Każda kobieta w inny sposób przeżywa swoją ciążę i poród. Ba, często zupełnie inaczej przebiegają kolejne ciąże u jednej kobiety. To, co ciężarna czuje przed porodem, bywa mieszanką spokoju, strachu, niecierpliwości i radosnego oczekiwania. Najważniejsze tuż przed narodzinami dziecka jest ukojenie lęków, które mogą narazić przyszłą mamę na zbędny stres.
Pomimo tego, że termin porodu masz wyznaczony za cztery dni, być może nadal czujesz się świetnie, pracujesz zawodowo i załatwiasz mnóstwo spraw, jeżdżąc samochodem po mieście, a energia wprost cię rozpiera. Czasem tylko z niepokojem zerkasz na kalendarz i stwierdzasz, że wyznaczona data narodzin nieuchronnie się zbliża. A przecież ty nie zdążysz! Nie podpisałaś umowy z ważnym klientem, nie wynegocjowałaś porozumienia z kontrahentem, nie złożyłaś do druku zamówionej broszury.
W domu też jeszcze nie wszystko gotowe na przyjęcie maleństwa, które na razie informuje cię o swojej obecności przyjaznymi kopnięciami. Nie masz jeszcze łóżeczka i wózka, a wczoraj wymyśliłaś, że warto by jednak przemeblować pokój, w którym zamierzacie ulokować nowego członka rodziny... Na razie przemawiasz czule do maleństwa, by nie przychodziło na świat za wcześnie i pozwoliło mamie w spokoju dokończyć to, co zamierza. Pocieszasz się też, że przecież w ostateczności wyprawkę dla dziecka może kupić tata. A z przemeblowaniem też zapewne sobie poradzi. Uspokojona, z werwą przystępujesz do dalszej pracy.
Tak upływają ostatnie dni ciąży u wielu kobiet. Ale równie dużo pań w tym okresie nie jest w najlepszej kondycji.
Właśnie minął wyznaczony termin porodu... i nic. Nie odczuwasz żadnych skurczów, czujesz się równie dobrze jak kilka dni temu. Z coraz większą niecierpliwością oczekujesz na sygnały zwiastujące rozpoczęcie porodu. Stajesz się drażliwa i zdenerwowana. Obawiasz się o zdrowie dziecka. W takiej sytuacji najlepiej codziennie kontaktuj się z lekarzem, który uspokoi i zaleci dalsze postępowanie, ale pamiętaj też, że poród do dwóch tygodni po zaplanowanym terminie jest nadal uznawany za normę.
Wiele kobiet w ostatnim okresie ciąży zastanawia się, czy rozpoznają moment, w którym rozpocznie się poród. Inne obawiają się odpłynięcia wód płodowych w miejscu publicznym lub nagłego rozpoczęcia się porodu w autobusie czy sklepie. Niektóre przyszłe mamy pod koniec ciąży boją się, że nie sprostają macierzyńskim obowiązkom albo nawet, że nie będą umieć obdarzyć dziecka instynktowną miłością.
Relaks to najlepsze, co może zrobić przyszła mama. Postaraj się aż do porodu wykonywać ćwiczenia, zarówno gimnastyczne, jak i odprężające. Dużo spaceruj, słuchaj muzyki, oglądaj pogodne, spokojne filmy. Pamiętaj, że każda ciąża musi się skończyć – już wkrótce będziesz trzymała w ramionach swoje maleństwo.
Uwaga! Z hasztagiem #UstąpCiężarnej zakładamy też zamkniętą grupę na Facebooku. Dołączysz?
Zobacz także:
Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie o to, kiedy jechać do szpitala podczas porodu. Dr n. med. Ewa Kurowska ze szpitala Medicover w Warszawie wyjaśnia, że każda pacjentka jest inna i każda akcja porodowa może przebiegać inaczej (nawet każdy kolejny poród u tej samej rodzącej może wyglądać zupełnie inaczej). „My najczęściej proponujemy naszym pacjentkom, aby uzbroiły się w cierpliwość i spokojnie obserwowały kolejne sygnały rozwijającego się porodu” – tłumaczy ginekolog. Skąd zatem wiedzieć, kiedy jest ten właściwy moment na wyruszenie do szpitala podczas porodu? Poród – kiedy do szpitala? Najwyraźniejszym sygnałem porodowym jest czynność skurczowa. Skurcze porodowe to napinanie się macicy. Na początku są niebolesne, ale w miarę rozwoju porodu, stają się coraz częstsze i silniejsze. „Jeżeli czynność skurczowa pojawiająca się co najmniej przez 10 minut utrzymuje się przez 3 godziny, wtedy warto jechać do szpitala” – wyjaśnia dr Ewa Kurowska. Co robić, kiedy pojawią się pierwsze skurcze? Czasami rodząca może pomyśleć, że nie warto jechać od razu do szpitala, gdy pojawiają się skurcze porodowe, ale jednocześnie boi się, że jak będzie spokojnie czekać, w końcu nie zdąży. Czy w takiej sytuacji warto wykonać dla pewności telefon do szpitala? Ginekolog radzi, by tego nie robić. „ Przez telefon nie jesteśmy w stanie zbadać pacjentki i ocenić, czy to już jest początek porodu, czy jeszcze nie. Jeśli rodząca się niepokoi, to lepiej niech po prostu przyjedzie do szpitala na badanie” – twierdzi ekspertka. Odpłynięcie płynu owodniowego: czy jechać do szpitala? „Jeśli chodzi o odpłynięcie płynu owodniowego , to także nie ma potrzeby jechać na sygnale na porodówkę” – mówi dr Kurowska. Warto uzbroić się w cierpliwość,...
Praktykowanie relaksowania się w ciąży ma wiele różnych zalet. Pierwsza to świadomość potrzeb ciała, które zmieniają się podczas tych dziewięciu magicznych miesięcy. Druga – to nauczenie się sterowania oddechem i uspokajania emocji. I trzecia – to doskonały sposób na nawiązanie relacji z twoim dzieckiem na bardzo głębokim, emocjonalnym poziomie. Możesz się z nim kontaktować, jeszcze zanim poczujesz, jak się rusza, okazując mu swoje zainteresowanie, troskę i miłość. Ono odbiera te sygnały, czuje, gdy poświęcasz mu czas i uwagę. Budujesz w nim poczucie, że jest kimś chcianym, ważnym i kochanym. Żyj w zgodzie z potrzebami swojego ciała Szczególnie teraz ważne jest, żebyś nie zmagała się ze swoim ciałem i nie traktowała go jak przeciwnika, którego trzeba pokonać. Twoje ciało jest mądre i warto go słuchać. Gdy jest odprężone, energia może w nim krążyć bez przeszkód. Za troskę odwdzięczy ci się lepszym samopoczuciem, dobrą kondycją dziecka i większym komfortem podczas porodu. Odbieraj więc sygnały płynące z niego: jeśli robi ci się niedobrze na widok wątróbki, to nie jedz jej tylko dlatego, że „ma dużo żelaza”. Gdy w ciągu dnia poczujesz się senna, utnij sobie drzemkę; gdy jesteś zmęczona – zadbaj o odpoczynek. Obserwuj uważnie sygnały, które wysyła Ci organizm i nie wymuszaj na nim zachowań, na które nie ma w tym momencie ochoty. Ćwiczenia na relaks Możesz je wykonywać w każdym miejscu, nawet w pracy. Usiądź wygodnie, postaw obie stopy na podłodze i wyprostuj plecy. Zamknij oczy i skup się na swoim oddechu. Oddychaj spokojnie i w swoim naturalnym rytmie. Myśl „wdech”, gdy wdychasz powietrze, i „wydech”, kiedy je wydychasz. Wystarczy kilka minut, żebyś poczuła przypływ energii. Możesz też zastosować proste ćwiczenie wyobraźni. Połóż się wygodnie, zamknij oczy i oddychaj spokojnie w swoim naturalnym rytmie. Wyobraź...
Stres przed porodem pojawia się u wielu kobiet w ciąży, ale często za przyczynę lęków oraz wysokiego poziomu niepokoju uważa się po prostu fakt bycia w ciąży. Tymczasem ciąża jest z wielu powodów czasem stresującym, a badania naukowe pokazały, że nerwy w ciąży wpływają na rozwój mózgu dziecka! Rzadziej jednak mówi się o tym, że stres przed porodem przekłada się bezpośrednio na sam poród . Stres przed porodem: jak emocje wpływają na poród? Stres przed porodem może w znacznym stopniu zaburzyć przebieg porodu. Hormonalny mechanizm porodu jest skomplikowanym procesem. Najważniejsze są w nim jednak dwie substancje: oksytocyna i adrenalina. W dużym uproszczeniu chodzi o to, aby podczas porodu w ciele kobiety było jak najwięcej naturalnej oksytocyny , a jak najmniej adrenaliny. Stres przed porodem może zmienić właściwe proporcje tych hormonów. Za co odpowiadają hormony, na które bezpośredni wpływ ma stres przed porodem? Oksytocyna , zwana hormonem miłości , wydzielana jest przez matkę po to, aby poród mógł postępować. Warunki idealne dla wytwarzania tego hormonu to spokój, relaks, poczucie bezpieczeństwa, intymność, bliskość (również fizyczna) z partnerem. Adrenalina i kortyzol to z kolei hormony stresu . Pojawiają się w ciele, gdy odbierasz daną sytuację jako zagrażającą, gdy czujesz niepokój, lęk, stres. Ciało się wtedy napina, uwaga koncentruje, przygotowujesz się do odparcia ataku. Zastanów się teraz: czy kiedy czułaś ogromny niepokój, byłaś w stanie skoncentrować się na czymś takim jak miłość bądź inne pozytywne emocje? Poczucie miłości, bliskości, bezpieczeństwa sprawia, że oksytocyna zalewa organizm, jednak z drugiej strony lęk, niepokój, stres, obawa przed oceną sprawiają, że zamiast oksytocyny w ciele pojawia się adrenalina i kortyzol, które znoszą działanie hormonu miłości. Z czysto biologicznego punktu...
