"Założę się, że cię lubi" – usłyszała 4-letnia Joni, kiedy po bójce z kolegą z przedszkola przyjechała do szpitala z głęboką raną na policzku. Recepcjonista chciał ją pocieszyć, wybrał jednak fatalny sposób.
"Kiedy usłyszałam twoje pocieszenia, zrozumiałam, że przemoc wobec kobiet zaczyna się właśnie tutaj. Kiedy dorosły twierdzi, że rana na policzku jest dowodem sympatii, to wtedy uczy moją córkę, że takie zachowanie jest dopuszczalne" – napisała do niego na swoim FB mama Joni, Merritt Smith. Jej post w ciągu kilku dni został udostępniony prawie 35 tys. razy!
"I bet he likes you."Dear man at the registration desk at Children's hospital, l'm positive that you didn't think that...
Posted by Merritt Smith on 6 października 2015
Mama czterolatki nie obwinia jej kolegi o to, że nie umiał opanować swoich emocji. Obwinia jednak dorosłych, którzy wmawiają dziewczynce, że nic się nie stało.
Tłumaczy, że czteroletni chłopiec może jeszcze nie zdawać sobie sprawy ze skutków swojego zachowania. Dorośli muszą jednak zdawać sobie sprawę, że ich słowa kształtują dziecięcy sposób myślenia.
Wszystkie pocieszenia typu: "Popchnął cię? Pewnie mu się podobasz", "Pociągnął za włosy? To takie końskie zaloty", "Przezywa cię? Chłopcy już tak mają" w gruncie rzeczy uczą dziewczynki tego, że przemoc może być oznaką sympatii.
Merritt Smith pisze, że słowa recepcjonisty uświadomiły jej, jak dużo zależy od tego, co mówimy do naszych dzieci:
"Być może nie zdajesz sobie z tego sprawy, ale kiedy mówisz zza swojego biurka do mojej córki, to twoje słowa mają wielką siłę. Czas, żebyśmy wzięli odpowiedzialność za to, co mówimy naszym dzieciom. Nie wmawiajcie więc mojej córce, która musiała mieć zszywany policzek, że kolega uderzył ją dlatego, bo ją lubi" – apeluje.
Czytaj także:
Rzucamy je w zdenerwowaniu, bez zastanowienia albo w przekonaniu, że są skuteczne. Nawet gdy działają na krótką metę, to w gruncie rzeczy przynoszą więcej szkód niż pożytku . 1. Już cię nie kocham (nie lubię) Nigdy, przenigdy tego nie mów! Nawet w żartach. Rodzice są od tego, żeby kochać dzieci bez względu na wszystko. To absolutna podstawa wychowania ! Takie zdania zapisują się głęboko w świadomości - mogą siać spustoszenie w dziecięcej psychice i ranić jeszcze wiele lat po tym, jak dziecko przestanie być dzieckiem. 2. Pójdę sobie i nie wrócę Albo inna odmiana tego zdania: „Oddam cię komuś, jak będziesz niegrzeczny”. Te słowa odbierają niezbędne dla prawidłowego rozwoju poczucie bezpieczeństwa i zaufania do rodziców. Absolutnie zakazane. Jeśli dziecko cię rozzłościło, lepiej powiedzieć mu o swoich uczuciach, a nie straszyć, np.: „Bardzo rozzłościło mnie to, że wyrzuciłeś z szafy wszystkie ubrania. Proszę, żebyś teraz pochował je na miejsce”. Zobacz też: 10 głupot, które mówimy do dzieci 3. Zobacz, mama przez ciebie płacze... ...albo „Dostanę przez ciebie zawału” lub jeszcze inaczej: „Do grobu mnie wpędzisz”. Rodzice często próbują wymusić posłuszeństwo, wzbudzając poczucie winy . To może niekorzystnie wpłynąć na rozwój dziecka, które na ogół i tak robi swoje, ale jednocześnie czuje się odpowiedzialne za zdrowie i samopoczucie rodziców i obwinia siebie, gdy przydarza im się coś złego. Jesteś dorosła i dziecko nie jest odpowiedzialne za twoje uczucia. 4. Tata jest egoistą... ... nic go nie obchodzi, jest niedobry itd. Albo ta sama wersja z mamą. Konflikty z partnerem załatwiaj z... partnerem. Nie mieszaj do tego dziecka. Ono potrzebuje mieć pozytywny obraz obojga rodziców i przekonanie, że jest przez nich kochane. 5. Dlaczego nie możesz być taki jak siostra (brat)? Wszelkie porównania między...
5-letnia Aubrey lubi oglądać na YouTube filmy, na których śliczne, dorosłe panie pokazują jak o siebie dbać. Postanowiła nakręcić własny video tutorial. Poprosiła o włączenie kamery i przystąpiła do dzieła. Jej babcia i mama rozmawiały w pokoju obok. Gdy potem zobaczyły nową fryzurę dziewczynki, były w szoku… Zobacz także: Kucyki - fryzura dla dziewczynki (film) (function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/pl_PL/sdk.js#xfbml=1&version=v2.3"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);}(document, 'script', 'facebook-jssdk')); Is this how you started, EmmaLee Wolf ? Posted by Debbie Arnold on 15 styczeń 2016 "Nie miałam pojęcia, że w kosmetyczce są nożyczki" – powiedziała babcia dziennikarzom ABC News. Zgłosili się do niej, ponieważ udostępniony przez nią na Facebooku film wnuczki obejrzało już prawie 20 milionów widzów . Czy wasze dzieci próbowały już obcinać sobie włosy ? Ostrzegam: prędzej czy później – o ile tylko znajdą nożyczki – pewnie będą próbowały to zrobić. A może nawet spróbują poprawić Wam fryzurę, gdy się zdrzemniecie, tak ja kiedyś swojej mamie… Zobacz także: Twoje dziecko nie jest niegrzeczne, gdy...
To nieprawda, że walentynki są zarezerwowane wyłącznie dla dorosłych. Przecież przedszkolaki też się zakochują. I to bardzo mocno i na zawsze. – Poza tym 14 lutego – tłumaczy psycholog – dziecko może dać prezent nie tylko ukochanej koleżance, ale także najlepszej przyjaciółce, mamie, bratu. Naprawdę warto potraktować to święto jako doskonały pretekst do złożenia życzeń tym wszystkim, których kochamy, lubimy, szanujemy. Dlaczego? Oto kilka najważniejszych powodów. Miło sprawiać przyjemność Kiedy kilkuletnia dziewczynka dostanie pierścionek albo malutkiego misia, na pewno bardzo się ucieszy. Ale ucieszy się także kolega, który go ofiarował. Bo miłe jest nie tylko otrzymywanie podarków, ale także ich dawanie. Dziecko może też zrobić prezent własnoręcznie. Wystarczy kartka papieru, nożyczki, kredki i pomysł na laurkę. Taki podarek jest nawet cenniejszy, bo maluch musi poświęcić czas na jego przygotowanie, włożyć swój wysiłek, by serduszko było dokładnie wycięte, kwiatki ładnie pokolorowane. – Te starania to jak świadectwo uczucia: „Lubię cię więc coś dla ciebie zrobię”. Zobacz też : Walentynki - kartki do wydruku. Nie trzeba się wstydzić uczuć Tak trudno czasem, patrząc prosto w oczy, powiedzieć: „Kocham cię”. Bo mówiąc tak ważne i wzniosłe słowa, człowiek odkrywa najgłębsze swoje uczucia i naraża się na ewentualne zranienie (co będzie, jeśli okaże się, że ona/on nie odwzajemnia mojej miłości?). Ale w święto zakochanych jest inaczej. W tym dniu wyznawanie uczuć jest znacznie prostsze, bardziej naturalne, oczywiste (bo robi to wiele osób). Ola może napisać na karteczce: „Adasiu, kocham Cię”, Kacperek – dać Kasi misia z napisem „dla ukochanej”. Dzieci w ten sposób uczą się przełamywać swój wstyd i dowiadują się, że to nie takie trudne, za to przyjemne. Umieć powiedzieć to sztuka Michałkowi bardzo podoba...
