"Mam tego dość! Dlaczego wszyscy mnie pytają o dziecko?"

Tekst, który poruszył miliony Każdy rodzic, który chciałby choć na chwilę zatrzymać czas, odnajdzie siebie w tej piosence. "Myślę, że niezależnie od okoliczności, ta piosenka łączy ludzi na tym samym poziomie. Pokazuje uniwersalną prawdę, której doświadcza tak wielu z nas. My wszyscy próbujemy zwolnić choć na chwilę, by nie złamać sobie karku. Dlatego ludzie tak emocjonalnie zareagowali na ten tekst" mówi Nichole Nordeman, autorka piosenki. Przeczytaj tekst: To dla ciebie Byłeś różowiutki albo błękitny Byłeś wszystkim, czego chciałam To dla ciebie Nigdy nie przespałeś nocy od północy do rana Czołgałeś się zanim postawiłeś pierwsze kroki Zanim pobiegłeś Zanim wiedziałam Próbowałeś uwolnić swoje palce z mojej dłoni Bo już mogłeś to wszystko robić samodzielnie Przestań dorastać Nie chcesz zostać tu choć minutę dłużej? Wiem, że chcesz już przekroczyć ten próg Ale to wszystko dzieje się tak szybko Pozwólmy temu trwać jeszcze chwilę Wskazałam palcem niebo i chcesz już lecieć A ja jestem twoją największą fanką Mam nadzieję, że o tym wiesz Jak myślisz, możesz coś zrobić Żeby przestać dorastać? To dla ciebie Każdy brakujący ząbek Każda historia opowiedziana na dobranoc Dla ciebie samochody Barbie, walki na miecze świetlne Spanie do południa w niedzielę Musiałeś się czołgać Zanim poszedłeś Zanim pobiegłeś Zanim wiedziałam Uczyłeś mnie Jedynej rzeczy, której może uczyć miłość Trzymajmy się za ręce Kiedy się boisz, jestem zaraz obok Ciebie Proszę, nie przewracaj oczami Wiem, że cię zawstydzam Ale kiedyś zrozumiesz Kiedy weźmiesz w swoją dłoń małą rączkę I zapytasz czy może to zrobić Jestem twoją największą fanką Mam nadzieję, że o tym wiesz Jak myślisz, możesz coś zrobić? W jakiś sposób przestań Przestań dorastać Zobacz teledysk i posłuchaj piosenki:  ...

– Zanim zadasz młodej parze pytanie, kiedy zamierza założyć rodzinę , zanim zapytasz rodziców jedynaka, kiedy zamierzają postarać się o siostrzyczkę lub braciszka dla swojej pociechy, zanim zapytasz 30-letnią singielkę, kiedy chce mieć dziecko , "bo wiesz: zegar tyka", proszę, ugryź się w język. To nie twoja sprawa  – napisała na Facebooku Emily Elisabeth Bingham. Znalezione w sieci zdjęcie z USG dołączyła do postu po to, by przykuć uwagę znajomych. Zrobiła to bardzo skutecznie. Swoim apelem dotknęła ważnego problemu: jej post udostępniono już prawie 76 tysięcy razy a sprawą zainteresowały się media.      (function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/pl_PL/sdk.js#xfbml=1&version=v2.3"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);}(document, 'script', 'facebook-jssdk')); Hey everyone!!! Now that I got your attention with this RANDOM ULTRASOUND PHOTO I grabbed from a Google image search,... Posted by Emily Elizabeth Bingham on  20 września 2015   Wścibskie pytania mogą ranić Emily ostrzega, że zadawanie takich z pozoru niewinnych pytań , może sprawić komuś ból i narazić go na frustrację .  – Nie wiesz, kto zmaga się z niepłodnością , żałobą po poronieniu , problemami ze zdrowiem .  Nie wiesz, kto ma problemy w związku lub jest w wielkim stresie. Nie wiesz,  dlaczego  ktoś zdecydował, że nie chce mieć dzieci – pisze Emily. –  I najważniejsze: niezależnie od tego, czy pragniesz mieć wnuki, czy jesteś pełnym dobrych intencji znajomym lub członkiem rodziny czy po prostu wścibskim sąsiadem,  to absolutnie nie twój interes. "Amen!",  "Dobrze powiedziane!",  "Dziękuję ci za ten post", "Mogę to polubić milion razy?" –  komentują internauci. – Nienawidzę tego pytania –  pisze...

Czy mamy jedynaków powinny mieć wyrzuty sumienia, że ich dzieci będą się wychowywać bez rodzeństwa? Laura Lifshitz, mama jedynaczki, przekonuje, że nikt nie powinien wpędzać mam w poczucie winy tylko dlatego, że mają jedno dziecko . Przeczytajcie, co napisała w serwisie Popsugar. Zgadzacie się z nią? Czy mamy jedynaków to złe matki? "Mam tylko jedno dziecko i, najwidoczniej, niektórzy uważają, że to straszne. Obcy ludzie to komentują i pytają o moją dzietność: Och, ona musi mieć małą siostrzyczkę albo braciszka, po prostu musi! (Ona, czyli moja córka.) Albo te pytania: Czy naprawdę chcesz mieć tylko jedno dziecko?  Tylko jedno. Tak, jakby jedno dziecko nie było samo w sobie darem albo błogosławieństwem. Jakby jedno dziecko było odrażające. Potem, oczywiście, nawałnica komentarzy, bo przecież jedynacy są tacy samolubni i rozpieszczeni albo jedynacy są tacy samotni, mają później o to pretensje do rodziców . Cóż, najwyraźniej bycie jedynakiem przypomina życie trędowatego, jest pełne minusów. Szczerze mówiąc, gotuje się we mnie, kiedy słyszę takie komentarze. Przez większość czasu czułam się fatalnie z myślą, że moja córka najprawdopodobniej będzie jedynym dzieckiem. Po niepowściągliwych wymiotach i dwukrotnym poronieniu zaczęłam myśleć, że może to i lepiej, że bycie mamą to dla mnie jednorazowa sprawa. Później, kiedy rozstałam się z byłym mężem, uświadomiłam sobie, że zegar tyka bardzo głośno. Jestem przed czterdziestką, musiałabym poznać kogoś naprawdę niesamowitego, żeby zajął się mną, gdybym znów miała te wymioty, do tego musiałabym przechodzić przez to wszystko jeszcze raz, dość szybko wziąć ślub. Według statystyk szanse na to są marne i chociaż sklep jest wciąż otwarty , pogodziłam się z faktem, że moje życie pozostanie przedstawieniem dwóch dziewczyn, mnie i mojej córki. To nie jest coś, co wspaniałomyślnie...