Brud jest dobry? - nowa kampania szokuje rodziców!

Za duży apetyt u dziecka? Idź do lekarza! Lekarz zmierzy i zważy dziecko, a następnie porówna te wartości do norm określonych na siatkach centylowych . Prawidłowe parametry mieszczą się w granicach od 25. do 75. centyla, jednak gdy są one odrobinę wyższe, nie ma powodu do obaw – o nadwadze mówić można dopiero, gdy masa ciała dziecka przekracza 90. centyl, a wzrost wynosi 50 lub mniej. Ruch dla dziecka o dużym apetycie Jeżeli dieta dziecka nie budzi zastrzeżeń lekarza, być może konieczne będzie zapewnienie mu większej aktywności ruchowej. Wiele dzieci całe dnie spędza przed komputerem lub ekranem telewizora. Nie dopuszczaj do takiej sytuacji i już od najmłodszych lat proponuj różnego rodzaju zabawy na świeżym powietrzu . Zabierz dziecko na wycieczkę rowerową za miasto, rozegrajcie w parku rodzinny mecz piłki nożnej lub pójdźcie na spacer nad rzekę – możliwości jest bardzo wiele. Zachęć do takiej formy spędzania czasu wolnego także koleżanki i kolegów twojego dziecka – urządźcie zawody sportowe lub konkurs w skakaniu na skakance czy grze w gumę – dzieciom z pewnością spodobają się tego typu zabawy i już niedługo zaczną spędzać na świeżym powietrzu długie godziny. Zmiana diety dziecka o dużym apetycie A co, gdy konieczna będzie zmiana diety dziecka? Nie wpadaj w panikę, wystarczy zastosować się do kilku prostych zasad: Nie przekarmiaj dziecka – jest to najprostsza i najkrótsza droga do otyłości. Od pierwszych miesięcy życia dziecka obserwuj jego reakcje w trakcie jedzenia - odwracanie główki czy też zaciskanie ust to wyraźna oznaka, że jest już ono najedzone. Podawaj mu jak najwięcej owoców i warzyw: zarówno w formie pysznych sałatek , soków czy przekąsek Wyklucz z diety dziecka napoje gazowane, słodycze i chipsy. Tłuste wędliny zastąp drobiem, słodzone jogurty naturalnymi, zrezygnuj lub podawaj w minimalnych ilościach, masło...

Jak wynika z sondażu , który opublikowano  w Wielkiej Brytanii (ale z ręką na sercu:  czy w Polsce na pewno jest pod tym względem lepiej - np. w listopadzie albo w lutym czy marcu, gdy pogoda pozostawia wiele do życzenia?) 3/4 dzieci spędza na świeżym powietrzu mniej niż godzinę dziennie 1/5 w zasadzie nie wychodzi z domu.  1/9 nie widziała na własne oczy parku , lasu, plaży czy innego naturalnego środowiska.  (źródło: "The Guardian", "Polityka"), Dlaczego dzieci siedzą w domu? Powodów "aresztu domowego" jest mnóstwo. Dzieci siedzą w domu, bo plac zabaw i park za daleko, bo pogoda brzydka, bo mają katar, bo w domu jest bezpieczniej (trudniej skręcić kostkę albo nabić sobie guza,  nie ma w nim obcych ludzi i psów, które mogą ugryźć), bo uczą się czytania i angielskich słówek, bo rodzice nie mają czasu, bo tablet, bo komórka, bo w telewizji jest właśnie świetny program edukacyjny,  bo, bo… (można tak wyliczać w nieskończoność). Dlaczego zabawy na świeżym powietrzu są takie ważne? Nic, absolutnie nic nie może zastąpić zabawy na świeżym powietrzu . Zwykły plac zabaw (albo nawet fragment byle jakiego podwórka)  jest lepszy niż najlepsze zajęcia prowadzone przez super-hiper-specjalistów, najlepszy program telewizyjny, najlepsza aplikacja na telefon. Oddychając świeżym powietrzem dziecko dotlenia wszystkie komórki swojego ciała. Światło słoneczne bierze udział w wytwarzaniu witaminy D3, daje energię i poprawia nastrój. Wspinając się na drabinki, huśtając się , zjeżdżając ze zjeżdżalni, kręcąc na karuzeli, chodząc po krawężnikach i schodkach dziecko intensywnie pracuje nad swoim rozwojem , co będzie procentować przez całe jego życie. Rozwija mięśnie, kościec (by kości mogły zdrowo rosnąć, muszą być poruszane przez mięśnie i obciążane), koordynację wzrokowo ruchową, zmysł równowagi i wiele innych...

Po przeczytaniu oświadczenia mieszkańców jednego z warszawskich osiedli, na usta cisną się słowa: czy to są jakieś głupie żarty?! Jeden z użytkowników Facebooka opublikował zdjęcie prośby mieszkańców. Mieszkańcy proszą, aby rodzice posprzątali "radosną sobotnią twórczość córki". Choć w oświadczeniu nie jest sprecyzowana forma twórczości, autor opublikowanego postu zakłada, że chodzi o... kredę . Uwaga! Wpis zawiera wulgaryzmy:   Drodzy Mieszkańcy Osiedla Lewandów Park I (czystego, mam nadzieję), Warto zacząć od podstaw. Polecam Państwu książkę "Mrówcza zabawa" Ewy Maciejewskiej-Mroczek. Jednym z założeń książki jest stwierdzenie, że zabawa jest pracą dzieci: dorośli chodzą do pracy, dzieci się bawią. To bardzo ważny element w życiu dziecka – ma taką samą wartość, jak praca w życiu dorosłego i nie powinniśmy jej lekceważyć. Zabawa nie jest stratą czasu. Ma znaczenie edukacyjne, wychowawcze, czasem terapeutyczne. Podczas zabawy dzieci nie tylko poznają siebie i swoje możliwości, ale też obserwują otaczający je świat, rozwijają wyobraźnię i kreatywność , uczą się pracować samodzielnie lub w grupie, zwiększają swoją pewność siebie. W przypadku zabaw edukacyjnych maluchy mogą uczyć się logicznego myślenia, poznają literki, cyferki i kolory. Przede wszystkim, zabawa to niezła frajda! W rozwoju dziecka rysowanie jest równie ważne, jak układanie puzzli, zabawa w chowanego czy budowanie z klocków LEGO. Z jednej strony, rysowanie to ćwiczenie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej . Dzieci, które często rysują, mają mniej problemów z nauką pisania. Z drugiej strony, taka forma zabawy to możliwość wyrażenia emocji, zarówno radości i ekscytacji, jak i strachu i niepokoju. Rysowanie to forma opowiadania: dziecko zwierza się ze swoich uczuć albo daje się ponieść fantazji. Z napisanego przez Państwa...