„Sklepy cynamonowe” to powieść, która przedstawia świat widziany oczami dziecka, ale opisuje go w sposób poetycki. Wiele wskazuje na to, że są to wspomnienia z dzieciństwa opisane przez dorosłego, który mistrzowsko włada wyobraźnią i piórem. Przykładem jest opis zakupów zrobionych przez służącą Adelę (porównaną do bogini sadów, Pomony). Zwykłe owoce i mięso przedstawione są jak magiczne substancje z poetyckiej baśni. Dokładne poznanie problematyki i streszczenia „Sklepów cynamonowych" Schulza ułatwi ci pisanie rozprawek nawiązujących do takich motywów jak: szaleństwo, ptaki, magiczne miejsca, labirynt czy dzieciństwo.
Spis treści:
Jest lato. Ojciec Józefa (Józef to dziecko w roli narratora) wyjeżdża do sanatorium. Zostawia syna z matką, starszym bratem i gosposią Adelą. Ich mieszkanie znajduje się na pierwszym piętrze kamienicy. W każdą sobotę Józef wychodzi z matką na spacery po rynku. Niedaleko znajduje się rumowisko. Mieszka tam Tłuja, chora psychicznie dziewczynka. Jej matką jest Maryśka. Narrator opisuje ją jako niską zżółkłą kobietę, która zarabia myjąc podłogi.
W jednym z domów mieszka ciocia Agata. Często narzeka. Główną przyczyną jej zmartwień jest wuj Marek, niski i chudy. Józef spotka również córkę Agaty, Łucję oraz najstarszego syna, Emila. Czuje do niego ogromną sympatię. Chłopak pokazuje Józefowi talię kart z wizerunkami nagich ludzi.
Józef z rodziną mieszkają w kamienicy na pierwszym piętrze. Budynek jest dla chłopca jak labirynt, przestrzeń pełna zagadek i tajemnic. Nigdy nie wiadomo, ile pokojów jest wynajętych.
Wczesną zimą ojciec narratora (Jakub) zaczyna chorować. Większość czasu przesiaduje w domu, kontrolując księgi rachunkowe sklepu z tkaninami, która prowadzi jego żona. Mężczyzna jest pogrążony w świecie liczb, z czasem coraz bardziej traci kontakt z domownikami. Co wieczór rozmawia z Bogiem. Pewnego razu kłóci się z nim, co wywołuje zdziwienie jego bliskich.
Od czasu sprzeczki ze Stwórcą, Jakub coraz mocniej podupada na zdrowiu. Staje się kruchy. Chwile, gdy zachowuje się radośnie lub normalnie, są wyjątkiem. Domownicy przyzwyczajają się do dziwactw starca, który czasem znika na kilka dni w zakamarkach domu, a później znienacka się pojawia.
Jakub w wolnych chwilach pali w piecach i majsterkuje przy karniszach. Korzysta z drabiny i chodzi na niej jak na szczudłach. Wkrótce okazuje się, że jego nową pasją stają się ptaki. Sprowadza jaja ptactwa różnych gatunków, by wykluwały się z nich pisklęta. Sam z czasem zaczyna przypominać ptaka.
Całe stado ptaków lokuje na strychu. Pewnego dnia gosposia Adela załamana bałaganem i fetorem, otwiera okna i wypuszcza wszystkie ptaki. Jakub chce również wznieść się w powietrze. W późniejszych dniach wiele migrujących ptaków zatrzymuje się na dachu tej kamienicy.
Ptasia impreza jest ostatnim wydarzeniem, w czasie panującej nudy. Narrator z podziwem wspomina wyczyny ojca. Domownicy cieszą się z tego, co zrobiła gosposia Adela. Kolejne tygodnie mijają powoli. Któregoś dnia szwaczki Paulina i Polda przynoszą do mieszkania manekiny. Ojciec Józefa od razu dostrzega ich pracę. Od tego momentu zaczyna pojawiać się w towarzystwie panien. Przy okazji przygląda się i chwali ich ciała.
Ojciec Józefa jest zdania, że materia, ze względu na swoją plastyczność, kusi człowieka, by ten kształtował ją tak, jak uważa za stosowne. Jednocześnie mężczyzna sądzi, że człowiek nie ma ambicji, by dążyć do perfekcji. Ojciec tłumaczy, że ludzie formują z materii niepełne kształty, przystosowane tylko do jednej roli.
Następnego wieczoru ojciec Józefa znów podejmuje temat manekinów i materii. Mówi o wielkiej mocy, a zarazem przekleństwie, jakim jest zamknięcie w określonej formie. Gdy manekin przyjmuje rozgniewany wyraz twarzy, trwa on w złości bez końca. Traktat zostaje przerwany przez gosposię.
Któregoś wieczoru po raz kolejny ojciec Józefa przystępuje do wyjaśniania swych przemyśleń. Podkreśla, że materia wykazuje pewne tendencje, przybiera określone wcześniej formy i dostosowuje się do nich. Największe bogactwo form można dostrzec w starych mieszkaniach, pełnych zapomnianych pokoi. Paulina i Polda nie mogą dłużej słuchać słów starego mężczyzny, proszą Adelę, by go uciszyła.
Cały sierpień Józef spędza na zabawie ze szczeniakiem, który niespodziewanie pojawił się w kuchni ich mieszkania. Zwierzak jest nieporadny i bezbronny. Wywołuje uśmiech u domowników. Piesek otrzymuje imię Nemrod i zaczyna zachowywać się zupełnie inaczej. Odgaduje, że to, co mu podsuwają, nie jest nowością, lecz czymś doskonale znanym.
Najdalszą częścią podwórza jest zaułek między komorą, wychodkiem, a tylną ścianą kurnika. Znajduje się tam ogródek. To przestrzeń dzika, wypełniona chwastami. Pewnego dnia, gdy narrator oddaje się polowaniu na motyle, dostrzega miejscowego włóczęgę. Jest przekonany, że mężczyzna cierpi, lecz ten, gdy widzi młodzieńca, śmieje się i ucieka.
W sobotnie popołudnie wuj Karol udaje się z wizytą do letniska położonego o godzinę marszu od miasteczka. Jest tam jego żona z dziećmi. Wuj wraca późno. Śpi do południa, a potem przegląda rachunki. Z trudem odnajduje się w pustym mieszkaniu. Otwierając szuflady, czuje się jak złodziej. Po skończeniu pracy opuszcza dom.
W czasie zimy ojciec narratora zmienia się coraz bardziej. Jego zmysły wyostrzają się, a uwagę pochłaniają dziwne odgłosy. Matka Józefa zabiera męża na spacery, by wprowadzić do jego życia drobne zmiany. Pewnego dnia wybierają się do teatru. Gdy są na miejscu, ojciec uświadomia sobie, że nie zabrał portfela. Po pieniądze idzie Józef. Wędrówka do domu okazuje się dobrym czasem na wspomnienia o sklepach cynamonowych, w których można było kupić ciekawe rzeczy.
Józef postanawia zmienić drogę i skręca w jedną z uliczek. W pewnym momencie uświadamia sobie, że znajduje się obok gmachu gimnazjum. Niewiele myśląc, decyduje się odwiedzić salę, w której profesor Arendt prowadził wieczorne lekcje rysunku. Trafia jednak do gmachu zajmowanego przez dyrektora. Po chwili wraca na ulicę.
Idąc dalej, Józef dostrzega dorożki. Jedna z nich podjeżdża doń i woźnica pyta, czy chce z nim jechać. Józefa nie trzeba długo namawiać. Gdy powóz mija dorożkarzy, woźnica zostawia bohaterowi lejce, a sam dołącza do towarzyszy. Tym sposobem Józef przejmuje stery i rusza w drogę przez las. W pewnym momencie koń zamienia się w konika z drewna. Józef postanawia wrócić do miasta na piechotę.
Ojciec Józefa, Jakub przechowuje w jednej ze swoich szuflad mapę całego miasta. Na tym skrawku papieru wyróżnia się ulica Krokodyli, którą otacza pustka. Jak gdyby twórca mapy nie był pewien, czy w okolicy można znaleźć życie.
Przestrzeń wokół ulicy Krokodyli jest przemysłowo-handlową częścią miasta. Jest pozbawiona barw. Mieszkańcy rzadko się tu zapuszczają. Ludzie, którzy żyli w okolicy ulicy Krokodyli, różnią się od ludzi mających domy w innych częściach miasta. Są niejako „wybrakowani”, podobnie jak to, co można znaleźć w tym regionie.
Nadeszły szare dni, bez świąt, bez niedziel i ojca, którego już nie ma. Mieszkanie wynajmuje telefonistka. Z całego ptasiego gospodarstwa zostaje jedynie wypchany kondor. Józef czuje żal do matki. Zarzuca jej zbyt małą żałobę po ojcu i karakonach. Jakub w ostatnich miesiącach swojego życia pasjonował się owadami. Obserwując je, upodabniał się do nich, podobnie jak wówczas, gdy zajmował się ptakami.
Na strychach dzieją się tajemnicze rzeczy. Butelki, naczynia i inne przedmioty zdają się ożywać. Nadchodzi trwająca trzy dni i trzy noce ciemność połączona z wichurą. Józef nie idzie do szkoły. Bohaterowie nie jedzą obiadu, gdyż ogień wypada z pieca na izbę. Pożar rozprzestrzenia się, przeraża matkę Józefa i Adelę, które pakują dobytek, by uratować go przed ogniem.
Domownicy orientują się, że nie ma ojca. Domyślają się, że jest w sklepie i nie może wrócić przez wichurę. Jeden z subiektów wraz z bratem postanawia wyruszyć do Jakuba z jedzeniem. Przez wichurę nie mogą dotrzeć do sklepu.
Z wizytą przychodzi ciotka Perazja. Zaradna i drobna kobieta oferuje pomoc Adeli w obowiązkach. Ciotka rozpala ogień, gospodyni nad płomieniem opala koguta. Ptak porusza się, po czym płonie. Zdenerwowana ciotka biega i klnie.
Zbliża się pora Wielkiego Sezonu, czas, w którym ludzie odwiedzają sklepy. Nadciągają fale klientów. Jakub szuka subiektów. Mieli mu pomóc w obsługiwaniu gości, lecz wolą flirtować z Adelą.
W pomieszczeniu pojawia się chmara wielobarwnych ptaków. Nie reagują na zaklęcia Jakuba. Ludzie zaczynają rzucać w nie kamieniami. Ptaki lądują na ziemi. Józef jest świadkiem smutnego powrotu ojca o świcie. W tym czasie Adela przygotuje kawę.
Bruno Schulz długo tworzył wyłącznie do szuflady. Nie myślał o wydawaniu swych dzieł. Niesamowite, poetyckie historie zawarte w „Sklepach cynamonowych“ czytała jedynie garstka najbliższych przyjaciół. Pomysł na dzieło pojawił się podczas wymiany korespondencji autora z Dorotą Vogel. Opowiadania zostały opublikowane dzięki Zofii Nałkowskiej, która odkryła talent Schulza.
Świat w opowiadaniach Schulza jest niespotykany i rządzący się swoimi prawami. Nie znajdziemy tam typowych elementów tradycyjnej powieści. Rzeczywistość jest odrealniona, groteskowa, czasem formowana na kształt snu. Największe znaczenie mają refleksje i wspomnienia. Akcja utworu rozgrywa się w małym miasteczku Drohobycz (obecna Ukraina). Czas wydarzeń szacowany jest przed wybuchem I wojny światowej. Mowa jest też o wątkach historycznych i obyczajowych.
Zobacz także:
Rabat 20% na produkty marki Rituals przy zakupach za min. 100 zł. Kod promocyjny obowiązuje w sklepach Rituals, aplikacji oraz na naszej stronie internetowej rituals.com. Z rabatu wyłączone są inne promocje, edycje limitowane oraz kalendarze adwentowe. Szczegóły u Partnera.
20% rabatu na wszystkie produkty nieprzecenione z wyłączeniem marki HKliving. Oferta dostępna na dutchhouse.pl. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 389,99 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu – 311,99 zł.
Twoje ulubione produkty w wyjątkowych cenach. Rabat do -40% na wybrany asortyment dostępny na cocolita.pl. Szczegóły na stronie.
Skorzystaj z kodu WIOSNA40 i otrzymaj 40% zniżki na produkty nieprzecenione, oznaczone tym kodem na eveline.pl/skorzystaj-z-promocji przy zakupach za min. 50 zł. Oferta ważna tylko na eveline.pl w dniach 18-24.04.2024. Kody rabatowe nie łączą się. Szczegóły na stronie.
Skorzystaj z rabatu i kup wyjątkową biżuterię w doskonałej cenie. Z hasłem “SZALENSTWO” -20% na autorskie wyroby ze srebra i srebra złoconego oraz apaszki. Promocja obowiązuje na www.umiar.pl (wpisz kod podczas finalizacji zakupów), a także w butiku stacjonarnym marki na warszawskiej Saskiej Kępie. Szczegóły w butiku i na stronie.
Najniższa cena apaszki ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 455 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu – 364 zł
Najniższa cena kolczyków ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 885 zł
Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 708 zł
Rabat -30% na ofertę kosmetyków marki Bielenda, obowiązuje na bielenda.com. Szczegóły na stronie www.
Na ulicy Krokodylej nic nie jest takie, jak powinno. Jak pisze sam Bruno Schulz: „Fatalnością tej dzielnicy jest, że nic w niej nie dochodzi do skutku [...], wszystkie ruchy rozpoczęte zawisają w powietrzu, wszystkie gesty wyczerpują się przedwcześnie i nie mogą przekroczyć pewnego martwego punktu”. Oprócz streszczenia Ulicy krokodyli przygotowaliśmy opis tytułowego miejsca, a także wyjaśnienie jego symbolicznego znaczenia. Spis treści: Geneza, miejsce akcji i czas akcji w Ulicy krokodyli Ulica krokodyli – streszczenie Opis ulicy Ulica krokodyli – znaczenie Geneza, miejsce akcji i czas w Ulicy krokodyli Opowiadania z tomu Sklepy cynamonowe wpisują się w nurt literatury modernistyczno-ekspresjonistycznej. Występują w nich liczne odwołania do symboli i mitów, zaciera się w nich granica między światem realnym a fantastycznym. W opowiadaniach można zauważyć charakterystyczne dla twórczości Brunona Schulza bogactwo formy i wyszukany styl pisania. Uważa się, że miejscem akcji jest rodzinne miasto Schulza, czyli Drohobycz (w utworze nazwa ta nie została jednak wymieniona). To niewielkie, ukraińskie miasteczko położone nieopodal Lwowa, na wschodnich kresach II Rzeczypospolitej. Czasem akcji jest okres dzieciństwa pisarza, czyli początek XX wieku. Ulica krokodyli – streszczenie Opowiadanie Ulica Krokodyli ukazuje cywilizację, która pod wpływem kultury Zachodu uległa zepsuciu, degeneracji. Bruno Schulz przedstawia katastroficzną wizję rzeczywistości. Pewnego dnia, główny bohater znajduje mapę w biurku ojca. Wkrótce potem znajduje się w okolicach ulicy Krokodylej. Bohater tłumaczy czytelnikom, na czym polega charakter tego miejsca. Mówi, że miasto jest zepsute, czego powodem jest rozwój fabryk, wyrastających jak grzyby po deszczu na wzór cywilizacji zachodniej. Ludzie tu...
Nasze streszczenie Dżumy sprawdzi się przy szybkim powtórzeniu wiedzy przed sprawdzianem w szkole. Powieść ma charakter paraboliczny, co oznacza, że w swojej budowie nawiązuje do przypowieści biblijnych. Z tego powodu utwór można analizować na różnych płaszczyznach: realistycznej i metaforycznej. Podobno, kiedy dzieło przeczytał były prezydent USA Barack Obama, przeraził się. Tym bardziej że nikt, ani w Stanach Zjednoczonych, ani na całym świecie nie brał pod uwagę możliwości pojawienia się epidemii, ani tym bardziej pandemii. Kilka lat później pojawił się jednak COVID-19. Co ciekawe, Dżuma (podobnie jak Miłość w czasach zarazy G. Marqueza) cieszyła się wtedy ogromną popularnością. Spis treści: Dżuma – plan wydarzeń Dżuma – streszczenie Geneza utworu Dżuma Dżuma – opis bohaterów Dżuma – plan wydarzeń Wyjazd żony lekarza, Bernarda Rieux, do sanatorium. Pojawienie się w mieście szczurów. Choroba Michaela. Podejrzenie dżumy. Próba samobójcza Cottarda. Stan zagrożenia. Zamknięcie bram miasta Oranu. Kazanie ojca Paneloux. Próba ucieczki Ramberta. Pojawienie się gazety „Kurier epidemii”. Pierwsze wyzdrowienie. Pożary w mieście. Choroba żony Rieuxa. Test serum wykonany u syna sędziego. Śmierć dziecka. Kolejne kazanie ojca Paneloux. Śmierć księdza i doktora Richarda, choroba Granda. Boże Narodzenie. Śmierć sędziego Othona. Cofanie się epidemii. Ucieczka Cottarda z rąk policji. Ponowne otwarcie bram miasta. Złapanie Cottarda. Śmierć Tarrou. Dżuma – streszczenie Akcja rozgrywa się w mieście Oran. Pewnego dnia doktor Bernard Rieux znajduje kilka martwych szczurów, które później odkrywa również dozorca kamienicy. Według dozorcy, truchła szczurów podrzucili jacyś chuligani. Rieux...
