Otwieranie słoików - zabawa dla dzieci

Gdy przychodzą wolne dni, a na dworze plucha, rodzice zastanawiają się, jaką ciekawą edukacyjną zabawę wymyślić. Świetnym pomysłem są doświadczenia i eksperymenty, które można samemu wykonać w domu. Spokojnie, nie musisz od razu biec do sklepu po zestaw małego chemika: można eksperymentować z tym, co znajdziecie w szafkach. Z pewnością twoje dziecko zaciekawi hodowanie kryształów soli. Jest to bardzo proste i efektowne doświadczenie, a twój maluch poczuje się jak prawdziwy naukowiec! Krystalizacja soli: instrukcja Do przeprowadzanie eksperymentu z krystalizacji soli potrzebne będą: słoik, woda, sól, krótki patyczek lub ołówek, kosmata włóczka, barwnik (opcjonalnie). 1. Podgrzej wodę i przelej ją do słoika. Następnie wsypuj stopniowo sól, mieszając do czasu uzyskania nasyconego roztworu. Osiągniesz to, gdy sól nie będzie chciała się już rozpuszczać. Na tym etapie możesz dodać do roztworu barwnik.  2. Roztwór wlej do słoika do 3/4 jego wysokości. 3. Na patyczek nawiń włóczkę (im bardziej kosmata, tym lepiej). Powinna być na tyle długa, by po ułożeniu patyczka na krawędzi dotykała dna. 4. Odstaw słoik w ustronne miejsce. Nie powinno być tam zbyt zimno, bo woda nie będzie parowała, ani zbyt ciepło i słonecznie, bo zacznie parować zbyt szybko.  Wszystkie zdjęcia są autorstwa mamotoja.pl To eksperyment dla cierpliwych: na efekty trzeba będzie trochę poczekać, ale naprawdę warto. Aby zaciekawić dziecko jeszcze bardziej, warto prowadzić obserwacje i notować zachodzące zmiany. Róbcie rysunki, zdjęcia lub opisujcie, co się zmieniło w waszym domowym laboratorium! Dlaczego tworzą się kryształy soli? Efekt jest rewelacyjny, ale warto także umieć wytłumaczyć dociekliwemu przedszkolakowi, co się stało. Do naszego eksperymentu stworzyliśmy roztwór nasycony, czyli w wodzie nie mogło się już rozpuścić...

Idealny ogród dla dzieci to taki, w którym może odpocząć cała wasza rodzina! Pełen kolorów, atrakcji i możliwości. Wystarczy, że włożysz w jego projektowanie odrobinę wysiłku, a stanie się ulubionym miejscem dla twojej pociechy.  Zanim jednak pomyślisz o atrakcjach w ogrodzie dla dzieci, skup się na względach bezpieczeństwa. Projektując przestrzeń dla maluchów, pamiętaj, że powinna być dobrze widoczna z okna czy tarasu. Tak, żebyś zawsze mogła mieć na oku swojego malucha, ale też nie przeszkadzała mu w zabawie. Wszystkie akcesoria i miejsca zabaw (od zjeżdżalni po huśtawki) muszą być odpowiednio zabezpieczone. Najmłodsze dzieci zawsze muszą być pod opieką dorosłych! Pomysły na ogród dla dzieci: przestrzeń pełna roślin Rośliny muszą być bezpieczne, pozbawione cierni i kolców. Warto posiać pietruszkę, rzodkiewki, cebulę, czosnek, rzeżuchę ogrodową. Najlepiej wybrać rośliny szybko wschodzące i rosnące, by dziecko nie czekało zbyt długo na efekty swej pracy. Warto tak zaplanować grządki, by o każdej porze roku coś ciekawego się na nich działo. Wiosną będą to nowalijki, latem słodki groszek cukrowy, truskawki, poziomki, jesienią słoneczniki. Nie wolno zapomnieć o rabacie kwiatowej. Na pewno spodoba się maluchom pachnąca maciejka, pomarańczowe nagietki, których płatki można użyć do zabarwiania masła na kanapki, czy fiołki lub goździki – włożone do słoika z cukrem pudrem nadadzą mu piękny aromat. Pomyśl też krzewach owocowych, np. borówce amerykańskiej czy porzeczkach. Dobrze, by było tam trochę cienia. Malec nie powinien cały czas przebywać na słońcu. Można zadbać o pergolę, altankę, domek, itp. Dzieci lubią też górki, wzniesienia, przeszkody do pokonywania. Można wykorzystać naturalne ukształtowanie terenu lub stworzyć je sztucznie. Gdy wybierzemy już miejsce na ogródek, musimy wybrać rośliny, jakie nasz mały ogrodnik będzie...

Tata poszedł na dyżur. Janek do kuzyna Antka. Mama pracowała w swoim pokoju. Basia bawiła się klockami, a Franek kręcił się koło niej i usiłował pomagać. – Idź sobie! – krzyknęła Basia, gdy klockowa wieża po raz kolejny upadła i rozsypała się po podłodze. – Nic, tylko przeszkadzasz! Franek rozpłakał się. – Nanek ne sadza! Nanek ne sadzaaa... – wył. – Cicho bądź – mruknęła Basia. – Jak się nie uspokoisz, nigdy nie będę się z tobą bawić. Franek natychmiast przestał wyć. – Ciasto – oświadczył stanowczo. – Co ciasto? – Nanek cie ciasto. Basia uśmiechnęła się szeroko. – Hura! – zawołała. – Upieczemy ciasto! Tylko... – zamyśliła się – ...Mama nie może o tym wiedzieć. To będzie niespodzianka. Rozumiesz? Franek skinął głową. Wiedział, co to niespodzianka. Zwykle była zapakowana w kolorowy papier i przewiązana wstążką. Był też inny rodzaj niespodzianki. Takiej w majteczkach zamiast w nocniku. O jednej i drugiej lepiej było nie mówić Mamie. Poszli do kuchni. Basia przodem, Franek za nią. Przy pokoju Mamy zatrzymali się na chwilę. Zza drzwi dochodziły odgłosy miarowego stukania w klawisze, więc ruszyli dalej. Kuchnia była wysprzątana. Tylko na blacie stały trzy kubeczki z fusami po kawie. Basia zamknęła starannie drzwi – żeby nie przeszkadzać Mamie – i rozejrzała się wokół. – Potrzebujemy mąki, jajek, czekolady, śmietany, masła i miksera – wyliczała. Franek słuchał w upojeniu. Przy „czekoladzie” pisnął radośnie, a gdy padło słowo „mikser”, z wrażenia dostał czkawki. – Najpierw musimy wszystko przygotować – zarządziła Basia. Otworzyła drzwi spiżarni... Przed Frankiem roztoczył się najwspanialszy widok świata: wnętrze pełne słoiczków, torebek i sprzętów kuchennych. – Hep! – czknął i wyciągnął rączki w stronę słoika z miodem. Przysunął do spiżarni stołek i zdjął miód z półki....