Z wizytą w żłobku u niemowlaka

Adaptacja do żłobka Niektóre żłobki oferują rodzicom możliwość uczestniczenia w adaptacji. Mama lub tata mogą wtedy przychodzić do żłobka razem z dzieckiem i towarzyszyć mu przez pierwszy tydzień lub dwa tygodnie. Warto potraktować to poważnie.  Dobrze, żeby dziecko czuło, że wyjście do żłobka to coś pozytywnego. Nawet, jeżeli ma niewiele ponad roczek i nie zrozumie, co to znaczy, że "świetnie spędzi czas z rówieśnikami", pamiętaj, żeby o żłobku mówić przy dziecku w wesołym tonie i z uśmiechem. Adaptacja to także czas dla rodziców, żeby przyzwyczaili się, że od teraz ktoś inny będzie zajmował się ich dzieckiem. Podczas adaptacji zastosuj się do próśb i poleceń pań opiekunek. To one będą pracować z twoim dzieckiem przez następne miesiące. Podczas adaptacji masz szansę pokazać dziecku, że to akceptujesz. Nie chcesz też, żeby dziecko kojarzyło żłobek jako miejsce konfliktów. Interweniuj tylko wtedy, gdy to naprawdę konieczne.  A może punkt opiekuna dziennego?  Punkt opiekuna dziennego to miejsce, w którym obecność rodziców jest wręcz wymagana. Rodzice zapisują się na dyżury raz w tygodniu i pomagają opiekunkom zajmować się grupą 5 dzieci. To może być dobre rozwiązanie dla rodziców, którzy mają bardziej elastyczny czas pracy lub nie pracują (np. jedno z nich), ale chcą, żeby dziecko przyzwyczajało się trybu, który będzie obowiązywał w przedszkolu. W punkcie adaptacja trwa tyle czasu, ile potrzebuje dziecko, nawet miesiąc.  Gdy żłobek nie przewiduje czasu na adaptację Są takie żłobki, gdzie rodzice już pierwszego dnia zostawiają dziecko samo. Paradoksalnie, taka adaptacja może przebiegać łatwiej, bo dziecko dostanie jasny komunikat – teraz zajmuje się mną ta pani, a nie mama czy tata. Jest to opcja trudniejsza dla rodziców, którzy na pewno będą się denerwować, czy dziecku w żłobku nie dzieje się krzywda.  W żłobku...

Decyzja zapadła, niani nie będzie. Dziecko idzie do żłobka . Ale co z posiłkami? Wiesz, jaki bałagan generuje twoje dziecko, kiedy rozpoczynacie obiad w waszej ulubionej opcji BLW , prawda? I domyślasz się, że w żłobku czy przedszkolu panie nie będą chętne, by zamienić jadalnię w taki sajgon... Wbrew pozorom, są żłobki, gdzie nie tylko się akceptuje jedzenie metodą BLW , ale wręcz do niej namawia! Bo dzięki takiemu podejściu więcej maluchów ma szansę przekonać się, jak zwykłe jedzenie może mieć różne i ciekawe nie tylko smaki, ale też konsystencje, zapachy, a nawet... dźwięki. Przecież zupełnie inaczej chrupie marchewka niż herbatnik , prawda?    Dlatego, jeśli jeśli wiesz, jak karmić metodą BLW i w waszym domu twój Bobas Lubi Wybór , masz spore szanse, że w otwartym na mądre nowości żłobku lub przedszkolu również będzie mógł jeść według założeń metody BLW. Odwagi! Poznaj plusy rozszerzania diety niemowlęcia metodą BLW i przedstaw je w żłobku. Wspomnij koniecznie paniom, że dzięki BLW: 1. Zamiast burych papek dziecko poznaje smak pojedynczych produktów , ich zapach, konsystencję oraz kolory. 2. W ciągu kilku miesięcy dziecko wokół siebie robi coraz mniej bałaganu i uczy się samodzielnie jeść . 3. Dziecko uczy się, że jedzenie to wspólna i bardzo przyjemna rzecz , a nie zmuszanie do łykania papek, czy tego chce czy nie... 4.  Maluchy chętniej siadają do posiłków , zawsze jedzą same, i to z przyjemnością – a to bezcenne dla atmosfery w grupie. 5. Panie przypomną sobie, jak to jest jeść posiłek z dzieciakami , a nie na szybko, po maluchach, kiedy wszystko zachęcająco pachnie, a w brzuchu burczy... :)  

Mój niespełna dwuletni Marcelek zadebiutował w żłobku . Płakałam razem z nim, stojąc za drzwiami i słuchając jego okropnego pisku, stukania w drzwi itp. Chciałam wejść i go przytulić, zabrać stamtąd. Jednak wiedziałam, że jeśli tak zrobię, nie będzie chciał wrócić. A na to sobie pozwolić nie mogłam, bo pracuję. Po ponadgodzinnym płaczu uspokoił się i włączył do zabawy. Z sali nadal dobiegał płacz innych dzieci. Chcę wierzyć, że synek da radę i z każdym dniem będzie lepiej. Ale rozterka pozostaje.  Mama dwulatka Rozstanie z dzieckiem po dłuższym okresie bycia z nim w domu to ciężkie przeżycie dla mamy. Dla malca oznacza zmianę, która często wprowadza jego rozwój na nowe tory. Pani synek poszedł do  żłobka w okresie, kiedy większość dzieci staje się powoli gotowa do separacji z mamą, do zwracania uwagi na inne dzieci i dorosłych, zaciekawienia nimi. Warto pamiętać, że w żłobku dziecko świetnie się rozwija , a im później dziecko pozna życie grupy, życie pozadomowe, tym separacja może być trudniejsza. Lepiej jednak wprowadzać te zmiany stopniowo. Innym sposobem, by pomóc i sobie, i dziecku w tej sytuacji, jest nabranie silnego przekonania, że dziecku nie dzieje się krzywda . Przeciwnie, to sytuacja potrzebna do prawidłowego rozwoju społecznego. Bez tego przekonania mamy często mają poczucie winy, które przekłada się na niepokój dziecka. Zaczyna ono odczuwać lęk przed rozstaniem i nowym miejscem jak przed czymś niebezpiecznym. Tak istotna zmiana w trybie życia malucha wymaga przekonania, że miejsce, w którym spędza on tyle godzin, jest dla niego dobre. Trzeba wybrać dobry żłobek , bo dziecku przestraszonemu zmianą warto o tym mówić, a jak najmniej pokazywać niepewność i lęki. W sytuacji rozstania łzy są nieuniknione. Radzę pytać opiekunki w żłobku , jak długo trwa adaptacja dziecka, czy potem zaczyna się ono bawić, słucha wskazówek....