Wymarzony wieczór? Hmm, byłby wtedy, kiedy wiedziałabym, że wszystko w naszym życiu toczy się po mojej myśli, kiedy miałabym pewność, że każdy z nas jest zdrowy i niczego nam nie brakuje. A także wtedy, kiedy byłabym pewna, że następny dzień będzie szczęśliwy i bez zmartwień. Wymarzony wieczór to też taki, kiedy córeczka słodko śpi, a my z mężem przeglądamy zdjęcia od chwili poznania się po narodziny Ani i wspominamy piękne chwilę i planujemy następne. Jest to czas kiedy możemy spokojnie porozmawiać pośmiać się, obejrzeć film, albo po prostu poprzytulać się...
A ja bym chciała, aby czas się zatrzymał, kiedy mój synek zaśnie, abym mogła się nim w końcu nacieszyć. Abym mogła na niego patrzeć, tak długo, jak chcę. Abym nie musiał mieć takiego poczucia: „zaśnij szybko, no odbij już maleńki, muszę jeszcze Amusię wykąpać i położyć spać, no śpij śpij”. Abym mogła tą moją starszą córę potrzymać w wannie tak długo, aż stópki się jej pomarszczą, abym mogła jej czytać tak dużo bajek aż zaśnie. Abym mogła tak jak kiedyś gładzić ją po jej długich blond włoskach i słuchać jak pochrapuje ze zmęczenia. Abym nie musiała szybko wyskakiwać z jej łóżka, bo młodszy synek się przebudził. Chciałabym się nimi nacieszyć, tak po prostu, zatrzymać się i móc wszystkimi zmysłami ich zapamiętać, właśnie teraz, kiedy jedno jest ode mnie tak zależne, a drugie staje się coraz mniej zależne.
Chciałabym aby mój wieczór nie był jednocześnie przygotowaniem do dnia następnego, ale aby był dla nas, dla mnie i dla taty moich dzieci. Chciałabym słuchać co do mnie mówi, a nie „hmkać" jemu, że niby uważam a tak naprawdę obmyślam listę zadań na jutro... Chciałabym dostać taki jeden wieczór, tylko jeden, by nacieszyć się moją rodziną tak, jak tego pragnę najbardziej na świecie, bez spieszenia się. Chyba nie chcę za wiele?
Wymarzony wieczór – może być i wymarzony, i raczej taki codzienny, może to dziwne ale dla mnie magiczne jest to że mogę przeczytać dziecku książkę, że możemy pośmiać się i połaskotać. Nie muszę odprężać się w wannie, fajnie jest zawsze słyszeć: „mamo kiedy wyjdziesz?” Cudowne jest dla mnie to że każdy wieczór mogę spędzić tak wesoło... bo przecież dzieci dorastają, a ja chcę pamiętać najcudowniejsze chwile, każdy uśmiech na twarzy, każdą przeczytaną bajkę czy zakładaną piżamkę... Każde leżenie w łóżku i słowa: „Mamusiu, dobranoc, miłych snów”.
Czytaj więcej: 5 sposobów na releks
Wymarzony wieczór mamy to takie zjawisko nadprzyrodzone, niestety zbyt rzadko występujące w przyrodzie. A mianowicie w taki wieczór jestem nie zmęczona i nie padam na twarz, wszystkie zabawki są poukładane w skrzyni i na półkach, pranie wywieszone i nic aktualnie do prasowania. Obiad na następny dzień już podszykowany i śmieci wyniesione, a podłogi takie czyste i okna lśniące jak kryształ. Do tego drogi mąż cierpliwie zajmuje się naszym kochanym dzieckiem i świetnie sobie radzi ze wszystkim. W taki wieczór wcale nie martwię się niezbyt zasobnym portfelem i listą najpotrzebniejszych rzeczy do pilnego kupienia, a moje odrosty na głowie mogą poczekać parę dni. Nie mam wyrzutów sumienia nad zjedzoną paczką ciastek w czekoladzie i wypitymi trzema kawami przez cały Boży dzień, żeby jakoś nie ryć nosem po ziemi. Puszczam w niepamięć niezbyt miłe uwagi szefowej w pracy, złośliwości pani na poczcie i mały zapał mojej mamy przy pomocy przy dziecku.
Taka jestem wyluzowana tym wymarzonym wieczorem, że nic nie może zmącić oazy spokoju i wyciszenia, jaką się staję. W wymarzony swój wieczór gdy pociecha już słodko lula w objęciach taty, biorę do ręki ulubione książki do popłakania i romantycznych uniesień, jest to ,,Pożegnanie z Afryką'' Karen Blixen lub ,,Co się wydarzyło w Madison County'' Roberta J. Wallera – to moje wytchnienie od wszystkiego. A gdy jakaś nowa książka szybko się kończy to zaglądam na kanał TVP Kultura i jestem na bieżąco z dobrymi filmami oraz koncertami, zapisuję tytuły książek do wypożyczenia. Przy książkach relaksuję się i ładuję akumulatory na kolejny długi dzień mamy, pracownicy i żony, co nie zawsze daje się łatwo i bez stresu ogarnąć, no i wymaga nie lada posunięć logistycznych, aby nasz dom miał ręce i nogi. Wymarzony wieczór mamy takiej jak ja upływa jeszcze na marzeniach i planach, co zrobię dla siebie i dla rodziny ciekawego, gdy wreszcie trafię te właściwe liczby w LOTTO...
Poznaj sekrety zrelaksowanych mam
Rabat 20% na kolczyki oraz akcesoria przy zakupach za min. 299 zł. Rabat 20% na zegarki do 8 000 zł. Szczegóły w salonach i na wkruk.pl
Rabat 25% na kosmetyki dostępny na koicosmetics.pl. Oferta nie dotyczy zestawów. Szczegóły na stronie www.
Rabat 30% na nowoczesne meble, lampy i dodatki do Twojego domu. Oferta nie łączy się z innymi akcjami promocyjnymi. Promocja dostępna na kare24.pl. Szczegóły na stronie.
Rabat do 40% na sprzęt, odzież i akcesoria sportowe dostępny w sklepie stacjonarnym i na Sportano.pl. Szczegóły w sklepie i na stronie.
Rabat nalicza się automatycznie w koszyku. Oferta dostępna na aniakruk.pl. Promocja obowiązuje na prawie całą ofertę, z wyjątkiem produktów przecenionych, kart podarunkowych i zestawów. Szczegóły na stronie.
Rabat na wszystko dostępny na www.basiclab.shop. Promocje nie łączą się. Szczegóły na stronie.
Dostałyśmy ponad 100 wypowiedzi, z których każda to oddzielna opowieść o życiu po porodzie. Co się zmienia wokół? Co się zmienia w nas samych? Przeczytajcie opowieści trzech mamy i jednego ojca. Edyta Chmura: 1. Nigdy nie czułam w sobie instynktu macierzyńskiego, a po urodzeniu synka okazało się, że doskonale potrafię się nim zająć. 2. Małe dzieci uważałam za hałasujące, egoistyczne, ciągle czegoś potrzebujące szkodniki... teraz w każdym dziecku widzę aniołka. Każdym – nie tylko w swoim. 3. Kolejna zmiana powiązana jest z dwoma poprzednimi, a mianowicie: kiedyś dzieci mnie nie lubiły, bo nie wiedziałam jak się mam wobec nich zachować, co powiedzieć, żeby ich nie wystraszyć... Teraz nie mam obaw i chętnie zabawiam czyjeś dzieci. 4. Marnowałam mnóstwo czasu na siedzenie przed komputerem czy inne niekonstruktywne zajęcia, nieustannie twierdząc, że na nic nie mam czasu... Po urodzeniu dziecka zrozumiałam, czym jest faktyczny brak czasu! 5. Kiedyś najważniejszymi rzeczami w mojej torebce był: puder, błyszczyk, lusterko i szczotka do włosów... teraz w torebce nie może mi zabraknąć: minizabawek, smoczka, ubranka na zmianę i innych dzieciowych akcesoriów Elżbieta Kmiecik: 1. Przekonałam się na własnej skórze jak w ciągu dnia można od euforii przejść do totalnego załamania nerwowego z powodu przepełnionej pralki, braku snu i płaczącego malucha, a z dołka znów wyjść na prostą, gdy słodko zaśnie nasze młode. 2. Wszystkie złote rady koleżanek i kuzynek nie sprawdzają się ani na jotę, a ja zostałam sama na placu boju z domowym pobojowiskiem. Już teraz wiem, że lepiej zaufać sobie i swojej intuicji. 3. Nigdy nie uwierzę w reklamy z zadbanymi i sztucznie uśmiechniętymi mamuśkami i niemowlakami, bo moja rzeczywistość jest zupełnie inna. 4. Dopiero z dzieckiem w domu zdałam sobie sprawę, że na dobry rok wypadam z towarzystwa i...
Nie, nie, nie. Nie chcę dopuścić do siebie tej myśli... Nie potrafię nawet tego napisać, a co dopiero powiedzieć... To jest jak koszmar , jak zły sen, lecz on nie mija, nie chce się skończyć, a ja nadal próbuję, nadal się waham. Może to tylko pomyłka. Dlaczego? Dlaczego musiało się to przytrafić właśnie mi? Pierwsze badanie prenatalne , na które szłam szczęśliwa, myśląc o Tobie. A co zobaczyłam na ekranie? To było gorsze niż horror . Jelita, serduszko na zewnątrz organizmu? Jakaś pomyłka... Najgorsza wiadomość dla matki! Przeczytaj: 15 pytań o USG w ciąży Nadzieja umiera ostatnia Kolejna łza za łzą, nieprzespana noc spędzona w toalecie. Wielkim darem było dla mnie to, że mogłam choć przez 4 miesiące cieszyć się Twoją obecnością. Cieszyć się z tego, że po długich staraniach o ciążę , zostanę mamą. I choć dla Ciebie byłam matką tylko cztery miesiące, w moim sercu pozostaniesz na zawsze moim dzieckiem. Umarłeś... Mimo moich starań i walki. Nie rozumiem tego wszystkiego, co się wydarzyło. Może kiedyś czas, Bóg, a może rodzina wytłumaczy mi dlaczego tak musi być. Przecież pokochałam Cię od pierwszej chwili, w której dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Te dwie kreski na teście ciążowym , a znaczą tak wiele. Pojawia się tyle radości i przede wszystkim nadzieja . Która teraz umarła. Odeszła wraz z Twoim odejściem. Ale wierzę, że będzie lepiej. Jestem katoliczką, praktykującą, wiem, że wiara czyni cuda. Czyżby teraz mnie zawiodła? Nie! Może to próba. Może kolejna walka, ale nie przerwę jej, nie poddam się, będę walczyć do końca. Nigdy o Tobie nie zapomnę, będę starać się dalej, aby zapełnić pustkę, choć nie lubię tego określenia. Sprawdź: Jakie badania zrobić po poronieniu? Dziecko z przeszłością Dziś rano przeszła mi przez myśl adopcja . Ale czy teraz poradzę sobie z wychowaniem dziecka z przeszłością. Też...
Posyłanie chorego dziecka do przedszkola świadczy o nieodpowiedzialności rodziców. Pisaliśmy już o Magdzie, która w 36. tygodniu ciąży zaraziła się od 3-letniego synka grypą jelitową. Chłopiec złapał wirusa w przedszkolu. Co myśleć o sytuacji, kiedy mama zabiera chorego malucha... na zakupy? W jaki sposób można usprawiedliwiać takie zachowanie? Przeczytajcie, dlaczego Melissa, mama 3 córek, zabrała swoją gorączkującą 3-latkę na zakupy. Dziecko z gorączką na zakupach "Przyznam się do czegoś, co nie jest zbyt popularne wśród rodziców: zabrałam dziecko z gorączką na zakupy. Później poszliśmy na lody. Tak, czuję się odrobinę winna, bo ten wirus prawdopodobnie był zaraźliwy. Ale zanim mnie potępicie i wyrzucicie mnie na wyspę beznadziejnych rodziców, proszę, wysłuchajcie mojej historii. Mój tydzień rozpoczął się – nie. Pod koniec poprzedniego tygodnia moja najstarsza córka źle się czuła i dostała gorączki. Spędziłam sobotę i niedzielę w domu, ona oglądała telewizję i spała, tak na zmianę. W poniedziałek nie poszła do szkoły i została w domu, zamykając mnie w domu na 3 dni. W poniedziałkowy wieczór nasze ściany zaczęły się kurczyć, przypominały więzienne kraty, nie ściany. W środę moja druga córka złapała wirusa, nie poszła do szkoły, wydłużając moje męki o kolejny dzień. Nie pamiętam, czy to było jeszcze w nocy, czy już rano, kiedy przypomniałam sobie, że nie od tak dawna się nie kąpałam, że moje włosy przestały się ruszać. W czwartek u mojej najmłodszej córki pojawiły się objawy tego paskudnego wirusa, co całkowicie odarło mnie z poczucia świeżości i zdrowych zmysłów. Zaczął się szósty dzień marudzenia, wycierania nosów, podawania leków, kasłania prosto w moją twarz, płakania. W tym momencie płakałam tyle, ile moje dzieci. Nawet nie pamiętałam, kiedy ostatni raz miałam chwilę dla siebie. Każda mama wie,...
