Trudne niemowlę - jak z nim postępować?

Bunt trzylatka jest naturalnym etapem rozwoju dziecka, czasami rodzice nie wiedzą jednak w jaki sposób reagować. Jakie są więc porady psychologa? Przede wszystkim pozwól dziecku odkrywać swoją niezależność, daj mu możliwość podejmowania własnych decyzji i doświadczania świata na swój sposób. Nie ograniczaj jego dziecięcej samodzielności i bierz pod uwagę potrzeby rozwojowe malucha. Nie trzymaj się sztywno metod opisanych w poradnikach, tylko dostosuj je do swojego dziecka, ponieważ tak jak każdy dorosły – ono też jest indywidualnością i takiego właśnie podejścia wymaga. Spis treści :  Bunt trzylatka - co to znaczy? Czy lepiej ustąpić zbuntowanemu trzylatkowi? Bunt trzylatka - jak reagować? 4 zasady postępowania ze zbuntowanym trzylatkiem Bunt trzylatka - co to znaczy? Bunt trzylatka zazwyczaj pojawia się kilka miesięcy po buncie dwulatka. Każde dziecko przechodzi go w inny sposób – nie ma więc sztywnych norm w kwestii tego, ile trwa, kiedy się zaczyna. Rozwój psychiczny dziecka jest sinusoidą, okresy buntu przeplatają się z okresami posłuszeństwa i etapami, gdy dziecko jest grzeczne. Jakie są objawy buntu trzylatka? Dzieci np. przeraźliwie krzyczą, rzucają się na podłogę, tupią nóżkami (zarówno w przedszkolu, na placu zabaw, jak i w domu). Inne znów droczą się z mamą, aby w końcu jednak zrobić to, o co ona prosi. Jedną z oznak buntu trzylatka jest także histeria dziecka . To zupełnie normalne zachowanie. Czy lepiej ustąpić zbuntowanemu trzylatkowi? Rodzice trzylatka rzeczywiście nie mają łatwo. Czasem jednak warto odstawić na bok żelazną konsekwencję i pozwolić, żeby maluch postawił na swoim. Jeśli jest to niemożliwe (np. ze względu na bezpieczeństwo), to postaraj się skłonić dziecko do posłuszeństwa – ale nie krzycząc, szarpiąc albo dając klapsy . Spróbuj porozumieć się z dzieckiem , a jeśli konflikt jest...

Gdy maluszek przychodzi na świat, nikt nie oczekuje, że noworodek powie, co mu dolega lub na co ma ochotę. To oczywiste, że płacząc, próbuje dać znać, że jest głodne, potrzebuje bliskości lub coś mu dolega. Gdy dziecko rośnie i zaczyna się coraz sprawniej się komunikować i oczekujemy, że samo poradzi sobie z emocjami i nie będzie płakać "bez powodu". W pierwszych latach życia dziecko wyraża uczucia całym sobą. Również natężenie reakcji emocjonalnych często jest niewspółmierne do siły bodźca. Przedszkolak w niewielkim stopniu jest zdolny do kontrolowania swoich emocji. Zadaniem rodzica jest nauczenie dziecka panowania nad własnymi emocjami i nie chodzi tu o ich tłumienie, a pomoc w ich zrozumieniu i kształtowaniu skutecznych sposobów ich regulacji. Dlaczego płacze? Warto wiedzieć, że łzy niekoniecznie muszą oznaczać smutek. Płacz może być efektem gniewu, frustracji, strachu, podniecenia, zamieszania, niepokoju, a nawet szczęścia. Najczęściej rodzice zadają pytanie "Co się stało?", tymczasem maluch tego nie wie. Brak wystarczających umiejętności werbalnych sprawia, że nie potrafią wyjaśnić, co czują. Nieistotne, jak trywialny jest według ciebie powód płaczu, brak odpowiedniej reakcji pozbawi cię szansy, by nauczyć dziecko, jak radzić sobie ze wszystkimi emocjami , nawet tymi trudnymi. Najgorsze, co możesz zrobić w takiej sytuacji, to powiedzieć "Nie płacz". To nie tylko nie rozwiąże sytuacji, ale wręcz może zaszkodzić. Dajesz do zrozumienia, że emocje nie są ważne i nie rozumiesz, co czuje. Jak reagować na płacz? Badania wykazały, że mózg rodzica natychmiast reaguje na płacz dziecka. Opiekun staje się bardziej uważny i gotowy do działania. Podwyższone tętno i motywacja do działania, często sprawiają, że zachowanie dziecka nas złości. Tymczasem naszym zadaniem jest wspieranie dziecka w zakresie samoregulacji emocjonalnej . Możemy to robić tylko, gdy...

Każdy rodzic marzy, by wiedzieć, jak szybko uspokoić niemowlę. Warto jednak pamiętać, że płacz niemowlaka to jego sposób na komunikację z mamą i otoczeniem. Sposobów na płacz dziecka jest wiele, najpierw jednak spróbuj się dowiedzieć, dlaczego niemowlę płacze. Niektóre niemowlęta płaczą częściej niż inne – jeśli to przypadek twojego niemowlaka, być może masz w domu High Need Baby, czyli wyjątkowo wymagające dziecko. Podpowiadamy, jak je uspokoić. Spójrz na naszą listę 18 sposobów na płacz noworodka i niemowlęcia  – koniecznie wypróbuj je w domu! 1. Jak uspokoić płaczące niemowlę: noś w chuście Kiedy twoje niemowlę płacze, włóż je do chusty lub nosidełka. W krajach, gdzie dzieci są noszone na plecach lub w chustach, nie następują długie okresy płaczu. Umieszczenie dziecka w nosidełku lub chuście daje efekt spowijania i kołysania równocześnie. Dziecko w chuście czuje twoje ciepło, bicie serca, słyszy twój głos. Poza tym noszenie sprawia dziecku przyjemność. Ważne! Nieprawdą jest, że szybkie reagowanie na płacz noworodka lub niemowlaka i branie dziecka na ręce powoduje jego rozpieszczenie. Specjaliści twierdzą, że kiedy matki szybko reagują na płacz niemowlaka, ich dzieci w przyszłości mniej płaczą. Niemowlęta, którym poświęca się dużo uwagi, często przytula, lepiej się rozwijają, a w przyszłości stają się szczęśliwymi i samodzielnymi ludźmi. 2. Ciasno owiń płaczące niemowlę Gdy dziecko płacze, wymachuje rączkami i nóżkami, co wprawia go w jeszcze większy niepokój. Jeśli je otulisz, poczuje się bezpieczne, bo ciepły „kokon” przypomina łono mamy. 3. Szum uspokaja płaczące niemowlę Monotonne niskie dźwięki przypominają dziecku czas sprzed narodzin, gdy towarzyszyły mu odgłosy pracy jelit oraz szum krwi mamy. Teraz włączaj mu suszarkę, pralkę lub odkurzacz. Uwaga, nie wszystkie sposoby na płaczące...