywano wadom ich charakteru. Szczególnie poszkodowane były dzieci, które nie potrafiły dostosować się do dyscypliny panującej w szkole. Jeszcze w XIX wieku powszechne było przekonanie, że opanował je zły duch. Demona starano się wygnać, stosując najróżniejsze kary fizyczne. Trzeba przyznać, że wiedza o ADHD rozwijała się bardzo opornie. Kiedy już odkryto, że nadmiar energii oraz kłopoty z koncentracją nie są skutkiem działania złych mocy ani brakiem wychowania, pojawiły się dziesiątki różnych...

Wiesz dobrze z własnego doświadczenia, co oznacza przeziębienie: ogólne osłabienie, katar, ból gardła i kaszel. Tak zazwyczaj organizm reaguje na atak podstępnych wirusów. Jednak przeziębienie rozwija się kilka dni i czasami na jego pełen rozkwit trzeba poczekać. Tymczasem maluszek najczęściej już wtedy, gdy choroba dopiero się wykluwa i rozwija, jest marudny. Sprawdź, jak odróżnić u malca zły humorek od infekcji. Ból gardła To wyjątkowo podstępna dolegliwość. Twój niemowlaczek przecież nie umie jeszcze jak dwulatek powiedzieć, że go „boli szyja”, tylko zazwyczaj jest smutny, bez humorku i popłakuje. Gdy twoje dziecko wyjątkowo marudzi, zwróć uwagę, czy ma chrypkę, a łatwiej ci będzie skojarzyć jego zły nastrój z chorobą gardła. Jak rozpoznać: Przy zwykłym przeziębieniu drapie w gardle, ale nie jest to na tyle silny ból, który utrudnia przełykanie. Zatem nawet gdy malec ma dobry apetyt, zajrzyj do jego gardła i sprawdź, czy nie jest zaczerwienione. Chwilkę przytrzymaj język końcem łyżeczki (albo palcem wskazującym). Pamiętaj, by przed obejrzeniem gardła malucha i po tym dokładnie umyć ręce. Jak pomóc: Jeśli chcesz przynieść ulgę swojemu maluchowi: - podawaj dużo picia, np. letnią herbatkę z sokiem malinowym, wodę z miodem i cytryną (napój nie powinien być zbyt intensywny), lekkie i niekwaśne kompoty; - starszaka zachęć, żeby wypłukał gardło kilkakrotnie naparem szałwii lub rumianku. Znacznie złagodzą drapanie lub pieczenie; - stosuj inhalacje za pomocą nebulizatora – to skuteczne, zwłaszcza u niemowląt. To ważne! Gdyby pojawiła się gorączka, dziecko zaczęło mieć kłopoty z przełykaniem, na migdałkach zauważyłabyś nalot, skontaktuj się z lekarzem. Kaszelek Zaczyna się często od pochrząkiwania. Potem przeradza się w odkasływanie. Nie wyciszaj kaszlu u malca. To ważny odruch obronny. Jak rozpoznać:...