Zabawą pokonaj problemy dziecka

Marzysz, by Twoje maleństwo jak najlepiej się rozwijało. Poświęcasz mu każdą wolną chwilę, wciąż wymyślasz nowe zajęcia. Łatwo możesz jednak „przedobrzyć” i sprawić, że wspólne zabawy zamiast sprawić radość – zmęczą. Po ciężkim dniu pracy wpadasz do domu. Dawniej wyciągnęłabyś się na kanapie z gazetą w ręku, ale teraz nie możesz sobie na to pozwolić. Przecież czeka stęsknione dziecko! Najpierw kwadrans z zabawką edukacyjną, potem parę minut z piankową książeczką, teraz klocki, a na koniec piłeczka. Jesteś zmęczona, ale dumna z siebie. Tylko dlaczego Twój maluch zamiast cieszyć się z zabawy, coraz więcej płacze? Uwaga, pułapka! Nie ma wątpliwości, że rozwój maluszka zależy od sposobu, w jaki stymulują go rodzice. Dzieci, którym mama i tata poświęcają wiele uwagi, są zdolniejsze, ciekawsze świata, bardziej otwarte na ludzi. Ale powinnaś wiedzieć, że możesz przesadzić z liczbą bodźców, którymi zasypujesz swojego malucha. Niemowlę nie korzysta wtedy z tych atrakcji, czuje się za to zmęczone i rozdrażnione. Z czasem możesz dostrzec u niego sygnały alarmowe: Niepokój – gdy wokół malca jest głośno lub dużo ruchu. Obojętność – kiedy przynosisz mu nową zabawkę, dziecko tylko patrzy się na nią. Nie cieszy się z prezentu, nie bawi się nim. Brak koncentracji – zbyt wiele bodźców sprawi, że malec na niczym się nie skupi. Przy takiej ciągłej stymulacji maluch w końcu „wyłącza się”. Zamiast rozwijać się, przestaje reagować na Twoje coraz bardziej oryginalne pomysły. „Idź” za dzieckiem Jak więc spędzać wspólne popołudnia z niemowlakiem, by były przyjemne i rozwijające? To zależy od wieku dziecka. Prof. Remo Largo, pediatra z dziecięcego szpitala w Zurichu, przekonuje w książce „Wiek niemowlęcy”, że maluch, który nie skończył trzech miesięcy, często nie...

Dwulatka, który wierzy w swoje możliwości, nie trzeba namawiać do nauki samodzielności. Pewny siebie trzylatek łatwo odnajdzie się w grupie rówieśników. Sześciolatek z dużym poczuciem własnej wartości nigdy nie zostanie szkolną ofiarą. Nie pozwoli się krzywdzić i sam nie będzie tego robił – bo nie będzie musiał udowadniać, że jest wart tego, aby go słuchać. Niestety jest też druga strona medalu: dzieci, które nie wierzą w siebie, czują się zagubione w każdej nowej sytuacji. Boją się wyzwań, bo są przekonane, że sobie nie poradzą. Nawet jeśli znają odpowiedź na pytanie zadane przez panią w przedszkolu – na pewno nie ośmielą się podnieść ręki do góry. W efekcie ich zdolności często nie są rozwijane, bo nikt ich nie zauważa. Smutna perspektywa, prawda? Na szczęście możesz do tego nie dopuścić. Dziecko nie rodzi się z poczuciem własnej wartości – nabywa je z biegiem czasu: kiedy słyszy słowa uznania z ust mamy, kiedy czuje się kochane, akceptowane i ważne albo kiedy spływa na nie satysfakcja i duma z dobrze wykonanego zadania. Zobacz, jakie zabawy mogą w tym pomóc. Książka o maluszku Do wykonania tego cudu poligrafii potrzebne będą wam zdjęcia dziecka (albo jego rysunkowe autoportrety), kolorowe ścinki, tasiemki i złotka, np. z czekolady. Najpierw pomyślcie nad tytułem: „Wspaniałe przygody Jasia Nowaka” albo „Historia o super-Ani” to tylko propozycje, ale postarajcie się pójść właśnie tym tropem. Na kolejnych kartkach wklejajcie zdjęcia malca i wyliczajcie jego najnowsze osiągnięcia. Podczas ozdabiania książki kierujcie się zasadą: im więcej tym lepiej! Kokardki, odciski dłoni, całuski z pomalowanych pomadką ust, złote gwiazdki... – barokowy przepych zachwyci każdego kilkulatka. Oprócz wykonanej przez was domowej kroniki dziecku spodoba się także prawdziwa książka, w której bohater...

Jeden z bohaterów „Jeżycjady” Małgorzaty Musierowicz mawiał, że ze wszystkich łakoci najbardziej lubi boczek. Podobnie jest z dziećmi, a przynajmniej niektórymi – ze wszystkich warzyw najchętniej jadłyby lody i cze­koladki, no, w najlepszym wypadku keczup. Na szczęście nie musi tak być. Jak przekonać brzdąca, że jarzyny są naprawdę fajne? Zapytaliśmy o to mamy przedszkolaków, dzieciaków w różnym wieku i o różnych apetytach. 1. Pozwalaj dziecku na podkradanie... ...jarzyn z własnego talerza, ale pamiętaj, że malec może czasem znaleźć na nim to, czego nie powinien jeść. Mama radzi: Antoś chciał próbować wszystkiego, co jedliśmy. Dlatego zamiast papryki marynowanej i grzybków w occie (uwielbiam!) zaczęłam jadać gotowane warzywa i surówki. 2. Uważaj na nieuczciwą konkurencję Nie dosładzaj dziecku kaszek, zup mlecznych ani herbaty, bo przyzwyczajony do słodkiego smaku malec nie będzie miał ochoty na nic innego. Nie pozwalaj również mu opychać się słodyczami, słodzonymi serkami i soczkami. Mama radzi: Uważam na cukier, ponieważ takiej konkurencji nie wytrzyma żaden kalafior czy brokuł. Przyzwyczaiłam moich chłopców do picia wody i soków warzywnych (np. z marchwi) zamiast ulepków. Rzadko też przyrządzam naleśniki czy makarony na słodko. Dzięki temu chętnie jedzą je z białym serem zmieszanym z posiekaną cebulką, koperkiem itd. 3. Nie zgadzaj się, by smyk jadł cokolwiek Rodzice niejadków są szczęśliwi, gdy uda im się wmusić w malca choć słodką bułkę. Mama radzi: Ja też tak robiłam, ale dotarło do mnie, że Wiki nie może żyć na samych drożdżówkach. Było momentami bardzo ciężko, ale zrezygnowałam ze słodkich bułek i powoli, małymi kroczkami w końcu udało mi się wzbogacić jadłospis córeczki chociaż o normalne kanapeczki. 4. Pozwalaj dziecku jeść samemu Łyżeczką, rękami, a nawet...