Wymyśl coś!

Adaptacja w przedszkolu dla niektórych dzieci jest trudniejsza niż dla innych. Jeśli przez pierwsze dni dziecko płacze w przedszkolu lub nie chce się z tobą rozstawać, jest to naturalna reakcja. Jeżeli jednak płacz i niechęć nie ustają z codziennym chodzeniem do przedszkola – przyczyna może leżeć gdzie indziej.  Sprawdź, ile zwykle trwa adaptacja w przedszkolu, jakie są możliwe przyczyny problemów z adaptacją i w jaki sposób możesz pomóc dziecku zaaklimatyzować się w placówce. Spis treści:  Jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola? Wskazówki dla rodziców Ile trwa adaptacja w przedszkolu? Problemy z adaptacją w przedszkolu – możliwe przyczyny Gdy maluch nie mówi, czemu nie chce chodzić do przedszkola Adaptacja dzieci w przedszkolu. Podpowiedzi dla nauczycieli Jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola? Wskazówki dla rodziców Pójście do przedszkola to trudny moment i dla dziecka, i dla rodzica. Na szczęście to mija. Niektóre dzieci po kilku dniach dumnie kroczą do przedszkola i rzucają się w wir zabawy, inne potrzebują nieco więcej czasu, aby przystosować się do nowych warunków. Co możesz zrobić, aby dziecko polubiło przedszkole i jak ułatwić mu adaptację? Ucz samodzielności Zanim dziecko rozpocznie przedszkolną przygodę, naucz je: korzystać z toalety lub nocnika, mówić, jak ma na imię i nazwisko, zgłaszać potrzeby (mówić, że coś boli, jest zimno itp.), używać łyżki i widelca przy jedzeniu, ubierać się i zakładać buty. Dzięki temu maluch poczuje się pewniej. Zachowaj spokój Emocje się udzielają - to prawda stara jak świat. Dlatego nic tak nie potęguje rozpaczy dziecka jak nerwowe reakcje rodziców. Nie płacz, nie krzycz, nie zanoś dziecka do sali, a potem nie odrywaj go od siebie – powinno tam wejść samo. I co ważne,  nie pozwól, by...

Ojcowie naszych dzieci są zaangażowani i spędzają z nimi dużo czasu. Pomagają w opiece , dzielimy się z nimi obowiązkami. Przynajmniej powinno to tak wyglądać. Na pewno jest tak, że współczesny ojciec jest bardziej zaangażowany niż ten sprzed 20 lat. Jednak na co dzień, w ferworze pracy, odpowiedzialności i obowiązków, łatwo jest się zagubić i przeoczyć ważne rzeczy. Te małe, ale najistotniejsze. Dlatego mamy dla was, tatusiowie, ściągawkę: oto 9 prostych rzeczy, których dzieci od was potrzebują: Zatańcz z nimi Nawet jeśli nie umiesz tańczyć, dziecku i tak będzie się podobało! Dzieci kochają taniec i uwielbiają wygłupy do muzyki! Zorganizuj domową dyskotekę, puśćcie muzykę i powygłupiajcie się. Nawet nie uwierzysz, jak bardzo to was do siebie zbliży! Takie tańce to wspaniała okazja do budowania więzi. Zgłoś się do testowania i  zdobądź 1 z 200 opakowań Enfamil Premium 3 ! Poczytaj dziecku, tato Znajdź jak najczęściej czas, żeby poczytać z dzieckiem książkę. Nawet, jeśli samo już umie czytać, będzie zachwycone, kiedy to ty przeczytasz mu rozdział książki. Idealnie byłoby, gdyby wieczorne czytanie było codziennym wieczornym rytuałem w każdym domu. Jest wiele powodów, dla których warto dzieciom czytać książki.     Zaskocz je Zaskocz swoje dzieci od czasu do czasu. Weź wolne w pracy albo wróć wcześniej do domu. Zabierz dzieci na spacer w weekend, zaproś je do kina, wymyśl jakąś super atrakcję. Dzieci kochają niespodzianki i trudno im się dziwić – kto ich nie lubi? To prosta droga do tytułu " najlepszy tata świata "! Opowiadaj dzieciom historie Jedną z rzeczy, które dzieci kochają najbardziej na świecie, jest słuchanie opowieści o tym, co ich rodzice robili, kiedy byli mali. Opowiadaj swoim dzieciom różne historie z dzieciństwa, zobacz z jaką fascynacją będą ich słuchać! Oglądajcie rodzinne zdjęcia...

Roczny maluch niechętnie dzieli się zabawkami, nie umie jeszcze czekać na swoją kolej, o byle co obraża się i płacze. Krótko mówiąc, kompan do zabawy z niego kiepski. Na szczęście wcale mu to nie przeszkadza, bo... nie potrzebuje jeszcze towarzystwa rówieśników. Tak małe dziecko lubi bawić się tylko z rodzicami – i trudno mu zrozumieć, że mama akurat nie ma na to czasu czy ochoty. Aby jednak zgodziło się choć przez chwilę zostać samo, musi wiedzieć, w co może się bawić. Malec nie umie jeszcze sam zorganizować sobie czasu. Zanim więc zostawisz go w piaskownicy czy na dywanie, przez chwilę pobawcie się razem. Wymyśl coś niecodziennego: od gry na perkusji z garnków i pokrywek, przez mieszanie makaronu w plastikowej misce aż po kąpiel lalki w dziecięcej wanience (nalej do wanienki kubek wody, postaw ją na środku pokoju i podłóż pod nią złożony ręcznik). Świetnym pomysłem są zabawy, które mogą trwać bardzo długo, np. wkładanie klocków w odpowiednie otwory czy układanie i burzenie wieży z klocków. Choć może się wydawać, że tego typu zabawy nie mają wielu walorów edukacyjnych, nie współczuj swojemu małemu samotnikowi ani nie obwiniaj się, że go zaniedbujesz. Chwilowa samotność wzbogaca wyobraźnię dziecka i uczy koncentracji. Maluch, zamiast wciąż liczyć na pomysłowość mamy, uczy się samodzielnie planować i przewidywać następstwo zdarzeń. Przekonuje się też, że może być sam dla siebie świetnym towarzyszem. Wiele dwulatków umie długo bawić się obok mamy – pod warunkiem, że zabawa jest naprawdę wciągająca, a maluch czuje się bezpiecznie. Uroki samotności Aby samodzielna zabawa nie skończyła się głośnym płaczem maluszka, pamiętaj o spełnieniu kilku warunków. - Bądź w pobliżu. Dzieci zazwyczaj chętniej godzą się na samodzielność, jeśli mama siedzi nieopodal. Nawet jeśli jest akurat zajęta...