Urodziła w toalecie. Nie wiedziała, że jest w ciąży

Skąd to wysokie ciśnienie w czasie ciąży? Nagły skok ciśnienia nie powinien być groźny, a jednak. Do szpitala trafiłam w 26. tygodniu ciąży . Byłam przerażona. Na izbie przyjęć - podczas badania - usłyszałam od lekarki pełniącej dyżur: "Chciałabym utrzymać tę ciążę chociaż do 32. tygodnia, ale nie wiem czy nam się uda. Proszę być dobrej myśli". Następnie zabrano mnie na obserwację, starając się zbić ciśnienie . Lekarze prosili, abym się nie denerwowała, bo to może doprowadzić do przedwczesnego porodu . Łatwo powiedzieć! W końcu ciśnienie się unormowało. Można było mnie przewieźć na oddział patologii ciąży. Tam niestety codziennie wieczorem ciśnienie wzrastało. Podawano mi leki na jego zbicie, ale po tygodniu przestały działać. Czułam się coraz gorzej . Nerki przestawały pracować, moje serce też coraz gorzej sobie radziło.  W święta Wielkanocne moja rodzina zamiast cieszyć się rodzinną atmosferą, czekała na rozwój sytuacji. Wszyscy zastanawiali się, co będzie z dzieckiem i ze mną . Czy damy radę? Jest coraz gorzej; trzeba zrobić cesarskie cięcie Mój stan zdrowia pogarszał się. Tuż po świętach lekarze poinformowali mnie, że nie mogą dłużej podtrzymywać ciąży . Czasem tak bywa, że niektórym dzieciom lepiej jest poza brzuchem matki. Pytałam, jakie szanse ma moje dziecko? Lekarz nie chciał dać mi jednoznacznej odpowiedzi. Wymijająco odrzekł, że w moim stanie cesarka jest koniecznością , że muszą ratować moje życie. Zaczęłam płakać. Moje dziecko, moje maleństwo, które noszę pod sercem... W szpitalu nie mieli inkubatora , więc przewieziono nas do innego szpitala. Najpierw położono mnie na salę obserwacji, dopiero około 2.00 w nocy przeniesiono mnie na oddział patologii ciąży . Byłam zmęczona, głodna i przerażona. Liczyłam, że w tym szpitalu znajdą lepsze rozwiązanie niż cesarka. Niestety. Przyspieszono...

1 listopada do szpitala w Starachowicach trafiła kobieta w 8. miesiącu ciąży , pani Iza. Kobieta przestała czuć ruchy dziecka i przyjechała zaniepokojona do szpitala. Badanie USG wykazało, że dziecko nie żyje. Lekarze podjęli decyzję o farmakologicznym wywołaniu porodu. Poród na szpitalnej posadzce Skurcze pojawiły się następnego dnia. Lekarz stwierdził, że "to nie są skurcze", choć zaczęły się pojawiać regularnie co kilka minut. Gdy pani Izie odeszły wody, o pomoc zaczął prosić jej mąż. "Mąż co 10 minut biegał i prosił o pomoc, żeby ktoś przyszedł, żeby cokolwiek zrobił. Siostra stwierdziła, że lekarza powiadamia, a lekarz nie przychodzi. No i urodziłam na podłodze, między jednym a drugim łóżkiem" – powiedziała RMF MAXXX. "Musimy zbadać tę tragedię. Porozmawiać z personelem. Bardzo poważnie podchodzimy do tego kłopotu, który zaistniał na oddziale" – powiedział w rozmowie z RMF MAXXX Marcin Biesiada, dyrektor ds. leczniczych szpitala. Sprawę bada także Prokuratura Rejonowa w Starachowicach. "Będziemy sprawdzać, czy zdarzenie takie miało miejsce i czy doszło do popełnienia przestępstwa" – powiedział prokurator Daniel Prokopowicz, rzecznik prasowy Prokuratury Okręgowej w Kielcach. "Kłopot" czy codzienność w polskich szpitalach? Nie wyobrażamy sobie, co musi czuć kobieta, która zostaje potraktowana w taki sposób... Nazywanie "kłopotem" rodzenia martwego dziecka na szpitalnej podłodze jest co najmniej nie na miejscu. Dla wielu kobiet poród jest traumatycznym przeżyciem. Personel szpitala zbyt często zapomina, że kobiecie należy się szacunek i opieka. Przypadek pani Izy jest wyjątkowy, lekarze i pielęgniarki powinni zrobić wszystko, żeby pomóc jej przetrwać te trudne chwile. Czytaj także:   Urodzisz chore dziecko, dostaniesz 4000 zł. Co dalej? źródło: echodnia.eu, onet.pl

Od lipca 2016 r. NFZ rozpoczyna program opieki koordynowanej nad kobietą w ciąży fizjologicznej, porodzie i połogu. Nad bezpieczeństwem kobiety ma czuwać zespół złożony z ginekologa, położnej oraz lekarzy szpitala. Będzie zapewniał całość opieki nad matką i dzieckiem od początku ciąży do ukończenia przez dziecko pierwszych sześciu tygodni życia . Przeciw planowanym zmianom zaprotestowała część położnych . Uważały, że stracą na tym, a także że prawa kobiet będą ograniczane. Pisaliśmy na ten temat: Miało być lepiej, a będzie... Minister Radziwiłł: to prawo, nie obowiązek Do zarzutów części położnych i opinii wielu kobiet, obawiających się, że zostaną pozbawione prawa wyboru lekarza, szpitala i położnej, odniósł się minister zdrowia Konstanty Radziwiłł: - Jeśli chodzi o kobiety, to ten program jest dla nich tylko ofertą: mogą, ale nie muszą z niej skorzystać . W każdej chwili kobieta może zacząć korzystać z programu opieki skoordynowanej, i w każdej chwili może z niej zrezygnować, wybrać innego lekarza czy położną, czy pojechać do dowolnego szpitala. Nie ma absolutnie żadnych więzów, którymi kobieta w ciąży była związana ze szpitalem, położną czy ginekologiem - zapewnia minister Konstanty Radziwiłł . To szpitalowi powinno zależeć, by zachęcić kobietę, by korzystała ze skoordynowanej opieki. W podtekście: cały zespół będzie się starać, by opieka nad kobietą była lepsza. - Koordynowana opieka ma tę przewagę na niekoordynowaną, że kobietą opiekuje się jednocześnie kilku specjalistów , którzy ze sobą współpracują i zapewniają kobiecie lepszą opiekę i bezpieczeństwo - zapewnia Radziwiłł. Kobiety nie stracą więc możliwości wyboru położnej , lekarza czy szpitala ani w ciąży, ani przed porodem, ani w połogu. A czy na nowych rozwiązaniach stracą położne? Zdaniem ministra nie musi tak być. Lekarz i...